Odleżyny – nowoczesne metody leczenia

W dzisiejszym artykule pragniemy zwrócić uwagę na problem, który dotyka wielu osób niepełnosprawnych, z ograniczeniami ruchowymi, a także ich opiekunów. Mowa o odleżynach, które są poważnym zagrożeniem dla zdrowia i jakości życia. Odleżyny, znane również jako wrzody ciśnieniowe, to uszkodzenia skóry i tkanki podskórnej, które najczęściej występują na kościach biodrowych, kręgosłupie, piętach czy kostkach. Najczęściej wynikają one z długotrwałego nacisku na określone obszary ciała, co prowadzi do niedokrwienia i uszkodzenia tkanek. Poniżej przeczytasz o tym:

  • co to jest odleżyna;
  • stopniach zaawansowania odleżyn;
  • sposobach zapobiegania odleżynom;
  • na czym polega leczenie odleżyn.

Czym jest odleżyna?

Odleżyna, znana również jako dekubitus, jest rodzajem rany powstałej na skórze i tkankach podskórnych wynikającej z długotrwałego nacisku na daną część ciała. Typowo występuje u osób, które przez długi czas pozostają w jednej pozycji, np. ze względu na chorobę, niepełnosprawność czy podeszły wiek. Najczęściej odleżyny pojawiają się na obszarach ciała, gdzie kość jest blisko powierzchni skóry, takich jak pięty, kostki, biodra czy kości krzyżowe.

Stopnie zaawansowania odleżyn

Stopnie zaawansowania odleżyn są kluczowe do zrozumienia, jak poważny jest problem i jakie kroki należy podjąć, aby go skutecznie leczyć. Zasada jest prosta: im wyższy stopień odleżyny, tym więcej uwagi i specjalistycznej opieki wymaga.

1. Pierwszy stopień: W tej fazie odleżyna objawia się jako ciągłe zaczerwienienie skóry, które nie blednie pod naciskiem. Skóra może być ciepła, twarda i może wystąpić obrzęk. W tym stadium skóra jest nienaruszona, ale wymaga natychmiastowej interwencji, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom.

2. Drugi stopień: W drugim stopniu mamy do czynienia z utratą skóry tworzącą owrzodzenie lub pęcherz. Uszkodzenie może dotyczyć skóry właściwej i naskórka. Rana jest otwarta, a skóra wokół niej może być czerwona i obrzęknięta.

3. Trzeci stopień: Na tym etapie mamy pełną grubość utraty skóry, która może ujawnić tłuszcz, ale mięśnie, kości lub ścięgna nadal są zakryte. Rana ma kształt krateru i wymaga specjalistycznej opieki medycznej.

4. Czwarty stopień: To najpoważniejszy stopień odleżyny. W tym przypadku mamy do czynienia z pełną grubością utraty skóry i tkanki, która może ujawnić mięśnie, kości lub ścięgna. Może wystąpić martwica tkanek oraz zakażenie, które może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Fazy gojenia

Fazy gojenia odleżyn są równie ważne do zrozumienia. Następnie rana jest oczyszczana z martwych komórek i bakterii. W fazie ziarninowania rana zaczyna się wypełniać nowymi komórkami i naczyniami krwionośnymi. Na końcu następuje faza epitelizacji, gdzie rana jest pokrywana nową skórą.

Zapobieganie odleżynom

Zapobieganie powstawaniu odleżyn i ich leczenie są kluczowe dla utrzymania zdrowia skóry, szczególnie u osób o ograniczonej motoryce.

1. Regularne zmiany pozycji: najważniejszym krokiem w zapobieganiu odleżynom jest regularne zmiany pozycji ciała, co pomaga zmniejszyć nacisk na narażone obszary skóry.

2. Prawidłowa higiena skóry: skóra powinna być utrzymana w czystości i suchości. Należy unikać agresywnych środków czyszczących, które mogą podrażnić lub wysuszyć skórę.

3. Ochrona skóry: należy używać specjalistycznych kremów lub maści, które tworzą barierę ochronną dla skóry i pomagają zapobiegać uszkodzeniom.

4. Prawidłowe odżywianie: to dieta bogata w białko, witaminy A i C oraz cynk może pomóc w utrzymaniu zdrowej skóry i przyspieszyć gojenie.

Leczenie odleżyn

Leczenie odleżyn może być skomplikowane i wymagać zastosowania różnych metod. Wszystko zależy od stopnia zaawansowania odleżyn, ich lokalizacji oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Oto podstawowe elementy, na które składa się leczenie odleżyn:

1. Profesjonalna ocena: W przypadku wystąpienia odleżyn, pierwszym krokiem powinno być zasięgnięcie porady medycznej. Lekarz lub pielęgniarka dokona oceny stanu rany i zaplanuje odpowiedni plan leczenia.

2. Czyszczenie rany: Rany powinny być regularnie oczyszczane, aby zapobiec infekcjom. Zaleca się stosowanie łagodnych roztworów soli fizjologicznej.

3. Zastosowanie opatrunków: Istnieją specjalistyczne opatrunki, które pomagają utrzymać odpowiedni poziom wilgotności w ranie, co przyspiesza gojenie, m.in.:

  • hydrokoloidowe – zawierające specjalny żel, który wspomaga regenerację nowych komórek skóry w owrzodzeniu,
  • alginianowe – wykonane z wodorostów morskich zawierających sód i wapń, przyspieszające proces gojenia,
  • z nanosrebrem – wykorzystujące antybakteryjne właściwości srebra do czyszczenia zakażonych ran.

4. Leczenie odleżyn wymaga nie tylko odpowiednich technik medycznych, ale także specjalistycznego sprzętu, który może pomóc w zarządzaniu tymi bolesnymi i często trudnymi do leczenia ranami. Materace przeciwodleżynowe są kluczowym elementem w profilaktyce i leczeniu odleżyn.  Ich celem jest zmniejszenie nacisku na podatne na odleżyny obszary ciała.

więcej na temat przeczytasz tutaj Materace zmiennociśnieniowe w profilaktyce odleżyn – WINNCARE

Nowoczesne metody leczenia odleżyn

Technologia medyczna nieustannie się rozwija, wprowadzając nowe, bardziej skuteczne metody leczenia odleżyn. Oto kilka z nich:

1. Terapia podciśnieniowa ran (NPWT) – jest to metoda, która polega na stosowaniu lokalnego podciśnienia do rany w celu przyspieszenia procesu gojenia. Technika ta pomaga zmniejszyć obrzęk, oczyszczać ranę i stymulować tworzenie się nowych tkanek.

2. Bioinżynieria tkankowa –  w tej metodzie wykorzystuje się sztuczne skóry i komórki macierzyste do stymulowania regeneracji tkanek u pacjentów z ciężkimi odleżynami.

3. Hiperbaryczna terapia tlenowa (HBOT) – ta technika polega na wdychaniu czystego tlenu w warunkach zwiększonego ciśnienia. Ułatwia to dotarcie tlenu do uszkodzonych tkanek i przyspiesza proces gojenia.

4. Laseroterapia – laseroterapia jest stosowana do stymulowania krążenia krwi i produkcji kolagenu, co pomaga przyspieszyć proces gojenia.

5. Elektrostymulacja – ta metoda korzysta z niewielkich impulsów elektrycznych, które stymulują mięśnie wokół rany, aby zmniejszyć nacisk i poprawić krążenie.

Pamiętaj, że zapobieganie odleżynom jest zawsze lepszą strategią niż ich leczenie. Regularne zmiany pozycji, dbanie o skórę i prawidłowe odżywianie to podstawowe metody profilaktyki.

Zrozumienie, skąd biorą się odleżyny, gdzie najczęściej występują, jakie są stopnie zaawansowania odleżyn, jak przeciwdziałać odleżynom i jak je leczyć, to klucz do zapewnienia najlepszej opieki nad osobami niepełnosprawnymi i z ograniczeniami ruchowymi. Wiedza to niewątpliwie pierwszy krok do zapobiegania i leczenia odleżyn.

 

https://pixabay.com/pl/photos/gazy-wyleczy%C4%87-banda%C5%BC-3908154/

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/kobieta-w-podeszlym-wieku-lezac-na-lozku-w-domu-opieki-przykrytej-kocem_21453785.htm#fromView=image_search_similar&page=2&position=52&uuid=b96d886b-a16c-4f86-bfe5-cebf64bc5b9e

Podróże bez granic – wakacje osób niepełnosprawnych

Wakacje to okres, który każdy z nas pragnie spędzić na pełnym relaksie i odkrywaniu nowych miejsc. Osoby niepełnosprawne, w szczególności te z ograniczeniami ruchowymi, mają takie samo prawo do niezapomnianych wakacji. Wakacje osoby z niepełnosprawnością wymagają nieco większych przygotowań niż wakacje osób bez ograniczeń ruchowych, lecz coraz więcej hoteli, restauracji i atrakcji turystycznych w Polsce (oraz na świecie) pozbawiono już barier architektonicznych i dostosowano je do szczególnych potrzeb osób m.in. na wózkach. Dlatego dziś prezentujemy Wam najlepsze pomysły na wakacje dla osób z niepełnosprawnością ruchową, zarówno:

  • nad morzem,
  • nad jeziorem,
  • jak i za granicą.

Wakacje nad morzem

Pierwszym z naszych propozycji jest wypoczynek nad morzem. Polskie wybrzeże jest coraz bardziej dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Wiele plaż posiada specjalne podjazdy dla wózków, które umożliwiają łatwy dostęp do morza. Ponadto, na wybranych plażach dostępne są specjalne wózki plażowe, które umożliwiają bezpieczne i komfortowe korzystanie z kąpieli morskich.

Hotele i pensjonaty nad morzem coraz częściej oferują pokoje przystosowane dla osób niepełnosprawnych. Są one wyposażone w udogodnienia takie jak podjazdy dla wózków, przestronne łazienki z uchwytami i podnóżkami, a także łóżka z możliwością regulacji wysokości.

Wiele miast nadmorskich oferuje również specjalne trasy spacerowe dostosowane dla osób na wózkach. Są one wygodne, bezpieczne i prowadzą do najciekawszych atrakcji turystycznych. Dodatkowo, w wielu miejscach dostępne są specjalne parkingi dla osób niepełnosprawnych, co ułatwia dostęp do plaży i innych atrakcji.

Na wielu plażach znajdują się drewniane podesty lub utwardzone podłoże, po którym osoba na wózku może zjechać na plażę m. in. we Władysławowie, Cetniewie, Ustce, Sopocie i Mielnie. Na gdyńskiej plaży znajduje się także plac zabaw dostosowany dla dzieci niepełnosprawnych, jest tam np. piaskownica z podwyższonymi krawędziami czy huśtawka w formie kosza, są także specjalne podjazdy. Ponadto posiada całkowicie dostosowany węzeł sanitarny: prysznice, toalety, przebieralnie.

Wakacje nad jeziorem

Jeżeli preferujecie spokój i bliskość natury, wakacje nad jeziorem mogą być idealnym rozwiązaniem. Wiele ośrodków wypoczynkowych oferuje domki letniskowe z pełnym dostępem dla osób na wózkach, a także możliwość korzystania z kąpielisk z podjazdami dla wózków. Dodatkowo, wiele jezior oferuje możliwość uprawiania sportów wodnych, takich jak kajakarstwo, żeglarstwo czy narty wodne z dostosowanym sprzętem. Warto śledzić w internecie również różne wydarzenia sportowe, które mogą stać się inspiracją do rozpoczęcia przygody ze sportem wodnym! Przykładem może być Festiwal Sportów Wodnych Osób Niepełnosprawnych organizowany przez Stowarzyszenie Mazurska Szkoła Żeglarstwa. To ogólnopolska impreza integracyjna, która ma udowodnić, że środowisko wodne jest łatwo dostępne dla osób niepełnosprawnych.

Wakacje za granicą

Wakacje za granicą to również świetna opcja. Coraz więcej krajów oferuje szeroki wybór atrakcji turystycznych dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową. Wiele hoteli, muzeów, plaż i innych atrakcji turystycznych posiada odpowiednie udogodnienia, które umożliwiają pełne korzystanie z oferty.

Pamiętajmy, że osoby niepełnosprawne, tak jak wszyscy inni, mają prawo do pełnego i satysfakcjonującego wypoczynku. Dlatego opiekunowie i opiekunowie medyczni powinni wspierać ich w realizacji tych praw, zapewniając odpowiednie warunki i wsparcie.

Zorganizowana wycieczka

Pierwsza decyzja, którą osoba z niepełnosprawnością będzie musiała podjąć, jest taka sama jak zawsze: czy skorzystać z oferty biura podróży i niczym się nie martwić, czy zorganizować wyjazd samodzielnie, zachowując niezależność?

W pierwszym przypadku możemy liczyć na specjalne oferty, a nawet wyspecjalizowane biura podróży. Doświadczone biura znają hotele i restauracje pozbawione barier, zapewniają odpowiedni transport (także na wycieczkach fakultatywnych), wiedzą, które atrakcje turystyczne dostosowano do potrzeb osób np. na wózkach. Do wyboru są zarówno wycieczki krajowe, jak i zagraniczne m.in. do pięknej Toskanii.

Wyjazd indywidualny „na własną rękę”

Wyjazd „na własną rękę” również ma sporo zalet. Prawdopodobnie będzie tańszy niż z biurem, zapewnia też większą swobodę i poczucie niezależności. Zarezerwowanie noclegu w odpowiednim hotelu czy sprawdzenie dostępności atrakcji nie nastręczy problemów nikomu, kto swobodnie korzysta z Internetu. Nieco bardziej problematyczne może być zorganizowanie odpowiedniego transportu, jeśli nie dysponujemy autem. Najwygodniejszy będzie prawdopodobnie pociąg. Aktualnie już na niemal 60 polskich dworcach możemy liczyć na pomoc asystenta.

Niepełnosprawność nie musi oznaczać zamknięcia w czterech ścianach. Polska, Europa i świat stoją otworem przed każdym spragnionym przygody, a niemal we wszystkich atrakcyjnych miejscach można liczyć na udogodnienia. Życzymy udanych wakacji i jak najmniej barier na Państwa drodze.

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/pelna-strzal-para-podrozujaca-z-psem_18300472.htm#fromView=search&page=1&position=40&uuid=91e83d01-c86e-4f69-9df7-6d18bdb4459a

Wyposażenie pokoju osoby po udarze mózgu

Czy zdajemy sobie sprawę, jak kluczowe dla procesu rehabilitacji po udarze mózgu jest odpowiednie wyposażenie pokoju pacjenta? Właściwe wyposażenie pokoju osoby po udarze mózgu to nie tylko kwestia komfortu, ale przede wszystkim zdrowia i bezpieczeństwa. Sprzęt medyczny w pokoju osoby po udarze mózgu to nie tylko specjalistyczne łóżko czy wózek inwalidzki. To także profesjonalne urządzenia, które pomagają w regeneracji mięśni i poprawie koordynacji ruchowej, mianowicie:

  • podnośniki jezdne i sufitowe;
  • pionizatory;
  • krzesła kąpielowo-toaletowe.

Udar mózgu to nagłe, nieprzewidziane zdarzenie medyczne, które następuje, gdy przepływ krwi do obszaru mózgu zostaje nagle przerwany lub gdy naczynie krwionośne w mózgu pęka, powodując krwotok. Skutkiem jest śmierć komórek nerwowych i utrata funkcji kontrolowanych przez daną część mózgu.

Podnośnik jezdny

Podnośnik jezdny jest kluczowym sprzętem dla osób po udarze. Umożliwia bezpieczne przenoszenie pacjenta z łóżka do wózka, na krzesło czy do łazienki. Jest nieoceniony w sytuacjach, gdy pacjent ma ograniczoną zdolność do samodzielnego poruszania się. Podstawa jezdna w modelach Winncare jest tak zaprojektowana, aby ułatwić dojazd do fotela, krzesła czy wózka inwalidzkiego, a jednocześnie umożliwić swobodny przejazd między pomieszczeniami. Kompaktowy rozmiar, pojemny akumulator i proste sterowanie to zalety, które sprawiają że jest to sprzęt, który z pewnością sprawdzi się w opiece domowej.

Podnośnik sufitowy

Podnośnik sufitowy Luna to kolejne urządzenie, które zapewnia bezpieczeństwo i komfort pacjenta po udarze. Dzięki niemu możliwe jest przenoszenie osoby chorej w pozycji leżącej, co jest szczególnie ważne w przypadku osób z dużymi ograniczeniami ruchowymi. LUNA doskonale sprawdza się w pionizacji i rehabilitacji chodu. W konsekwencji pozwala to na lepszą organizację dnia oraz oszczędność czasu i pieniędzy. Sterowanie pilotem, ręczny system awaryjnego opuszczania, ochrona przed zachlapaniem na poziomie IPX4 to atuty które wyróżniają LUNĘ wśród podobnych urządzeń dostępnych na rynku, umożliwiając bezpieczne korzystanie w łazienkach i pokojach kąpielowych.

 

podnoszenie pacjenta
                                                                          Przenoszenie pacjentki za pomocą podnośnika sufitowego LUNA

Pionizator

Pionizator to urządzenie, które pozwala na bezpieczne i kontrolowane przemieszczanie osoby chorej z pozycji leżącej do stojącej. Dzięki niemu możliwe jest przeprowadzanie ćwiczeń rehabilitacyjnych, które mają na celu poprawę siły mięśniowej i koordynacji ruchowej. Dzięki wykorzystaniu urządzenia w opiece domowej chory chętnie pokonuje przeszkody i ograniczenia, na które napotyka na swojej drodze i szybciej wraca do zdrowia. Prosta obsługa pozwala opiekunowi na szybkie przygotowanie do rehabilitacji. Wykorzystanie pionizatora do wykonywania ćwiczeń w celu podniesienia z pozycji leżącej, poprzez siedzenie, stanie aż do samodzielnego chodzenia, pozwala uniknąć negatywnych skutków długotrwałego leżenia, mi.in. zaniku mięśni i odleżyn. Znacząco wpływa na poprawę krążenia i co za tym idzie lepszą pracę serca. Wspiera układ oddechowy i zapobiega infekcjom dróg oddechowych oraz zapaleniu płuc. Równie ważny jest pozytywny wpływ na układ pokarmowy – poprawia perystaltykę jelit.

pionizator Stellar
                                                                                                                      Pionizator Stellar 170

Nowoczesny fotel kąpielowy Triton/Dual

Fotel kąpielowy Triton/Dual to kolejny element wyposażenia pokoju osoby po udarze mózgu. Dzięki niemu możliwe jest bezpieczne i komfortowe korzystanie z łazienki, co jest szczególnie ważne dla osób z ograniczeniami ruchowymi. Zajmuje on bardzo mało miejsca i jest przeznaczony do niewielkich łazienek. To jeden z najważniejszych sprzętów, które powinny znaleźć się na wyposażeniu osoby długotrwale unieruchomionej. Stanowi techniczną pomoc w opiece nad pacjentem zwłaszcza, kiedy zajmuje się nim tylko jeden opiekun.

Właściwe wyposażenie pokoju osoby po udarze mózgu to nie tylko sprzęt medyczny, ale również odpowiednie warunki do odpoczynku i rehabilitacji. Dlatego tak ważne jest, aby pokój był jasny, przestronny i bezpieczny.

Przypominamy, że osoby prywatne mogą starać się o dofinansowanie na zakup sprzętu z PCPR, MOPSu i różnych fundacji. Korzystając z dofinansowania w celu likwidacji barier technicznych lub architektonicznych, można otrzymać wsparcie o wysokości nawet 95%! W tym artykule szczegółowo opisaliśmy, jak otrzymać dofinansowanie. 

Jesteś zainteresowany sprzętem Winncare do opieki domowej? Skontaktuj się z nami! Nasz przedstawiciel przyjedzie do Ciebie. Pomoże wybrać najlepsze wyroby medyczne dopasowane do indywidualnych potrzeb pacjenta i przeszkoli z ich obsługi.

Demencja u seniorów, jakiego wsparcia najbardziej potrzebują osoby starsze?

Demencja to wyzwanie, ale zrozumienie jej etapów może pomóc w lepszym radzeniu sobie z nią. Jest kluczowe dla opiekunów osób starszych, pozwala im lepiej zrozumieć, czego mogą oczekiwać w przyszłości, jakie wsparcie będzie potrzebne w różnych etapach choroby oraz jak mogą pomóc sobie i swoim podopiecznym. W dzisiejszym artykule przybliżymy najistotniejsze informacje na temat choroby jaką jest demencja, mianowicie:

  • czym jest demencja;
  • jakie mogą być jej przyczyny;
  • etapy rozwoju tej choroby;
  • sposoby łagodzenia skutków demencji;
  • rola opiekunów w chorobie.

 

Czym dokładnie jest demencja?

Demencja to stan, który prowadzi do upośledzenia funkcji poznawczych. To choroba neurodegeneracyjna, która wymaga specjalistycznego podejścia i wsparcia. Objawy mogą obejmować trudności z pamięcią, utratę zdolności do rozwiązywania problemów lub planowania, trudności w poruszaniu się i orientacji, a także zmiany w nastroju lub osobowości. Niestety, demencja nie jest normalnym procesem starzenia.

Demencja to choroba, która nie tylko wpływa na pamięć, ale również na zachowanie, zdolność do wykonywania codziennych czynności i samodzielność osób starszych. Wszystko to sprawia, że seniorzy z demencją wymagają specjalistycznego wsparcia.

Przyczyny demencji

Demencja to ogólny termin opisujący szereg objawów związanych z pogorszeniem funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie i zdolność do wykonywania codziennych czynności. Choroba Alzheimera jest najczęstszą przyczyną demencji, stanowiąc około 60-80% wszystkich przypadków.

Chociaż demencja i Alzheimer są często używane zamiennie, istnieją istotne różnice między tymi dwoma terminami. Demencja jest zespołem objawów, podczas gdy Alzheimer jest konkretną chorobą, która powoduje te objawy.

Główne przyczyny demencji starczej obejmują także guzy mózgu, udary mózgu, chorobę Parkinsona, a także czynniki genetyczne. Chociaż nie ma jeszcze lekarstwa na demencję, zrozumienie tych przyczyn pozwala na lepsze zarządzanie objawami i dostosowanie strategii opieki.

Etapy rozwoju demencji

Etap wstępny

Pierwszy etap demencji, często nazywany etapem wstępnym, charakteryzuje się subtelnymi zmianami w pamięci i zachowaniu, które mogą być łatwo pomijane lub mylone z normalnym procesem starzenia. W tym etapie osoby starsze mogą potrzebować minimalnego wsparcia, ale istotne jest wczesne rozpoznanie objawów, aby móc zaplanować odpowiednie działania.

Etap umiarkowany

Drugi etap, zwany etapem umiarkowanym, to czas, gdy objawy stają się bardziej widoczne i wpływają na codzienne życie seniorów. Mogą oni mieć trudności z wykonywaniem prostych zadań, takich jak gotowanie czy prowadzenie samochodu. W tym etapie wsparcie opiekunów staje się niezbędne.

Etap zaawansowany

Trzeci etap, czyli etap zaawansowany, to czas, gdy osoby starsze potrzebują pełnej opieki i wsparcia. Mogą mieć trudności z poruszaniem się, mówieniem, a nawet rozpoznawaniem bliskich osób. W tym etapie opiekunowie muszą być przygotowani na zapewnienie całodobowej opieki i wsparcia.

Sposoby leczenia demencji

Należy podkreślić raz jeszcze, że demencja starcza to choroba neurodegeneracyjna, która prowadzi do stopniowego pogorszenia funkcji poznawczych. Chociaż nie ma na nią lekarstwa, istnieją różne metody leczenia, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia seniorów.

Leczenie farmakologiczne jest jednym z podstawowych sposobów radzenia sobie z demencją. Leki takie jak inhibitory acetylocholinesterazy i memantyna mogą pomóc w kontrolowaniu objawów demencji, takich jak problemy z pamięcią, myśleniem i zachowaniem. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że leki te nie leczą demencji, ale mogą pomóc w łagodzeniu jej objawów.

Terapia behawioralna to kolejna metoda leczenia demencji. Polega ona na uczeniu seniorów i ich opiekunów technik radzenia sobie z trudnymi zachowaniami, takimi jak agresja czy lęk. Terapia ta może pomóc w poprawie jakości życia osób starszych i ich opiekunów.

Stosowanie terapii zajęciowej i fizjoterapii może również przynieść korzyści osobom starszym z demencją. Te metody leczenia mogą pomóc w utrzymaniu niezależności i funkcji fizycznych seniorów, co jest kluczowe dla ich samopoczucia i jakości życia.

Ciekawe informacje

W 2021 r. z oferty bibliotek publicznych skorzystało 826,3 tys. osób powyżej 60 roku życia, tj. o 1,1% mniej niż rok wcześniej. Znacznie mniej seniorów niż w latach poprzednich korzystało również z oferty kulturalnej centrów kultury, domów i ośrodków kultury oraz klubów i świetlic. W 2021 r. w jednostkach tych 130,7 tys. osób w wieku powyżej 60 lat było członkami różnych kół, klubów i sekcji, a 47,7 tys. aktywnie udzielało się w grupach artystycznych.

Rola opiekunów osób chorujących na demencję

Opiekunowie osób starszych z demencją muszą być świadomi, że ich role ulegają zmianie. Zamiast być tylko opiekunami, stają się teraz opiekunami medycznymi, psychologami i koordynatorami opieki. To jest ogromne wyzwanie, ale również szansa na zrozumienie i pomoc osobom starszym w ich trudnej sytuacji.

Według prognozy GUS, liczba ludności w wieku 60 lat i więcej w Polsce w roku 2030 ma wzrosnąć do poziomu 10,8 mln, a w 2050 r. wynieść 13,7 mln. Osoby starsze będą stanowiły około 40% ogółu ludności Polski.

Ze względu na ten fakt kluczowym jest, aby opiekunowie osób starszych z demencją mieli dostęp do odpowiednich informacji i wsparcia. Potrzebują oni wiedzy na temat demencji, jej objawów i sposobów radzenia sobie z nią. Potrzebują również wsparcia w postaci grup wsparcia, szkoleń i konsultacji z profesjonalistami. Należy podkreślić, że demencja nie jest normalnym procesem starzenia. To choroba, która wymaga specjalistycznego podejścia i wsparcia. Osoby starsze z demencją potrzebują przede wszystkim opieki medycznej, ale również wsparcia psychologicznego i społecznego.

 

 

https://www.gov.pl/web/zdrowie/demencja

https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/osoby-starsze/osoby-starsze/sytuacja-osob-starszych-w-polsce-w-2021-roku,2,4.html

https://pl.freepik.com/serie/16518805

Opieka wytchnieniowa – oddech od trudu związanego z codzienną opieką

Opieka wytchnieniowa to specjalny program wsparcia stworzony z myślą o opiekunach osób niesamodzielnych, niepełnosprawnych lub starszych, z ograniczoną mobilnością. Program ten realizowany jest od kilku lat przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej. Takie rozwiązanie pozwala rodzinie odetchnąć na pewien czas od trudu związanego z codzienną opieką nad osobą wymagającą stałej pielęgnacji. W dzisiejszym artykule przedstawimy najważniejsze informacje na temat opieki wytchnieniowej, które powinien znać każdy opiekun, mianowicie:

  • jaki jest główny cel programu;
  • jak skorzystać z programu;
  • jakie są formy realizacji Programu;
  •  korzyści płynące z opieki wytchnieniowej.

Główny cel Programu

Głównym celem Programu jest wsparcie członków rodzin lub opiekunów sprawujących bezpośrednią opiekę nad dziećmi z orzeczeniem o niepełnosprawności oraz osobami posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem traktowanym na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, poprzez możliwość uzyskania doraźnej, czasowej pomocy w formie usługi opieki wytchnieniowej.

Pomoc polega na tym, że na czas nieobecności opiekuna osoba niepełnosprawna zostaje pod opieką innej osoby. To pozwala opiekunowi na chwilę oddechu i czas wolny dla siebie. Usługa opieki wytchnieniowej może służyć również okresowemu zabezpieczeniu potrzeb osoby niepełnosprawnej w sytuacji nagłej. To taka sytuacja, gdy opiekun z nagłego powodu nie może wykonywać swoich obowiązków.

Jak skorzystać z opieki wytchnieniowej?

Aby skorzystać ze wsparcia, należy złożyć stosowny wniosek do organu jednostki samorządu terytorialnego. Uczestnik Programu, któremu przyznano pomoc w postaci usługi opieki wytchnieniowej, nie ponosi odpłatności za tę usługę. Warto również zaznaczyć, że podczas urlopu wytchnieniowego opiekunowi nadal będą przysługiwać wszystkie świadczenia opiekuńcze, do których ma przyznane prawa.

Wiele ośrodków oferuje możliwość korzystania z usług przez kilka dni lub nawet tygodni w miesiącu. W celu rzetelnej kwalifikacji uczestników Programu został wprowadzony pomiar ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu oraz zakresu niezbędnego wsparcia. Ocena ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu oraz zakres niezbędnego wsparcia jest dokonywana na podstawie danych zawartych w Karcie pomiaru niezależności funkcjonalnej wg zmodyfikowanych kryteriów oceny – Skali FIM. Taką kartę wypełnia lekarz rodzinny/lekarz rehabilitacji medycznej/ fizjoterapeuta/pielęgniarka. Jeśli wynik takiego badania wyniesie od 18 do 75 punktów (wg zmodyfikowanej punktacji), wówczas usługa opieki wytchnieniowej w pierwszej kolejności powinna trafić do członka rodziny lub opiekuna sprawującego bezpośrednią opiekę nad taką osobą niepełnosprawną.

Limit godzin usług opieki wytchnieniowej finansowanych ze środków Funduszu przypadających na jedną osobę niepełnosprawną

Limit godzin usług opieki wytchnieniowej finansowanych ze środków Funduszu przypadających na jedną osobę niepełnosprawną w danym roku kalendarzowym wynosi nie więcej niż:

  • 240 godzin dla usług opieki wytchnieniowej świadczonej w ramach pobytu dziennego;
  • 14 dni dla usług opieki wytchnieniowej świadczonej w ramach pobytu całodobowego.

Jakie mamy formy realizacji programu opieki wytchnieniowej?

Usługi opieki wytchnieniowej w ramach pobytu dziennego, mogą być świadczone w godzinach od 6.00 do 22.00 a maksymalna długość świadczenia wynosi 12 godzin dla jednej osoby niepełnosprawnej. Natomiast usługi opieki wytchieniowej w ramach pobytu całodobowego, wynoszą co najmniej 12 godzin nieprzerwanego świadczenia usługi i obejmują nocleg osoby z niepełnosprawnością, w godzinach co najmniej 22.00-6.00, a jedna doba w ramach pobytu całodobowego nie przekracza 24 godzin nieprzerwanego świadczenia usługi.

Pierwsza forma to świadczenie usług opieki wytchnieniowej w ramach pobytu dziennego. Ma miejsce w:

  1. miejscu zamieszkania osoby niepełnosprawnej,
  2. ośrodku wsparcia,
  3. innym miejscu wskazanym przez uczestnika Programu, które otrzyma pozytywną opinię gminy/powiatu,
  4. domu pomocy społecznej.

Druga forma to świadczenie usług opieki wytchnieniowej w ramach pobytu całodobowego i ma miejsce w:

  1. ośrodku wsparcia,
  2. ośrodku/placówce wpisanej do rejestru właściwego wojewody zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym,
  3. innym miejscu wskazanym przez uczestnika Programu, które otrzyma pozytywną opinię gminy/powiatu,
  4. domu pomocy społecznej.

Korzyści płynące z  programu opieki wytchnieniowej

Pamiętajmy, że program ten jest skierowany do wszystkich opiekunów osób z ograniczoną mobilnością – rodziców, małżonków, dzieci czy przyjaciół. Wszyscy opiekunowie potrzebują czasu dla siebie, aby móc efektywnie kontynuować swoją misję. Niezależnie od tego, czy są to osoby starsze, dorosłe czy dzieci z niepełnosprawnościami fizycznymi czy umysłowymi. Opieka wytchnieniowa to szansa dla opiekunów na chwilę oddechu i możliwość czerpania satysfakcji z życia poza rolą opiekuna. To także okazja dla osób pod opieką na interakcje z innymi, zdobywanie nowych doświadczeń i odkrywanie radości życia pomimo ograniczeń.

W efekcie, program ten jest inwestycją w dobrostan zarówno opiekunów, jak i osób będących pod ich opieką, pomagając im utrzymać równowagę między obowiązkami opiekuńczymi a życiem osobistym.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 647, 1407, 1429)

https://www.gov.pl/web/uw-opolski/opieka-wytchnieniowa—edycja-2023

https://pl.freepik.com/darmowe-wektory/plaska-konstrukcja-mlodych-ludzi-pomaga-starszych-ilustracji_38476962.htm#fromView=search&page=1&position=16&uuid=878680a7-0b99-4838-a77f-7950688adf35

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/portret-emerytow-para-z-niepelnosprawnoscia-siedzi-na-kanapie-patrzac-na-kamery-starszy-mezczyzna-i-kobieta-przy-kulach-i-wozku-inwalidzkim-dla-ulatwienia-dostepu-i-mobilnosci-cieszacy-sie-wolnym-czasem_24527371.htm#from_view=detail_alsolike

Formy wsparcia seniorów – przewodnik po dostępnych opcjach

Opieka nad osobami starszymi jest kluczowym elementem społeczeństwa, a w Polsce dostępne są różne formy wsparcia dla seniorów. Te formy opieki mają na celu zapewnić bezpieczeństwo, zdrowie i dobre samopoczucie osób starszych. Umożliwić im aktywne i satysfakcjonujące życie. Znalezienie odpowiednich źródeł finansowania na leki może stanowić dla nich wyzwanie.  Dlatego prezentujemy krótki przewodnik, który pomoże w nawigacji po dostępnych opcjach. W dzisiejszym artykule podpowiemy:

  • na jakich stronach internetowych warto szukać informacji na temat wsparcia osób starszych;
  • gdzie szukać informacji na temat produktów refundowanych;
  • jakie są dostępne formy opieki nad osobami starszymi.

Źródła informacji na temat wsparcia w codziennej opiece

Na początek przygotowaliśmy listę stron, które mogą okazać się pomocne w organizowaniu wsparcia oraz w codziennej opiece nad osobą starszą niesamodzielną. Należą do nich:

  • Senior.gov.pl. To rządowy portal, publikujący bieżące informacje o działających programach dla seniorów, projektach związanych z aktywizacją osób starszych czy oferujących im różne formy wsparcia. Warto śledzić aktualizacje na tym portalu, by orientować się, jakie programy działają obecnie i w których z nich można wziąć udział, by uzyskać wsparcie.
  • Portal Ministerstwa Zdrowia. Strona MZ to źródło wiedzy w zakresie dostępnych form wsparcia. W zakładce Usługi dla obywatela znajdują się informacje o dofinansowaniu m.in. do protez, wózka inwalidzkiego, turnusu rehabilitacyjnego, o refundacjach leków, a także – o programach wsparcia w ramach likwidowania barier technicznych dla osób niepełnosprawnych.
  • Strona Narodowego Funduszu Zdrowia. W zakładce Dla pacjenta znajdują się informacje o programach profilaktycznych, świadczeniach zdrowotnych oraz zasadach leczenia uzdrowiskowego. Co istotne, na portalu NFZ można także znaleźć listę organizacji pacjentów, oferujące wsparcie psychologiczne oraz merytoryczne, dotyczące konkretnego schorzenia. Na liście znajdują się, m.in. organizacje pacjentów chorób gastrycznych, urologicznych, diabetologicznych, onkologicznych, etc.

Lista produktów refundowanych

W świecie opieki zdrowotnej, lista produktów refundowanych to kluczowy element systemu zdrowia. Pomaga on pacjentom w dostępie do niezbędnych leków i środków medycznych. Ale co dokładnie oznacza ten termin i jakie korzyści przynosi pacjentom?

Lista produktów refundowanych to wykaz leków i środków medycznych, które są częściowo lub całkowicie pokrywane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) lub inne systemy ubezpieczeń zdrowotnych. Oznacza to, że pacjenci płacą za te produkty mniej niż ich rzeczywista cena rynkowa.

Lista jest aktualizowana co miesiąc przez Ministerstwo Zdrowia. Aktualizacje mogą obejmować dodanie nowych leków, usunięcie innych lub zmianę poziomu dofinansowania. Wszystkie te zmiany mają na celu zapewnienie pacjentom najbardziej skutecznych i opłacalnych opcji leczenia.

Recepta na produkt refundowany

Aby skorzystać z listy produktów refundowanych, pacjenci muszą mieć receptę od lekarza na jeden z leków lub środków medycznych znajdujących się na liście. Następnie muszą udać się do apteki, która akceptuje program refundacji. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi, że nie wszystkie leki są dostępne w każdej aptece. Dlatego zawsze warto sprawdzić dostępność leku przed udaniem się do apteki.

Formy opieki dostępne w Polsce

Usługi świadczone przez pielęgniarkę lub fachowego opiekuna

Zatrudnienie pielęgniarki to zdecydowanie kosztowna opcja. Niewątpliwie oferuje osobie starszej profesjonalną opiekę i specjalistyczne wsparcie również w nagłych wypadkach. Pielęgniarka nie ma uprawnień lekarza, ale może wykonywać niektóre zabiegi medyczne, takie jak wykonywanie zastrzyków, zmiana opatrunków, podawanie leków.

Zatrudnienie fachowej opiekunki, która posiada doświadczenie w opiece nad osobami starszymi. Może ona sprawować opiekę przez kilka godzin dziennie lub całodobowo. Opiekunka osób starszych nie ma takich samych uprawnień co pielęgniarka. W rezultacie nie może dawkować leków czy wykonywać żadnych medycznych zabiegów. Wie jednak, jak odpowiednio zaopiekować się seniorem, borykającym się ze schorzeniami i trudnościami w poruszaniu się. Wie, jak go aktywizować oraz jak organizować czas, posiłki i zajęcia, by pomagać podopiecznemu zachować zdrowie na dłużej.

Wizyty pielęgniarki rodzinnej

Pielęgniarka rodzinna (środowiskowa) to osoba, która jest profesjonalnie przygotowana do prowadzenia czynności opiekuńczych. Oznacza to, że ukończyła kurs lub studia z zakresu pielęgniarstwa rodzinnego i posiada odpowiednie doświadczenie. Może ona świadczyć opiekę pielęgnacyjną, diagnostyczną, leczniczą oraz rehabilitacyjną. Pielęgniarka rodzinna podpisuje umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia, co oznacza, że jej opieka jest darmowa. Prawo do skorzystania z takiej formy wsparcia mają osoby niesamodzielnie lub obłożnie chore, wymagające wykonywania specjalistycznych czynności, jak zmiana opatrunku czy regularne zastrzyki. By uzyskać pomoc pielęgniarki środowiskowej, pacjent powinien zadeklarować wybór lekarza pierwszego kontaktu. Niezbędne jest także złożenie deklaracji wyboru pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Dokumenty do wypełnienia znajdują się na stronie Narodowego Funduszu Zdrowia.

Pielęgniarska opieka długoterminowa

Natomiast pacjent obłożnie chory, który nie wymaga pobytu w szpitalu może zostać zakwalifikowany do pielęgniarskiej opieki długoterminowej. Dotyczy to najczęściej osób, które przez ponad 2 tygodnie wymagają takich świadczeń, jak: kroplowy wlew dożylny, zabiegi pielęgnacyjno-lecznicze w stomii, przetoce, odleżynach; karmienie przez zgłębnik i przez przetokę, płukanie pęcherza moczowego, pielęgnacja związana z rurką tracheotomijną, zakładanie i usuwanie cewnika. W zakwalifikowaniu chorej osoby do objęcia opieką pomoże pacjentowi lekarz pierwszego kontaktu oraz pielęgniarka środowiskowa.

Prywatne domy opieki i DPS-y

Gdy natomiast bliskie osoby seniora nie są w stanie zapewnić mu pełnego, całodobowego wsparcia, dobrym rozwiązaniem może okazać się prywatny dom opieki. Instytucja zatrudnia specjalistów – lekarzy, pielęgniarki, psychologów. Są w stanie zaoferować pacjentowi profesjonalną opiekę.

Seniorowi, który wymaga opieki całodobowej lub nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej (DPS). Z zasady, taki DPS powinien znajdować się w miejscowości przez nią zamieszkiwanej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy czas oczekiwania na przydzielenie miejsca wynosi ponad 3 miesiące. Wówczas pacjent kierowany jest – za swoją zgodą lub zgodą opiekuna prawnego – do innej, najbliższej placówki.
Więcej informacji o kosztach utrzymania i kryteriach dochodowych, związanych z opieką w DPS-ie, znajduje się na stronie Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej.

Domy Dziennego Pobytu

Osoby starsze mogą korzystać także z tzw. Domów Dziennego Pobytu, odpowiedzialnych za organizowanie czasu i aktywizowanie seniorów przebywających na emeryturze lub rencie oraz osób niepełnosprawnych, niezdolnych do pracy. Najważniejsze cele takiej placówki, to aktywizacja społeczna, zaspokajanie potrzeb towarzyskich i kulturalnych. Ośrodki te organizują zajęcia służące utrzymaniu sprawności psychofizycznej a także zapewniają całodzienne wyżywienie. Podstawą do korzystania z usług Domu Dziennego Pobytu jest decyzja administracyjna wydana w oparciu o rodzinny wywiad środowiskowy. Opłatę za pobyt określa się na poziomie kosztów wyżywienia, odpowiadających kwocie stawki żywieniowej.
Z ofertą Dziennych Domów Pobytu w całej Polsce można zapoznać się na stronie Domy Seniora.

Znajomość rzetelnych źródeł wiedzy to podstawa w sytuacji, gdy osoba z rodziny potrzebuje specjalistycznego wsparcia. Dowiesz się dzięki nim, w jaki sposób uzyskać dofinansowanie, gdzie szukać wsparcia i szybkiej pomocy. W Polsce dostępne są różne formy opieki i wsparcia dla osób niepełnosprawnych. Mają one na celu umożliwienie im pełnego i aktywnego udziału w społeczeństwie. Ważne jest jednak, aby osoby niepełnosprawne i ich rodziny były świadome dostępnych opcji i korzystały z nich w pełni. W rezultacie poprawią jakość swojego życia.

 

 

 

 

https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/radosna-corka-doroslego-pozdrowienia-szczesliwa-zdziwiona-starsza-matka-w-ogrodzie-3768131/

https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/jedzenie-zywnosc-siedzenie-stol-18459207/

Jak przetrwać falę upałów? Niezbędne porady dla seniorów, dzieci i ich opiekunów

Wraz z nadejściem lata i wzrostem temperatur, konieczne jest podjęcie odpowiednich środków ostrożności, aby chronić najbardziej narażone grupy, takie jak osoby starsze i dzieci, przed skutkami upałów. W dzisiejszym wpisie przypominamy o:

  • najistotniejszych środkach ostrożności w okresie upałów;
  • poważnych zagrożeniach jakimi są udary i odwodnienie organizmu;
  • właściwym przygotowaniu mieszkania na upały.

Sposoby na ochronę przed słońcem i wysoką temperaturą

1. Nawodnienie: Regularne spożywanie płynów jest kluczowe dla utrzymania prawidłowego nawodnienia organizmu. Osoby starsze i dzieci są szczególnie narażone na odwodnienie, dlatego zalecamy picie co najmniej 2 litrów wody dziennie. Pijmy dużo płynów, nawet jeśli nie czujemy pragnienia. Unikajmy napojów alkoholowych i kofeinowych, które mogą prowadzić do odwodnienia.

2. Ochrona przed słońcem: Unikajmy przebywania na zewnątrz w godzinach największego nasłonecznienia, czyli między 10:00 a 16:00. Jeśli musisz wyjść na zewnątrz, pamiętaj o założeniu kapelusza i okularów przeciwsłonecznych. Ubierajmy się odpowiednio: lekkie, przewiewne ubrania ochronią skórę przed słońcem.

3. Ochrona skóry: Zawsze warto zabezpieczyć skórę kremem z wysokim filtrem UV, nawet jeśli nie planujemy spędzać dużo czasu na zewnątrz.

4. Chłodzenie organizmu: Prysznic lub kąpiel w chłodnej wodzie może pomóc obniżyć temperaturę ciała. Możemy również używać mokrych ręczników lub butelek z zimną wodą.

5. Lekka dieta: Spożywanie lekkich posiłków, takich jak sałatki, owoce i warzywa, może pomóc utrzymać organizm w dobrej kondycji podczas upałów.

6. Regularny odpoczynek: Upały mogą powodować zmęczenie, dlatego ważne jest, aby regularnie odpoczywać i unikać nadmiernego wysiłku.

Udar i odwodnienie

Udar i odwodnienie są poważnymi zagrożeniami dla zdrowia, szczególnie podczas fali upałów. Osoby starsze, dzieci oraz osoby z niektórymi przewlekłymi chorobami są szczególnie narażone na te problemy. Aby uniknąć tych skutków upałów, ważne jest zrozumienie ich przyczyn i objawów oraz podjęcie odpowiednich środków ostrożności.

Udar cieplny może wystąpić, gdy temperatura ciała gwałtownie wzrasta i przekracza 40°C, co może prowadzić do uszkodzenia mózgu lub innych narządów. Objawy udaru cieplnego mogą obejmować gorącą, suchą skórę, szybki puls, ból głowy, zawroty głowy, nudności lub wymioty, utratę przytomności lub drgawki. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast wezwać pomoc medyczną.

Odwodnienie to stan, w którym organizm traci więcej płynów niż jest w stanie uzupełnić. Może to prowadzić do szeregów problemów zdrowotnych, w tym udaru cieplnego. Objawy odwodnienia mogą obejmować suchość w ustach i gardle, uczucie pragnienia, zmniejszoną ilość moczu lub moczu o ciemnym kolorze, szybkie bicie serca czy ospałość. W przypadku wystąpienia tych objawów, należy natychmiast zacząć nawadniać organizm poprzez spożywanie wody lub innych płynów.

Pamiętaj, że upały mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Dbając o siebie i swoich bliskich podczas fali upałów, można uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych takich jak udar czy odwodnienie.

Przygotowanie mieszkania

Przygotowanie mieszkania na upał, zwłaszcza w kontekście opieki nad osobą starszą czy dzieckiem wymaga szczególnej uwagi. Wymienię kilka praktycznych kroków, które pomogą stworzyć komfortowe i bezpieczne warunki dla osoby pod opieką:

Pamiętajmy o zasłanianiu okien. Aby zablokować dostęp promieni słonecznych do pomieszczeń, zasłaniajmy okna za pomocą żaluzji, rolet lub ciężkich zasłon. Zasłonięcie okien może znacznie obniżyć temperaturę wewnątrz domu. W okresie upałów równie ważna jest wentylacja mieszkania. Regularne wietrzenie pomieszczeń, zwłaszcza rano i wieczorem, kiedy temperatury są niższe, pomaga utrzymać świeże powietrze w domu. Rozważenie zakupu wentylatora lub klimatyzatora może być również korzystne i przynieść ulgę.

Pamiętajmy, że każda osoba jest inna i może inaczej reagować na upał. Monitorowanie stanu zdrowia osób pod opieką i natychmiastowe działanie w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów jest kluczowe.

 

 

 

 

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/okulary-przeciwsloneczne-z-odswiezajacym-napojem_1188882.htm#from_view=detail_alsolike

https://pixabay.com/pl/photos/drink-limonka-woda-puchar-1487304/

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/kieliszek-przeznaczone-do-walki-radioelektronicznej-termometru-w-piasku-na-plazy_10073858.htm#fromView=search&page=1&position=4&uuid=6a549d62-9f3b-47fa-81fe-ea154cadf67b

Działania prewencyjne w opiece nad pacjentami

Działania prewencyjne stanowią fundament skutecznej opieki medycznej. Mają na celu zapobieganie chorobom, ich progresji oraz powikłaniom. Właściwie zastosowane, mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentów i zredukować koszty związane z leczeniem. W dzisiejszym artykule skupimy się na tak istotnych sprawach jak:

  • edukacja personelu medycznego oraz pacjentów,
  • normy podnoszenia ręcznego w kraju i za granicą,
  • zasady obowiązujące przy przenoszeniu i podnoszeniu pacjenta,
  • sprzęty, które pomagają w przenoszeniu pacjenta.

Edukacja

Edukacja pacjentów jest niezbędna dla skutecznej prewencji. Pacjenci muszą być świadomi swojego stanu zdrowia, potencjalnych zagrożeń i sposobów zapobiegania chorobom. Dlatego kluczowe są sesje edukacyjne dla pacjentów, prowadzone przez wykwalifikowany personel medyczny. Równie istotne jest szkolenie personelu medycznego i opiekunów medycznych.  Personel powinien być na bieżąco z najnowszymi badaniami i praktykami w dziedzinie prewencji.

Podnoszenie ręczne jest powszechnym zadaniem, które może wiązać się z ryzykiem urazów, zwłaszcza dla kręgosłupa. Aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, zarówno w Polsce, jak i w całej Europie, obowiązują konkretne normy dotyczące podnoszenia ręcznego.

W Polsce normy te są regulowane przez przepisy BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy). Zgodnie z tymi przepisami, pracownicy powinni unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów ręcznie, jeśli jest to możliwe. Jeśli jednak jest to konieczne, powinni stosować prawidłowe techniki podnoszenia i korzystać z pomocy technicznej, aby zmniejszyć ryzyko urazów. Pracodawcy są również zobowiązani do zapewnienia szkolenia z zakresu bezpiecznego podnoszenia i przemieszczania ładunków.

Normy ręcznego przenoszenia ciężarów w Polsce

Normy ręcznego przenoszenia ciężarów są ściśle określone w przepisach prawa. Nie są one jednak sprecyzowane jeśli chodzi o sektor ochrony zdrowia i pracę z pacjentem. Zgodnie z § 13. 1 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki społecznej z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:

1) dla kobiet – 12 kg przy pracy stałej oraz 20 kg przy pracy dorywczej,

2) dla mężczyzn – 30 kg przy pracy stałej oraz 50 kg przy pracy dorywczej.

Normy podnoszenia ręcznego w Europie

Na poziomie europejskim, normy dotyczące podnoszenia ręcznego są regulowane przez Dyrektywę Unii Europejskiej 90/269/EWG. Dyrektywa ta ustanawia minimalne wymagania zdrowia i bezpieczeństwa dotyczące manewrowania ręcznego ładunków o znacznym ciężarze lub rozmiarze, które mogą stanowić szczególne zagrożenie dla zdrowia pracowników. Zgodnie z dyrektywą, pracodawcy są zobowiązani do przeprowadzania oceny ryzyka i wprowadzania środków zmniejszających ryzyko urazów wynikających z podnoszenia ręcznego.

W obu przypadkach, zarówno w Polsce, jak i w Europie, kluczowe jest to, aby pracownicy byli odpowiednio szkoleni w zakresie bezpiecznego podnoszenia ręcznego i aby byli świadomi swoich obowiązków i praw. W przypadku osób z niepełnosprawnościami, te normy i przepisy są szczególnie ważne, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i ochronę podczas wykonywania zadań związanych z podnoszeniem ręcznym.

Jeżeli mamy do przeniesienia kilka ciężarów bardzo istotne jest równomierne ich rozłożenie na obie połowy ciała.

Najważniejsze zasady przy przenoszeniu i podnoszeniu pacjenta:

  1. Dopasuj wysokość łóżka do swojego wzrostu – jeśli nie możesz tego zrobić, wejdź na łóżko. W ten sposób odciążysz kręgosłup.
  2. W trakcie przemieszczania zawsze pracuj na ugiętych nogach.
  3. Utrzymuj prosty kręgosłup.
  4. Unikaj dźwigania i wykorzystuj środek ciężkości.
  5. Pracuj w bliskim kontakcie z ciałem pacjenta.
  6. Przy przemieszczaniu na wózek, zablokuj hamulec i unieś poręcz boczną tak, aby nie przeszkadzała podczas transferu.
  7. Podjeżdżaj wózkiem jak najbliżej miejsca, z którego chcesz przemieścić podopiecznego.
  8. Mierz siły na zamiary – nie dźwigaj ciężaru potencjalnie niebezpiecznego.
  9. Współpracuj z pacjentem, wykorzystuj jego możliwości.
  10. Nie pozwalaj pacjentowi chwytać Cię za szyję lub w okolicy pasa.
  11. Unikaj dźwigania ze skrętem kręgosłupa na boki.
  12. Wykonuj czynność sprawnie, ale bez pośpiechu.
  13. Bądź zawsze przy pacjencie, szczególnie gdy cierpi na zaburzenia spostrzegania przestrzeni lub boi się upadku.
  14. Zawsze sprawdzaj stan techniczny sprzętu przed transferem.
  15. Równomiernie rozkładaj ciężar.

Specjalistyczne sprzęty, które pomagają w przenoszeniu pacjenta

Każdy kto sprawuje opiekę nad osobami starszymi czy z ograniczeniami ruchowymi wie, że taka praca wymaga siły fizycznej. Opiekun często pomaga podopiecznemu w najbardziej podstawowych czynnościach, takich jak wstawanie, siadanie, chodzenie czy mycie. Bardzo ważne jest aby osoba sprawująca opiekę znała odpowiednie metody przenoszenia chorego, w celu zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Warto więc skorzystać ze specjalistycznych sprzętów, które pomagają odciążyć ciało opiekuna.

Do podstawowych sprzętów pomocnych w wykonywaniu opieki nad pacjentem zaliczamy z całą pewnością łóżko rehabilitacyjne, podnośniki ale również sprzęt kąpielowy, który ułatwia czynności kąpielowe i toaletowe.

Zastosowanie w pracy podnośnika LUNA przynosi znaczącą ulgę podczas wykonywania czynności przez osoby sprawujące opiekę nad osobami z ograniczeniami ruchowymi.

Podnośniki jezdne stanowią najbardziej popularną grupę wśród tych urządzeń. Umożliwiają przenoszenie osoby niepełnosprawnej bez użycia siły i są tańsze od podnośników sufitowych.

Natomiast łóżko z regulacją wysokości i oparcia stanowi ogromne wsparcie nie tylko dla pacjenta, ale w dużej mierze dla jego opiekuna medycznego.

Krzesła kąpielowe i toaletowe bardzo dobrze sprawdzą się w domu czy mieszkaniu – wymagają jedynie odpowiedniego prysznica (z kabiną walk-in, czyli bez brodzika).  Fotel Triton Dual zajmuje bardzo mało miejsca. Jest to fotel idealny do niewielkich łazienek i stanowi niezbędną, techniczną pomoc w opiece nad pacjentem zwłaszcza, kiedy zajmuje się nim tylko jeden opiekun.

Pamiętajmy, że pomocy w dofinansowaniu sprzętów rehabilitacyjnych udzielają PCPR, MOPS i GOPS oraz PFRON. Więcej o dofinansowaniu z PFRON przeczytasz we wpisach:

Podnośnik sufitowy na PFRON. Jak zdobyć nawet 95% dofinansowania?

Likwidacja barier architektonicznych i likwidacja barier technicznych, gdzie szukać informacji?

 

 

 

https://pl.freepik.com/darmowe-wektory/ilustracja-seniorow-z-ubezpieczeniem-na-zycie_2921032.htm#fromView=search&page=1&position=23&uuid=92eb4be1-7bfc-40c8-8233-797177f5a5c3

Zasady kierowania i koszty utrzymania w domach pomocy społecznej (DPS)

dom opieki

Domy pomocy społecznej (DPS) odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu opieki nad osobami w podeszłym wieku, które nie są w stanie samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu. W jednym z poprzednich artykułów omówiliśmy charakterystykę tych placówek. W związku z rosnącym zainteresowaniem tą formą wsparcia, chcielibyśmy przybliżyć Państwu także informacje na temat:

  • zasad kierowania do DPS;
  • kosztów z tym związanych;
  • wymaganych dokumentów.

Z usług Domów Opieki Społecznej (DPS) skorzystać mogą osoby, które wymagają całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności. Takie, które nie mogą samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu i którym nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych.

Skierowanie do DPS

Decyzję o skierowaniu do DPS podejmuje powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności po przeprowadzeniu odpowiedniej oceny. Ocena ta obejmuje zarówno stan zdrowia osoby starszej, jak i jej możliwości samodzielnego funkcjonowania. W przypadku osób, które nie są w stanie samodzielnie złożyć wniosku, mogą to zrobić za nich ich opiekunowie.

Wniosek o skierowanie do domu pomocy społecznej należy złożyć w ośrodku pomocy społecznej w miejscu zamieszkania. Wobec osób bezdomnych właściwy do rozpatrzenia wniosku jest ośrodek pomocy społecznej ze względu na miejsce ostatniego stałego zameldowania. Na pierwszym etapie pracownik socjalny ośrodka pomocy społecznej w terminie do 14 dni roboczych (a w sprawach niecierpiących zwłoki do 2 dni roboczych) od chwili otrzymania wniosku przeprowadzi z Wnioskodawcą lub opiekunem prawnym wywiad środowiskowy w celu ustalenia sytuacji osobistej, dochodowej i rodzinnej. Następnie zostaną przeprowadzone wywiady środowiskowe z krewnymi (współmałżonkiem, dziećmi, wnukami i prawnukami, rodzicami i dziadkami). Ma to na celu ustalenie wysokości ich opłaty za pobyt członka rodziny w DPS.

Koszty utrzymania w DPS

Koszty utrzymania w DPS są zróżnicowane i zależą od wielu czynników, takich jak standard obiektu, zakres świadczonych usług czy lokalizacja. W większości przypadków koszty te są pokrywane z emerytury lub renty osoby przebywającej w DPS. Istnieje również możliwość uzyskania dodatkowego wsparcia finansowego ze strony państwa.

Osoby zobowiązane do wnoszenia opłaty

Osoby zobowiązane do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej to w kolejności:

  1. mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
  2. małżonek, zstępni przed wstępnymi,
  3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej

– przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

Opłatę za pobyt w DPS wnoszą:

  1. mieszkaniec DPS, jednak nie więcej niż 70% swojego dochodu,
  2. małżonek, zstępni przed wstępnymi pod warunkiem, że:
    • w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli jej dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
    • w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie,
  3. gmina, z której osoba została skierowana do DPS w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w DPS, a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca i osoby zobowiązane.

Bardzo często przewidywany termin oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej danego typu zlokalizowanym najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej wynosi ponad 3 miesiące. W takim wypadku osobę kieruje się na jej wniosek do domu pomocy społecznej tego samego typu zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania, w którym przewidywany termin oczekiwania na umieszczenie jest krótszy niż 3 miesiące.

Wymagane dokumenty

Domy pomocy społecznej (DPS) są niezbędnym wsparciem dla wielu seniorów wymagających specjalistycznej opieki. Proces ubiegania się o miejsce w DPS może być skomplikowany, dlatego przedstawiamy listę dokumentów, które są wymagane podczas składania wniosku:

  • Wniosek osoby lub jej przedstawiciela ustawowego. Jest to podstawowy dokument, który musi zostać złożony w pierwszej kolejności. Można go uzyskać bezpośrednio w placówce DPS lub na stronie internetowej instytucji;
  • Rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego w miejscu zamieszkania wnioskodawcy;
  • Dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość wnioskodawcy – do wglądu;
  • Dokumenty potwierdzające sytuację finansową wnioskodawcy (np. decyzja ZUS o wysokości przyznanego świadczenia);
  • Zaświadczenie, o którym mowa w art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach – w przypadku jego posiadania;
  • W razie konieczności inne dokumenty potwierdzające okoliczności sprawy;
  • W przypadku osób z zaburzeniami psychicznymi lub osób niepełnosprawnych intelektualnie zaświadczenia psychologa i lekarza psychiatry.

Inne dokumenty

Ponadto w przypadku kierowania do domu pomocy społecznej osoby ubezwłasnowolnionej pamiętajmy aby dołączyć:

  • postanowienie sądu o ubezwłasnowolnieniu,
  • postanowienie sądu o ustanowieniu opiekuna prawnego lub kuratora,
  • postanowienie sądu zezwalające opiekunowi na umieszczenie osoby ubezwłasnowolnionej w domu pomocy społecznej.

W pierwszej kolejności polecamy skontaktować się bezpośrednio z wybranym DPS w celu uzyskania szczegółowych informacji na temat wymaganych dokumentów. Przede wszystkim pozwoli to na uproszczenie procesu składania wniosku i przyspieszenie umieszczenia osoby starszej w odpowiedniej placówce.

 

 

https://www.gov.pl/web/rodzina/dom-pomocy-spolecznej

https://mopr.lublin.eu/poradnik/pomoc-specjalistyczna/domy-pomocy-spolecznej?highlight=WyJkcHMiXQ==

Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej

https://pl.freepik.com/serie/38674341

https://pixabay.com/pl/illustrations/seniorzy-opieki-dla-os%C3%B3b-starszych-1505935/

Propozycje sprzętów medycznych Winncare, które można zakupić z dofinansowaniem

Artykuł reklamowy.

Zaprezentujemy dzisiaj przykładowe produkty Winncare, na które możecie Państwo uzyskać dodatkowe środki i odciążyć tym sposobem domowy budżet.

Często w budżecie instytucji przyznających dofinansowania pod koniec roku pozostają oszczędności. Jest to dobra okazja do złożenia stosownych wniosków.  Ze względu na ten fakt przybliżymy Państwu kilka możliwości skorzystania z refundacji i dofinansowania do takiego zakupu.

Dofinansowanie NFZ

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie z dnia 29 maja 2017 r. (Dz. U. 2017 poz. 1061 z późn. zm.) reguluje zasady refundacji sprzętu rehabilitacyjnego przez NFZ.

Główne zasady refundacji sprzętu medycznego:
  • mogą z niej skorzystać wszystkie osoby, które posiadają ubezpieczenie zdrowotne i otrzymały zlecenie wystawione przez uprawnioną osobę tj. lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, specjalistę, pielęgniarkę czy fizjoterapeutę;
  • e- zlecenie na wyroby medyczne wystawione przez osobę uprawnioną jest natychmiastowo weryfikowane w systemie elektronicznym a następnie elektronicznie potwierdzane przez NFZ (e-potwierdzenie);
  • przy każdej pozycji znajduje się limit finansowania w ramach ubezpieczenia NFZ, wysokość udziału własnego w kosztach, kryteria przyznawania, okres użytkowania, limit cen napraw oraz osoby uprawnione do wystawiania zlecenia.

Wśród produktów firmy Winncare możecie Państwo uzyskać dopłatę do:

  • poduszki przeciwodleżynowej (pozycja 116),
  • materacy przeciwodleżynowych zmiennociśnieniowych (z wyłączeniem materacy piankowych, pozycja 117),
  • pionizatora (pozycja 125).
Poduszka przeciwodleżynowa KINERIS®
                       

Poduszka przeciwodleżynowa KINERIS® dla pacjentów z wysokim lub bardzo wysokim ryzykiem powstania odleżyn (w zależności od oceny stanu klinicznego pacjenta) i/lub specyficznym ryzykiem odleżyn kości kulszowej, ze wsparciem asymetrii ciała. Jest dostępna w wielu rozmiarach szerokość i długość siedziska, w wersji z zasilaniem powietrzem luz bez.

Materac Axtair® One Plus

Materace przeciwodleżynowe są wskazane dla każdego pacjenta unieruchomionego, szczególnie dla osób które nie są w stanie samodzielnie zmieniać pozycji. Główną funkcją jaką ma spełniać materac przeciwodleżynowy zmiennociśnieniowy jest imitowanie naturalnej potrzeby zmiany ułożenia ciała

Materac Axtair® One Plus stworzony został w celu zapobiegania odleżynom u pacjentów o średnim i wysokim ryzyku ich powstania, którzy przebywają w łóżku przez więcej niż 15 godzin dziennie. Zapewnia on wysoką skuteczność terapeutyczną we wczesnych stadiach odleżyn. Posiada opatentowany system automatycznej i ciągłej kalkulacji ciśnienia dopasowujący się do wagi pacjenta. Pamiętajcie, że materac zmiennociśnieniowy redukuje stały nacisk na unieruchomione ciało, zapobiegając martwicy tkanek oraz zmniejszając sztywnienie kończyn.

      materac przeciwodleżynowy

                                                 Materac zmiennociśnieniowy Axtair® One Plus

Pionizatory

Pionizatory są ogromnym wsparciem zarówno dla osób chorych, ale też dla tych które się nimi opiekują – pozwalają na bezpieczne i łatwiejsze podniesienie pacjenta. W rezultacie pacjent przywrócony do pozycji pionowej jest bardziej zmotywowany do dalszej pracy i ćwiczeń. Oprócz szpitali, pionizatory Winncare cieszą się ogromną popularnością w ośrodkach rehabilitacyjnych, Dziennych Domach Opieki, Domach Pomocy Społecznej, hospicjach i sanatoriach. Dzięki wykorzystaniu urządzenia w opiece domowej chory chętnie pokonuje przeszkody i ograniczenia, na które napotyka na swojej drodze i szybciej wraca do zdrowia.

Pionizator Stellar 170 naśladuje naturalny wzór ruchu podczas podnoszenia i opuszczania pacjenta, stanowiąc doskonałe wsparcie podczas fizjoterapii i rehabilitacji. Kompaktowe wymiary i nogi podstawy jezdnej wyprofilowane w delikatne łuki pozwalają na lepszy dostęp do szerokich wózków inwalidzkich, krzeseł, itp.

pionizacja pacjenta
                 Pionizator Stellar 170

Dofinansowanie PFRON

O dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zaopatrzenia w sprzęt rehabilitacyjny, przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, mogą ubiegać się osoby niepełnosprawne, których średni miesięczny dochód, podzielony przez liczbę osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, obliczony z okresu ostatnich trzech miesięcy przed dniem złożenia wniosku, nie przekracza:

  • 50% przeciętnego wynagrodzenia – na członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym,
  • 65% przeciętnego wynagrodzenia – w przypadku osoby samotnej.

Na zakup łóżka rehabilitacyjnego refundacja z NFZ nie przysługuje. Możecie Państwo jednak ubiegać się o dofinansowanie ze środków PFRON – maksymalnie do 95% wartości sprzętu (nie więcej niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia).

Winncare oferuje Państwu szeroką gamę łóżek do opieki szpitalnej i długoterminowej, oraz polecane do opieki domowej. Specjalistyczne łóżka zapewniają skuteczną kontrolę zakażeń, poprawiają ergonomię pracy personelu medycznego i opiekuna, ich komfort oraz bezpieczeństwo.

Z tego źródła można skorzystać decydując się np. na zakup łóżka rehabilitacyjnego X’PRIM 3®. Przede wszystkim zakup ten ma umożliwić lub w znacznym stopniu ułatwić osobie niepełnosprawnej wykonywanie podstawowych, codziennych czynności. Łóżko wspomaga siadanie i przesiadanie się z łóżka na wózek inwalidzki.

                                                              Łóżko rehabilitacyjne X’PRIM 3®

Należy pamiętać aby do wniosku dołączyć kopię orzeczenia lub kopię wypisu o niepełnosprawności. Z samego orzeczenia o niepełnosprawności nie zawsze wynika, że osoba napotyka na bariery w komunikowaniu się związane z ułomnością fizyczną. Dlatego też z ostrożności możemy dołączyć również zaświadczenie lekarskie stwierdzające istnienie ww. barier w komunikowaniu się.

Na szczególną uwagę zasługuje dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych.

Wniosek należy złożyć we właściwym miejscowo centrum pomocy rodzinie (PCPR, MOPR).Wysokość dofinansowania to nawet 95% wartości inwestycji. Jego maksymalna wartość to aż piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia. Dofinansowanie może dotyczyć np. zakupu podnośnika jezdnego lub montażu podnośnika sufitowego, które ułatwiają codzienne przemieszczanie pacjenta z niepełnosprawnością.                                             

Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo opiekuna i pacjent podczas przemieszczania.

Kto może uzyskać dofinansowanie?

O dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych mogą ubiegać się osoby fizyczne (w tym małoletnie), które spełniają następujące warunki:

  • posiadają orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (bądź też równoważne z nim) lub w przypadku dzieci i młodzieży w wieku do lat 16 – orzeczenie o niepełnosprawności;
  • rodzaj ich niepełnosprawności potwierdzony (jeżeli nie jest określony w orzeczeniu) aktualnym, ważnym 3 miesiące od daty wystawienia, zaświadczeniem lekarskim „wymaga likwidacji barier architektonicznych”;
  • posiadają zgodę właściciela lokalu lub budynku mieszkalnego, jeśli taka zgoda jest potrzebna;
  • posiadają stałe zameldowanie w lokalu, w którym ma nastąpić likwidacja barier architektonicznych.

Pamiętajmy, że przy ubieganiu się o dofinansowanie na likwidację barier architektonicznych nie obowiązuje kryterium dochodowe. Nie oznacza to jednak, że w trakcie rozpatrywania wniosków komisja nie będzie brała pod uwagę sytuacji materialnej wnioskodawcy. Może się tak zdarzyć, że komisja będzie rozpatrywała wnioski osób w podobnej sytuacji zdrowotnej, mieszkaniowej, materialnej itp. Możliwe, że dofinansowanie otrzyma osoba o zdecydowanie niższych dochodach i trudniejszej sytuacji.

Dofinansowanie obejmuje koszt zakupu urządzeń, materiałów budowlanych oraz budowy lub robót budowlanych uwzględnionych w umowie. Zakres rzeczowy i finansowy prac w zakresie likwidacji barier architektonicznych określa zweryfikowany kosztorys. Należy pamiętać, że nie są zwracane nakłady poniesione przed podpisaniem umowy.

Zapraszamy do kontaktu z naszymi przedstawicielami. Chętnie pomogą dobrać najlepsze produkty dostosowane do Państwa potrzeb.

  1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie z dnia 29 maja 2017 r. (Dz. U. 2019 poz. 1267 z późn. zm.).
  2. https://www.pfron.org.pl/

To jest wyrób medyczny. Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.