Propozycje aktywości na świeżym powietrzu dla osób starszych

senior

Brak ruchu jest problemem w każdym wieku, ale staje się szczególnie widoczny u osób starszych. Systematyczny ruch na świeżym powietrzu u osób w podeszłym wieku wpływa na zachowanie sprawności, niezależności i samodzielności w wykonywaniu czynności dnia codziennego. Szczęśliwie szukanie nowych modeli życia opartych na aktywizacji ludzi starszych, upowszechnianiu zdrowego stylu życia, z odpowiednio dobraną dietą, połączoną z aktywnością fizyczną jest coraz bardziej popularne.

Aktywność fizyczna jest bardzo ważnym elementem definiującym zdrowie i pomyślne starzenie. Regularnie stosowana i odpowiednio dobrana dla osób w starszym wieku, wpływa na zwiększenie równowagi i prędkości chodu, poprawia sprawność funkcjonalną i wydolność tlenową oraz zmniejsza ryzyko uzależnienia od otoczenia. Sprzyja budowaniu kontaktów towarzyskich, co wpływa pozytywnie zwłaszcza na osoby starsze, którym towarzyszy poczucie odrzucenia i marginalizacji.

Najczęstsze dolegliwości osób starszych to choroby układu nerwowego, krążenia, narządu ruchu i metaboliczne. Rodzaj sportu zawsze jest więc bezpiecznie omówić z lekarzem rodzinnym bądź fizjoterapeutą.

Spacery i nordic walking

Spacery i szybkie marsze nie wymagają ani specjalnych sal treningowych, ani nakładów finansowych. W Polsce coraz bardziej popularny staje się nordic walking. Polega na umiejętnym odepchnięciu się specjalnymi kijami od podłoża i zaangażowaniu górnych partii mięśniowych przy jednoczesnym odciążeniu stawów skokowych, kolanowych, bioder i kręgosłupa. Sport ten angażuje do 90% mięśni naszego ciała.

Siłownia na świeżym powietrzu

Kolejną propozycją jest siłownia plenerowa. Jej ogromną zaletą jest usytuowanie na świeżym powietrzu
i dostępność dla każdego. Pamiętajmy jednak o tym, aby zapoznać się z instrukcją obsługi każdego urządzenia i sprawdzić jej stan techniczny. Obciążenie na sprzętach nie jest regulowane, dlatego jest ono dostosowane również do osób słabszych, w tym osób starszych. Zobaczycie że taka siłownia ma sens, kiedy na drugi dzień pojawią się zakwasy J. To też fantastyczne miejsce do tego, aby zdobyć nowe znajomości!

 

Jazda na rowerze

To sport dedykowany dla każdego. Jeżeli czujemy się na siłach i lubimy jeździć na rowerze to nie ma co się dłużej zastanawiać J.  Pamiętajmy aby dobrać rower tak by było łatwo na niego wejść i z niego zejść. Warto pamiętać o kasku oraz ochraniaczach na łokcie i kolana. W przypadku osób starszych i pacjentów ze schorzeniami stawów biodrowych zaleca się jazdę po równym terenie. Pamiętajmy, że jazda na rowerze usprawnia pracę układu krążenia. U osób starszych wpływa na produkcję mazi stawowej w stawach kolanowych i biodrowych, która odpowiada za płynny i bezbolesny ruch między kośćmi. Wzmacnia również mięśnie łydek, ud oraz pośladków i angażuje głębokie mięśnie brzucha.

Tego rodzaju aktywności nie zaleca się osobom posiadającym problemy z błędnikiem, wykazującym ciężkie schorzenia układu oddechowego czy zaawansowane choroby stawów oraz kręgosłupa. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości pamiętajmy aby skonsultować się z lekarzem oraz fizjoterapeutą.

Spędzając dużo czasu na świeżym powietrzu w okresie od końca marca do października, możemy pokryć niemal całe zapotrzebowanie na produkcję witaminy D! Niewątpliwie przebywanie na łonie przyrody w istotny sposób przyczynia się do obniżania poziomu stresu i poczucia relaksu. Aktywność na świeżym powietrzu pomaga także łagodzić bóle stawów, ułatwia zasypianie oraz wpływa pozytywnie na jakość snu.

 

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/piekna-dojrzala-kobieta-w-trampkach-i-odziezy-sportowej-siedzi-na-trawie-pod-sosna-odpoczywajac-podczas-nordic-walking-z-kijami-i-plecakiem-patrzac-w-gore-z-zrelaksowanym-beztroskim-usmiechem-oddychajac-swiezym-powietrzem_11102492.htm#query=nordic%20walking&position=20&from_view=search

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/widok-z-przodu-sprawny-czlowiek-pracujacy_5566704.htm#query=senior%20sport&position=48&from_view=search

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/portret-starszy-mezczyzna-z-rowerem-na-gorze_13561174.htm#query=senior%20sport&position=5&from_view=search

Na co zwrócić uwagę przy wyborze sprzętu medycznego do opieki nad pacjentem?

sprzęt medyczny

W sytuacji gdy stajemy przed koniecznością wyboru sprzętu pomocniczego do opieki, warto poświęcić nieco czasu na zapoznanie się ze specyfikacją produktu. Należy przede wszystkim wziąć pod uwagę jakość jego wykonania – w końcu sprzęt rehabilitacyjny ma poprawić komfort codziennego funkcjonowania lub umożliwić szybki powrót do zdrowia. Musi więc być trwały, solidny i odporny na uszkodzenia.

Dokonując wyboru zapoznajmy się również z kartą produktu, warunkami serwisu i gwarancji oraz deklaracjami zgodności z przepisami prawa i ogólnie obowiązującymi normami.

Wszystkie te informacje są dostępne na stronie https://winncare.pl/ zarówno w języku polskim jak i angielskim.

Winncare Polska jest firmą o globalnym zasięgu pracującą nad rozwiązaniami dla osób wymagających pomocy przy poruszaniu się. Stosujemy innowacyjne rozwiązania, z naciskiem na łatwość użytkowania i bezpieczeństwo opiekunów oraz pacjentów we wszystkich sytuacjach, jakich wymaga sprawowanie opieki – w domach, szpitalach i wszelkiego rodzaju placówkach opiekuńczych.

Produkty Winncare wyróżniają się innowacyjnością oraz najwyższą jakością wykonania więc bez obaw udzielamy na nasze sprzęty do 5 lat gwarancji.

Nieustannie wdrażamy nowości technologiczne, które poprawiają komfort i bezpieczeństwo pacjenta i opiekuna. Przy wyborze sprzętu zarówno do placówki specjalistycznej jak i opieki nad pacjentem w domu, sprawdzajmy parametry wodoodporności danego artykułu. Bezsprzecznie pozwoli to nam uniknąć jego uszkodzenia a często nawet niebezpiecznych wypadków.

Jeżeli planujemy użytkować sprzęt w łazienkach i pomieszczeniach, w których wilgotność jest duża to ochrona na poziomie IPX4 jest niezbędna.

W związku z tym pamiętajmy, aby wybierać opakowania posiadające minimum takie oznaczenie. Przede wszystkim oznakowania szukamy na opakowaniu (obudowie) danego artykułu oraz w instrukcjach obsługi.

 

                                                    Pilot Luna dostępny w klasie ochrony IPx7

 

Piloty Luna są dostępne w klasie ochrony IPX4 i IPX7, gdzie IPx4 toleruje ochlapanie, a IPx7 chroni przed skutkami całkowitego zanurzenia w wodzie do 1 m przez 30 minut. Podobnie, w pełni wodoodporny pilot posiada nasz podnośnik wannowy Archimedes. Wysoką ochronę przed zachlapaniem posiadają także inne nasze urządzenia np. fotel TRITON/DUAL– IPX6, w którym zastosowaliśmy zmywalny materiał LINAK IPX6 DURA™. Wózkowanna LAMBDA posiada ochronę na poziomie IPX5, piloty i sterowniki w pionizatorze STELLAR 170 oraz podnośnikach HELIOS 150 i SOLAR 185 –  IPX4.

Wybierając model materaca czy pozycjoner, zwróć uwagę na pokrowiec.

Powinien uniemożliwiać wnikanie płynów do środka i być wykonany w technologii zabezpieczającej przed rozwojem bakterii i grzybów. Zgrzewane ultradźwiękowo pozycjonery Winncare są odporne na działanie cieczy. Doskonałą wydajność oraz trwałość zapewnia tkanina PU-poliamid powlekana poliwęglanem. Bezpieczeństwo pacjenta gwarantują natomiast mikrokulki ze styropianu samogasnącego oraz koncepcja Vacuum Touch™, umożliwiające stabilny rozkład mikrokulek wewnątrz poszycia. Jony srebra, znajdujące się w pokrowcu zapobiegają rozwojowi mikroorganizmów, takich jak: grzyby, pleśń oraz bakterie oraz mają właściwości antyzapachowe.

                                                        Poduszka okrągła ASKLE

 

Poduszki pozycjonujące Winncare są bezpieczne nawet dla uszkodzonej skóry. Potwierdza to certyfikat dopuszczenia do bezpośredniego kontaktu ze skórą Oeko-Tex klasa 2. Są także zgodne z wymaganymi normami, przepisami i wytycznymi, dotyczącymi produktów o charakterze medycznym.

Posiadają:

  • zgodność z europejskimi przepisami przeciwpożarowymi EN 597-1 i 2 oraz GPEM D1 i bis 89 i D90;
  • zgodność z normami w zakresie odporności na przenikanie bakterii przenoszonych przez ciesz, odporności na przenikanie krwi i krwi syntetycznej oraz cieczy hydrostatycznych;
  • odporność na gronkowca złocistego opornego na metalicynę.

Zwróćmy uwagę na materiał z jakiego są wykonane podwieszki.

Wybierając natomiast podwieszkę zastanówmy się nad wersją bez podparcia głowy oraz z podparciem głowy. Wszystkie charakteryzują się szerokim wyborem rozmiarów z możliwością dopasowania do pacjenta, ponieważ zapewniają jednocześnie ich stabilizację i bezpieczeństwo. Zwróćmy uwagę na materiał z jakiego są wykonane. Poliester charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz jest łatwy w utrzymaniu czystości. Zaletą siatki poliestrowej wykorzystywanej w przypadku podwieszek kąpielowych jest to, że bardzo szybko wysycha. Większość naszych chust posiada bezpieczne obciążenie maksymalne do 275 kg, zaś na wszystkie udzielamy 2 lat gwarancji.

Pamiętaj, że certyfikaty stanowią potwierdzenie jakości urządzeń.  Dzięki temu zyskujemy pewność, że dane urządzenia i przyrządy są bezpieczne. Profesjonalny, nowoczesny i bezawaryjny sprzęt to zaś ogromne ułatwienie w pracy z pacjentem. W Winncare możesz przetestować sprzęt przed zakupem.  Skontaktuj się z nami! Jeżeli zastanawiasz się, czy produkty Winncare spełnią Twoje oczekiwania, zapraszamy również do zapoznania się z opiniami pielęgniarek, fizjoterapeutów i pracowników medycznych, którzy korzystają z naszego sprzętu w codziennej pracy  https://winncare.pl/rekomendacje/

Sprzęt medyczny wspierający pracę pielęgniarki

pielęgniarka

Zawód pielęgniarki jest zdominowany przez kobiety i to one stanowią najliczniejszą grupę zawodową we wszelkich instytucjach opieki zdrowotnej. W zakres ich obowiązków wpisana jest także praca fizyczna, do której zaliczamy m.in. podnoszenie, przemieszczanie i transportowanie pacjentów, czynności toaletowe i kąpielowe. Podczas ręcznego przemieszczania i przenoszenia pacjentów oprócz masy ciała dodatkowe obciążenie stanowią podłączona aparatura medyczna. Problemem są niewystarczająca przestrzeń, praca w niewygodnych pozycjach, brak regulacji wysokości łóżka, wózka czy leżanki, nieliczny personel, brak współpracy z pacjentem, brak sprzętu pomocniczego.

Zagrożenia związane z pracą w wymuszonej pozycji

Choroby z grupy MSD, czyli choroby układu mięśniowo-szkieletowego (Muscle Skeleton Disorder) są jedną z najczęstszych schorzeń występujących w pracy pielęgniarek. Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej lub stojącej, jak i przyjmowanie wymuszonej pozycji ciała po dłuższym okresie aktywności zawodowej mogą powodować choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Są to w szczególności choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa, obręczy barkowej i nadgarstków.

Podnośniki jezdne

Podnośniki jezdne niewątpliwie stanowią najbardziej popularną grupę wśród urządzeń umożliwiających przenoszenie osoby niepełnosprawnej bez użycia siły i są tańsze od podnośników sufitowych. Sterujemy nimi za pomocą pilota. W rezultacie wspomaganie się takim sprzętem znacznie ułatwia pracę pielęgniarki i eliminuje problemy zdrowotne, które wynikają z konieczności podnoszenia pacjenta.

Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo opiekuna i pacjent podczas przemieszczania.
                                           Przenoszenie pacjenta za pomocą podnośnika jezdnego Solar 185

Podnośnik sufitowy

Zastosowanie w pracy podnośnika LUNA przynosi znaczącą ulgę podczas wykonywania czynności przez pielęgniarki.

Podnośnik Luna i innowacyjny system prowadnic są połączeniem funkcjonalności i estetyki. To idealny wybór, który potrafi sprostać rosnącym wymaganiom w zakresie bezpiecznego podnoszenia i przemieszczania pacjenta. Jest to najlepszy wybór do użytku domowego, dla zakładów opiekuńczych czy szpitali. Przy częstym podnoszeniu pacjenta pielęgniarka ryzykuje kontuzjami i przewlekłymi schorzeniami kręgosłupa i stawów, skarży się na częste bóle nadgarstków.

Podnośnik Luna w instytucjach opiekuńczych i rehabilitacyjnych
                                           Przenoszenie pacjenta za pomocą podnośnika sufitowego LUNA

Pionizatory

Przy wykonywaniu czynności jaką jest pionizacja pacjenta bardzo pomocne są pionizatory. Są one ogromnym wsparciem zarówno dla pacjentów, ale też dla osób które się nimi opiekują. Pozwalają na bezpieczne i łatwiejsze podniesienie pacjenta. Przykładem jest nowoczesne, proste i intuicyjne w obsłudze urządzenie Stellar.

 

Pionizator Stellar jest profesjonalnym sprzętem pionizującym, minimalizującym możliwość upadku. Możemy powtarzać tą czynność kilkakrotnie. Warto zwrócić uwagę, że ciężar podnoszenia pacjenta przejmuje pionizator. Dzięki temu pielęgniarka nie nadwyręża kręgosłupa i ma większą kontrolę nad całym procesem rehabilitacji.

Krzesła kąpielowe i toaletowe

Krzesła kąpielowe i toaletowe, sprawdzą się w szpitalach ale również w domu czy mieszkaniu – wymagają jedynie odpowiedniego prysznica (z kabiną walk-in, czyli bez brodzika).  Fotel Triton Dual zajmuje bardzo mało miejsca. Z całą pewnością jest idealny do niewielkich łazienek i stanowi niezbędną, techniczną pomoc w opiece nad pacjentem zwłaszcza, kiedy zajmuje się nim tylko jedna pielęgniarka. Fotel TRITON/DUAL IPX6 posiada wysoką ochronę przed zachlapaniem – zastosowaliśmy do produkcji zmywalny materiał LINAK IPX6 DURA™.

                                                                          Fotel Triton/Dual

 

Warto wspomnieć także o tym, że łóżko z regulacją wysokości i oparcia stanowi ogromne wsparcie dla pielęgniarki. Ma ogromny wpływ na ergonomię pracy – znacząco zmniejsza poczucie zmęczenia i obciążenia. Łóżko Medicalys II® jest w pełni elektrycznie sterowane i posiada sterownik z czytelnymi oznaczeniami.

                                                             Łóżko MEDICALYS II®

 

Pamiętajmy, że do profilaktyki dolegliwości bólowych kręgosłupa należy wykształcenie nawyku prawidłowej postawy ciała. Możemy uniknąć przeciążeń kręgosłupa poprzez redukcję częstości schylania się w celu podnoszenia ciężkich rzeczy. Unikajmy nagłych ruchów skrętnych. Nie można zapomnieć też o zapewnieniu odpowiedniego odpoczynku, aktywności fizycznej oraz dbaniu o prawidłową masę ciała poprzez stosowanie zbilansowanej diety.

 

<a href=’https://pl.freepik.com/zdjecia/kobieta’>Kobieta zdjęcie utworzone przez drobotdean – pl.freepik.com</a>

 

Skutki nieprawidłowego transferu pacjenta

Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo opiekuna i pacjent podczas przemieszczania.

W czasie, gdy brakuje personelu medycznego każdy, kto opiekuje się osobą z niepełnosprawnością, pielęgniarka, opiekun medyczny czy opiekun domowy, powinien wiedzieć jak zadbać zarówno o siebie jak i o swojego pacjenta. Ręczny transfer pacjenta niesie bowiem ogromne ryzyko wypadków i urazów. Wynika to m.in. z nieznajomości technik transferu, z braku sprzętu ułatwiającego transfer czy przeszkód lokalowych.

Warto przypomnieć, że do grona osób z dysfunkcjami ruchu zaliczamy osoby starsze, u których problem z poruszaniem się wynika z następującego procesu starzenia się organizmu, osoby z niepełnosprawnościami, po amputacji kończyn, po urazach czaszkowo-mózgowych i po urazach rdzenia kręgowego.
Do kręgu osób z ograniczoną mobilnością nalezą także chorzy po udarach mózgu, czy też cierpiący na choroby neurodegeneracyjne – m.in. SMA, stwardnienie rozsiane.

Skutki popełnianych błędów występujące u pacjentów

 

Zwichnięcie stawu barkowego

Do sytuacji takiej może dojść gdy opiekun musi podciągnąć chorego do pozycji wyjściowej. Ułożenie pacjenta w łóżku w pozycji zbyt wysokiej skutkuje tym, że pacjent (zwłaszcza z deficytami samodzielności i ruchomości) często się z niego zsuwa.

Opiekun bardzo często ciągnie pacjenta pod pachy, ponieważ nie zna technik bezpiecznego przemieszczania. Często nie dysponuje sprzętem ułatwiającym zmianę pozycji chorego. Jak wspomniano wyżej takie postępowanie może skutkować uszkodzeniem stawu barkowego a nawet jego zwichnięciem .

 

                           Zwichnięcie stawu barkowego

 

Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest znaczne ograniczenie mobilności  pacjenta, ból, obniżenie jakości życia, niechęć do wykonywania kolejnych czynności oraz narażenie na kolejne procedury medyczne w tym zabieg operacyjny oraz rehabilitacje.

Złamania patologiczne

Do takiej sytuacji dochodzi najczęściej gdy opiekun ciągnie chorego za ręce, zarówno przy podnoszeniu go do siadu czy też przy próbie pionizacji. Najbardziej  narażeni na złamania są chorzy z osteoporozą, wyniszczeni oraz pacjenci ze zmianami nowotworowymi, w tym przerzutami do kości.

Warto pamiętać, że w tej grupie chorych nawet zadziałanie siły o niewielkim natężeniu może spowodować uraz. Leczenie chorego ze złamaniem patologicznym jest trudne a czasem nawet niemożliwe.

 

                 Złamanie patologiczne
Upadki

W przypadkach opieki nad osobami osłabionymi, z niedowładami czy też zaburzeniami równowagi zwiększa się ryzyko upadku chorego podczas pionizacji. Pacjent ciągnięty za ręce nie ma stabilnego podparcia w opiekunie a sama pozycja może wygenerować upadek. Należy pamiętać żeby zadbać o to by pacjent znajdował się blisko ciała opiekuna.

Zwiększone ryzyko powstania odleżyn

Zachowanie prawidłowej techniki podnoszenia zmniejsza ryzyko powstawania odleżyn. Pamiętajmy, że nie należy pociągać za skórę pacjenta, ponieważ wzrost tarcia pomiędzy skórą chorego a jego bielizną powoduje powstawanie ran.

Skutki błędnego postępowania dla opiekuna

 

Obciążania układu mięśniowo-szkieletowego u opiekuna

Praca przy chorym z ograniczoną mobilnością, bez użycia sprzętu ułatwiającego transfer oraz w nieprawidłowej pozycji ciała, może doprowadzić do obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego, które skutkują urazami kumulacyjnymi i ostrymi kręgosłupa.

W sytuacji, gdy pacjent łapie opiekuna za szyje lub obejmuje w pasie, może dojść do dużych przeciążeń w odcinku szyjnym oraz lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa. Obciążenia te mogą prowadzić do mikrourazów we wspomnianych obszarach. Te zaś kumulując się mogą doprowadzić do zwyrodnień, ostrych urazów czy wręcz uniemożliwić poruszanie się i generować absencję w pracy.

                                                Pionizacja z zastosowaniem pionizatora Stellar 170

W codziennych czynnościach takich jak przemieszczanie, czynności higieniczne i pielęgnacyjne ogromne znaczenie ma pozycja ciała przyjęta przez opiekuna. Należy przypomnieć, że w zależności od przyjętej pozycji ciała opiekuna dochodzi do obciążenia krążka międzykręgowego w kręgosłupie. Podnoszenie zaś ciężaru o wadze 50 kg generuje nacisk na krążek międzykręgowy o wartości aż 700-800 kg.

Bezpieczny transfer pacjenta ergonomia w pracy opiekuna

Pamiętajmy, że długotrwałe obciążenie kręgosłupa m.in. w odcinku lędźwiowym może stanowić zagrożenie zwyrodnieniami czy urazami ostrymi. Skutek jest oczywisty- to niezdolność do opieki nad chorym i długotrwała absencja w pracy.

Reasumując, aby wyeliminować skutki niewłaściwego transferu należy odpowiednio przygotować się merytorycznie, zadbać o zaopatrzenie w specjalistyczny sprzęt oraz przystosować pomieszczenia. Prawidłowy transfer chorego przyczynia się do poprawy ergonomii wykonywanych czynności oraz zmniejszenia ilości urazów wśród osób opiekujących się chorymi. Więcej na ten temat we wpisie https://winncare.pl/akademia/porady/zasady-prawidlowego-transferu-pacjenta/

 

Zasady prawidłowego transferu pacjenta

podnoszenie pacjenta

W dzisiejszym artykule zaprezentujemy Państwu techniki usprawniające przemieszczanie pacjenta z ograniczeniami ruchowymi. Prawidłowy transfer chorego przyczynia się do poprawy ergonomii wykonywanych czynności oraz zmniejszenia ilości urazów wśród osób opiekujących się chorymi. Niewątpliwie niweluje również ryzyko powstawania zdarzeń niepożądanych podczas wykonywania czynności higienicznych, pielęgnacyjnych, rehabilitacyjnych czy opiekuńczych.

Zasada ergonomii pracy opiekuna

Ważnym aspektem jest, aby wykonując czynności związane z opieką nad osobą chorą pamiętać o zasadach ergonomii. Chodzi o to, żeby wykonać czynność w taki sposób, aby zużyć na nią jak najmniej energii i siły. Możemy to zrobić korzystając ze specjalistycznego sprzętu, bądź z urządzeń które już posiadamy. Pamiętajmy jeśli jest to możliwe, aby zachęcać do współpracy w działaniu pacjenta. Każda wykonana czynność samodzielnie przez pacjenta to ważny i potrzebny krok w jego rehabilitacji. Jeżeli posiadamy specjalistyczne łóżko to możemy dostosować jego wysokość do naszego wzrostu. Możemy obniżyć wezgłowie łóżka przy zmianie pościeli. Jeżeli nie posiadamy zaś specjalistycznego łóżka to warto zastanowić się nad jego zakupem bądź wypożyczeniem.  Pomocy w dofinansowaniu sprzętów rehabilitacyjnych udzielają również PFRON, PCPR, MOPS i GOPS.

Przeniesienie pacjenta

Przed rozpoczęciem czynności polegającej na przemieszczeniu pacjenta należy przygotować najbliższe otoczenie. Przysunąć bliżej wózek czy fotel, usunąć z podłogi kable i dywany, nałożyć choremu kapcie a także zadbać o komfortowe ubranie osoby sprawującej opiekę. Bez wątpienia w codziennej pracy osób opiekujących się chorymi z deficytami ruchowymi jest prawidłowa pozycja ciała opiekuna przyjęta podczas wykonywania danej czynności. Zalecenia są takie aby opiekun stał w rozkroku, z nogami ugiętymi w kolanach i wyprostowanymi plecami. Podczas transferu opiekun tworzy z pacjentem bryłę i wykorzystując mechanizm dźwigni unosi i przesadza chorego. Staramy się nie skręcać tułowia. Stopy powinny zmienić swoje położenie wraz z tułowiem.

                                  Prawidłowa technika ręcznego podnoszenia pacjenta z łóżka

 

Zanim przystąpimy do czynności polegającej na przemieszczeniu pacjenta to pamiętajmy o bardzo istotnej kwestii, mianowicie o tym aby chorego poinformować co się zaraz wydarzy. Pomoże to wyeliminować niepożądane zdarzenia takie jak upadek czy uraz. Przypomnijmy naszemu pacjentowi aby nie chwytał nas z szyję i nie obejmował w pasie.

 

Wstawanie z opiekunem

To bardzo dobre ćwiczenie, które przygotowuje pacjenta do nauki chodu. Opiekun siada obok chorego, obniża łóżko tak aby stopy dotykały podłogi a następnie obejmuje go aby mieć kontrolę i prowadzi ruch.

                                            Prawidłowa technika wstawania z pacjentem z łóżka

 

Najważniejsza zasada przy przenoszeniu pacjenta (ciężaru) to zadbać o to by znajdował się blisko naszego ciała. Stworzenie jednej bryły z chorym czy przedmiotem zmniejsza ryzyko urazów w układzie kostno-szkieletowym ponieważ obciążenie naszego kręgosłupa, barków czy kończyn górnych jest równomierne.

Podnosząc z ziemi ciężki przedmiot, próbując podnieść również chorego, należy wykonać czynność z przysiadu, na zgiętych kolanach i z wyprostowanym kręgosłupem, tak  by nasze ciało było obciążone w najmniejszym możliwie stopniu. W przeciwnym razie na układ stawowy, mięśniowy i kostny będą działały duże siły, generując przeciążenie i zwiększając ryzyko  urazów oraz wypadków.

                                       Prawidłowa technika podnoszenia ciężaru z podłogi

 

Reasumując pamiętajmy aby mierzyć siły na zamiary. Nie próbujmy unosić czy przenosić pacjenta jeśli wiemy, że sami nie damy sobie rady. Korzystajmy z pomocy drugiego opiekuna lub samego chorego jeśli mamy taką możliwość. Unikajmy gwałtownych ruchów i szarpnięć, a także chwytania chorego pod pachy czy opiekuna za szyję.

 

 

Błędy popełniane przy ręcznym transferze chorego oraz ich skutki

podnoszenie pacjenta

Ręczne przemieszczanie pacjenta może nieść za sobą wiele zagrożeń zarówno dla pacjenta jak i jego opiekuna. Bezsprzecznie wynika to z nieznajomości technik prawidłowego transferu. Przyczyną jest też brak odpowiedniego sprzętu ułatwiającego opiekę jak np. podnośnik, pionizator czy poduszka podnosząca z pompą. Na większe ryzyko wypadków niewątpliwie mają wpływ małe pomieszczenia, wąskie progi i przejścia w lokalach, które zamieszkują chorzy.

Normy ręcznego przenoszenia

Na wstępie warto przypomnieć, że normy ręcznego przenoszenia ciężarów są ściśle określone w przepisach prawa. Nie są one jednak sprecyzowane jeśli chodzi o sektor ochrony zdrowia i pracę z pacjentem. Zgodnie z § 13. 1 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki społecznej z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:

1) dla kobiet – 12 kg przy pracy stałej oraz 20 kg przy pracy dorywczej,

2) dla mężczyzn – 30 kg przy pracy stałej oraz 50 kg przy pracy dorywczej.

W związku z powyższym niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie pacjentów o masie ciała większej niż 12 kg dla kobiet oraz 30 kg dla mężczyzn.

Najczęściej popełniane BŁĘDY przy transferze chorego:

  • ciągnięcie pacjenta pod pachy,

  • podnoszenie chorego do pozycji siedzącej poprzez ciągnięcie go za ręce,

  • pionizacja przy łóżku poprzez ciągnięcie za ręce,

  • chwytanie opiekuna za szyję przy wstawaniu z łóżka,

  • obejmowanie opiekuna w pasie przy podnoszeniu z łóżka,

  • nieprawidłowa pozycja opiekuna przy pielęgnowaniu chorego.

 

Skutki popełnianych błędów występujące u pacjentów

Podczas ciągnięcia pacjenta pod pachy może dojść do urazu w stawie barkowym, złamań patologicznych, oraz zwiększenia ryzyka powstania odleżyn (wzrost tarcia pomiędzy skórą chorego a jego bielizną). Wyobraźmy sobie, że leżymy w łóżku a ktoś z całych sił ciągnie nas za ręce próbując nas podnieść. Możemy sobie tylko wyobrazić związany z tym ból jak również ryzyko upadku gdy „ręce nam się wyślizną”. Urazy w stawie barkowym czy złamania powodują ból i znacznie ograniczają możliwość poruszania czy choćby zmiany pozycji ciała chorego. Pamiętajmy, że leczenie złamań u pacjentów z osteoporozą czy zmianami nowotworowymi jest bardzo trudne a czasami wręcz niemożliwe.

         

               Zwichnięcie stawu barkowego                                     Złamanie patologiczne

 

Skutki popełnianych błędów występujące u opiekunów

Sytuacja, w której opiekun stoi na wyprostowanych nogach i z całych sił próbuje udźwignąć chorego stwarza dla niego ryzyko przeciążenia w okolicy lędźwiowej i barkowej. Niesie to za sobą bolesne konsekwencje a nawet kalectwo. Do uszkodzeń, zwyrodnień czy urazów ostrych może prowadzić także chwytanie opiekuna za szyję czy obejmowanie przy pionizacji. Nieprawidłowa pozycja ciała podczas pracy z chorym, znacznie ją utrudnia. W sytuacji, kiedy opiekun pochyla się nad pacjentem a jego nogi pozostają  wyprostowane, na układ kostno-szkieletowy działają niekorzystne napięcia  i siły o dużym natężeniu. W rezultacie odczuwa on ból i przemęczenie co nierzadko niesie konsekwencje w postaci kontuzji i wypadków. Przyjmowanie pozycji, która zwiększa siłę nacisku na krążek międzykręgowy a także wykonywanie  nagłych skrętów tułowia podczas  nieruchomego ustawienia stóp to bardzo częsty błąd, który niepotrzebnie obciąża kręgosłup. Wyobraźmy sobie, że  podnoszenie ciężaru o wadze 50 kg generuje nacisk na krążek międzykręgowy o wartości 700-800 kg!

                                                     

Nacisk w pozycji leżącej to 25 kg      

                                                             

Nacisk w pozycji stojącej                                     Nacisk w pozycji siedzącej

   to ok. 100 kg                                                                  to ok.  140 kg

 

 

Pamiętajmy, że zgodnie z zasadami ergonomii pracę należy wykonywać w taki sposób, by zużyć jak najmniej energii podczas jej wykonania. Przestrzegajmy technik bezpiecznego przemieszczania pacjenta. Korzystajmy ze sprzętu pomocniczego takiego jak. podnośniki jezdne, sufitowe, krzesła toaletowe czy kąpielowe, balkoniki, chodziki, łatwoślizgi. Wykorzystujmy również w pełni  jego możliwości (np. regulacja wezgłowia, regulacja wysokości łóżka).
O prawidłowych technikach transferu pacjentów przeczytacie Państwo
w kolejnym artykule.

 

 

Aktywność buduje odporność seniorów

Odporność ma pierwszoplanowe znaczenie dla kondycji organizmu. Jest to zdolność organizmu do zwalczania niekorzystnego działania czynników zewnętrznych. Przede wszystkim pozwala bronić go przed ustrojami chorobotwórczymi, czyli wirusami, bakteriami i grzybami. Nasz układ odpornościowy produkuje tzw. przeciwciała, które pozwalają z nimi walczyć. Wyróżnia się dwa rodzaje odporności.

Posiadamy odporność wrodzoną oraz nabytą.

Na odporność wrodzoną składa się m.in. skóra i błony śluzowe układu oddechowego czy też pokarmowego. Do tego rodzaju odporności zaliczamy również takie objawy jak biegunka, wymioty czy podwyższona temperatura ciała. Z kolei odporność nabyta, jak sama nazwa wskazuje, pojawia się wraz z wiekiem. Jest to kolejna linia obrony, która uaktywnia się, kiedy odporność wrodzona nie radzi sobie z infekcją. W rezultacie układ odpornościowy zaczyna w różnych organach organizmu wytwarzać komórki do walki. Są to:

  • monocyty – krwinki białe produkowane w szpiku kostnym, które przekształcają się w makrofagi i pożerają między innymi drobnoustroje, mikroorganizmy oraz uszkodzone, nieprawidłowe lub obumierające komórki, a informacje o tym przekazują limfocytom,
  • limfocyty T – dojrzewają w grasicy, bezpośrednio zwalczają intruza,
  • limfocyty B – powstają w szpiku kostnym, śledzionie i węzłach chłonnych, produkują przeciwciała, które niszczą wroga.

Sprawność fizyczna seniorów

U osób starszych zauważalne jest pogorszenie sprawności fizycznej, co wynika ze zmniejszenia masy i siły mięśni oraz ograniczenia ruchomości w stawach. Wpływa na to siedzący tryb życia i często występujące u seniorów niedożywienie. Zmniejsza się gęstość tkanek kostnych co sprzyja osteoporozie. W razie upadku zwiększa się ryzyko złamania kości, ponadto częściej pojawiają się sińce i dolegliwości bólowe. Odporność organizmu spada. Reasumując seniorzy niechętnie podejmują się wykonywania ćwiczeń.

Powinniśmy myśleć o budowaniu odporności u osób starszych przez cały rok. Szczególnie natomiast w okresie jesienno-zimowym, który jest nacechowany wysokim wskaźnikiem zachorowalności i „łapania infekcji”. Aktywność fizyczna pobudza do pracy makrofagi oraz limfocyty T, które są podstawą odporności. W ten sposób wzmacniamy organizm, ale by utrzymać ten efekt, niezbędna jest regularność. Oczywiście ćwiczenia nie powinny być bardzo męczące, szczególnie jeśli ktoś dotychczas nie uprawiał sportu. Nawet godzinny spacer w średnim tempie może dać pozytywne skutki. Zmniejsza ryzyko infekcji nawet o 30%. Pamiętajmy jednak, że nie można się przemęczać.

Oprócz spacerów osobom starszym zaleca się także takie aktywności jak nordic walking, pływanie, aqua aerobic, fitness (np. z elementami salsy czy tai chi) taniec i jogę. Rodzaj sportu zawsze bezpiecznie jest omówić z lekarzem rodzinnym bądź fizjoterapeutą. Ważnym aspektem jest również odpowiedni ubiór dostosowany do warunków panujących na zewnątrz – tu świetnie sprawdzi się np. odzież termiczna. Na poprawę działania układu immunologicznego duży wpływ ma także dieta. W zimie jedzmy dużo cytrusów, zielonej pietruszki, tłustych ryb, kiszonek i warzyw strączkowych. Starajmy się wysypiać, zminimalizować stres a także unikać używek takich jak tytoń czy alkohol, które obniżają odporność organizmu.

 

aktywność seniora

Gdzie szukać zajęć dla seniorów?

Zajęcia sportowe dla osób starszych są najczęściej organizowane przez domy
i centra kultury, włącznie z działającymi przy nich klubami osiedlowymi.
O aktywność seniora dba Uniwersytet Trzeciego Wieku i Dom Seniora, ponieważ często działają w nich Kluby Seniora. Warto odwiedzić kluby sportowe z siłownią, które oferują korzystne zniżki dla seniorów i organizują zajęcia dla określonych grup wiekowych. Informacji o takich zajęciach należy szukać również na stronach urzędów miasta, bo te często organizują i ogłaszają akcje skierowane do seniorów celem ich aktywizacji. Miejskie fundacje i stowarzyszenia także często włączają się w akcje i organizują na obiektach sportowych programy typu Aktywny senior. Pamiętajmy o siłowniach na świeżym powietrzu w parkach, na osiedlach, w okolicy placów zabaw – są doskonałą opcją na ćwiczenie i pogawędkę z sąsiadem. Odkrycie nowej pasji jak spacer z psem czy nordic walking sprzyja okazjom do zawierania nowych znajomości, poprawy kondycji a co za tym idzie odporności naszego organizmu!

Dofinansowanie sprzętu rehabilitacyjnego dla dzieci niepełnosprawnych

Koniec roku to dobry czas żeby zastanowić się i zaplanować zakup sprzętu rehabilitacyjnego dla dzieci. Często w budżecie instytucji przyznających dofinansowania zostają oszczędności więc pojawia się okazja do złożenia stosownych wniosków.  Ze względu na ten fakt przybliżymy Państwu kilka możliwości skorzystania z refundacji i dofinansowania do takiego zakupu. Przedstawimy także ofertę naszych produktów, na które możecie Państwo uzyskać dodatkowe środki i odciążyć tym sposobem domowy budżet.

Dofinansowanie NFZ

Zasady refundacji sprzętu rehabilitacyjnego przez NFZ ujęte zostały w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie z dnia 29 maja 2017 r. (Dz. U. 2017 poz. 1061 z późn. zm.). Mogą z niej skorzystać wszystkie osoby, które posiadają ubezpieczenie zdrowotne i otrzymały zlecenie wystawione przez uprawnioną osobę tj. lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, specjalistę, pielęgniarkę czy fizjoterapeutę. E- zlecenie na wyroby medyczne wystawione przez osobę uprawnioną jest natychmiastowo weryfikowane w systemie elektronicznym a następnie elektronicznie potwierdzane przez NFZ (e-potwierdzenie). Przy każdej pozycji znajduje się limit finansowania w ramach ubezpieczenia NFZ, wysokość udziału własnego w kosztach, kryteria przyznawania, okres użytkowania, limit cen napraw oraz osoby uprawnione do wystawiania zlecenia.

Wśród produktów firmy Winncare możecie Państwo uzyskać dopłatę do:

  • poduszki przeciwodleżynowej (pozycja 116),
  • materacy przeciwodleżynowych zmiennociśnieniowych (z wyłączeniem materacy piankowych, pozycja 117),
  • pionizatora (pozycja 125).
Poduszka przeciwodleżynowa KINERIS®
                         Poduszka Kineris®

Poduszka przeciwodleżynowa KINERIS® dla pacjentów z wysokim lub bardzo wysokim ryzykiem powstania odleżyn (w zależności od oceny stanu klinicznego pacjenta) i/lub specyficznym ryzykiem odleżyn kości kulszowej, ze wsparciem asymetrii ciała.

W wersji z zasilaniem powietrzem luz bez, jest dostępna w wielu rozmiarach szerokość i długość siedziska od 28,5cm do 46,5cm, wysokość poduszki 7 i 10 cm.

Materac Axtair® One Plus

Materac Axtair® One Plus stworzony został w celu zapobiegania odleżynom u pacjentów o średnim i wysokim ryzyku ich powstania, którzy przebywają w łóżku przez więcej niż 15 godzin dziennie. Zapewnia on wysoką skuteczność terapeutyczną we wczesnych stadiach odleżyn. Posiada opatentowany system automatycznej i ciągłej kalkulacji ciśnienia dopasowujący się do wagi pacjenta. Istotnie jest bardzo prosty w obsłudze dla opiekunów.

      materac przeciwodleżynowy

                                                 Materac zmiennociśnieniowy Axtair® One Plus

Pionizator Stellar 170

Pionizator Stellar 170 naśladuje naturalny wzór ruchu podczas podnoszenia i opuszczania pacjenta, stanowiąc doskonałe wsparcie podczas fizjoterapii i rehabilitacji. Kompaktowe wymiary i nogi podstawy jezdnej wyprofilowane w delikatne łuki pozwalają na lepszy dostęp do szerokich wózków inwalidzkich, krzeseł, itp.

pionizacja pacjenta
                 Pionizator Stellar 170

Dofinansowanie PFRON

Środki są przyznawane ze względu na miesięczny dochód podzielony przez liczbę osób we wspólnym gospodarstwie domowym. Obliczony jest za kwartał poprzedzający miesiąc złożenia wniosku. W rezultacie nie przekracza 50% miesięcznego wynagrodzenia na osobę we wspólnym gospodarstwie lub 65% w przypadku osoby samotnej.

Na zakup łóżka rehabilitacyjnego refundacja z NFZ nie przysługuje. Możecie Państwo jednak ubiegać się o dofinansowanie ze środków PFRON – maksymalnie do 95% wartości sprzętu (nie więcej niż do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia).

                         Łóżko dla dzieci Kalin

Z tego źródła można skorzystać decydując się np. na zakup łóżka rehabilitacyjnego KALIN. Przede wszystkim zakup ten ma umożliwić lub w znacznym stopniu ułatwić dziecku niepełnosprawnemu wykonywanie podstawowych, codziennych czynności. Łóżko Kalin wspomaga siadanie i przesiadanie się z łóżka na wózek inwalidzki. Podstawa może zostać ustawiona w pozycji minimalnej z wyprostowanym leżem na wysokości 300 mm.

Do wniosku należy dołączyć kopię orzeczenia lub kopię wypisu o niepełnosprawności. Z samego orzeczenia o niepełnosprawności nie zawsze wynika, że osoba napotyka na bariery w komunikowaniu się związane z ułomnością fizyczną. Dlatego też z ostrożności możemy dołączyć również zaświadczenie lekarskie stwierdzające istnienie ww. barier w komunikowaniu się.

Na szczególną uwagę zasługuje dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych.

Podnośnik Luna w instytucjach opiekuńczych i rehabilitacyjnych
Wykorzystanie podnośnika sufitowego Luna

Wniosek należy złożyć we właściwym miejscowo centrum pomocy rodzinie (PCPR, MOPR).Wysokość dofinansowania to nawet 95% wartości inwestycji. Jego maksymalna wartość to aż piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia. Dofinansowanie może dotyczyć np. zakupu podnośnika jezdnego lub montażu podnośnika sufitowego, które ułatwiają codzienne przemieszczanie dziecka z niepełnosprawnością.                                               

Kto może uzyskać dofinansowanie?

O dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych mogą ubiegać się osoby fizyczne (w tym małoletnie), które spełniają następujące warunki:

  • posiadają orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (bądź też równoważne z nim) lub w przypadku dzieci i młodzieży w wieku do lat 16 – orzeczenie o niepełnosprawności,
  • rodzaj ich niepełnosprawności potwierdzony (jeżeli nie jest określony w orzeczeniu) aktualnym, ważnym 3 miesiące od daty wystawienia, zaświadczeniem lekarskim „wymaga likwidacji barier architektonicznych”,
  • posiadają zgodę właściciela lokalu lub budynku mieszkalnego, jeśli taka zgoda jest potrzebna,
  • posiadają stałe zameldowanie w lokalu, w którym ma nastąpić likwidacja barier architektonicznych.

Pamiętajmy, że przy ubieganiu się o dofinansowanie na likwidację barier architektonicznych nie obowiązuje kryterium dochodowe. Nie oznacza to jednak, że w trakcie rozpatrywania wniosków komisja nie będzie brała pod uwagę sytuacji materialnej wnioskodawcy. Może się tak zdarzyć, że komisja będzie rozpatrywała wnioski osób w podobnej sytuacji zdrowotnej, mieszkaniowej, materialnej itp. Możliwe, że dofinansowanie otrzyma osoba o zdecydowanie niższych dochodach i trudniejszej sytuacji.

Dofinansowanie obejmuje koszt zakupu urządzeń, materiałów budowlanych oraz budowy lub robót budowlanych uwzględnionych w umowie. Zakres rzeczowy i finansowy prac w zakresie likwidacji barier architektonicznych określa zweryfikowany kosztorys. Należy pamiętać, że nie są zwracane nakłady poniesione przed podpisaniem umowy.

Fundacje

Kiedy już uzyskaliśmy wsparcie  NFZ, skorzystaliśmy z pomocy PCPR i wciąż brakuje, aby sfinalizować zakup drogiego sprzętu, to warto poszukać innych rozwiązań. Jednym z nich są fundacje. W pierwszej kolejności skontaktujmy się telefonicznie z osobą odpowiedzialną za przyjmowanie zgłoszeń. Często podstawowe informacje, o tym jak można uzyskać pomoc znajdziemy na stronie internetowej fundacji. W większości niezbędne jest napisanie uzasadnionej prośby lub wypełnienie odpowiedniego formularza oraz dołączenie pełnej dokumentacji. W rezultacie fundacja weryfikuje osobę, która może skorzystać z pomocy. Możecie Państwo zacząć współpracę z organizacjami ogólnokrajowymi jak i z tymi działającymi lokalnie.

Skontaktuj się z naszym przedstawicielem. Nasi pracownicy pomogą dobrać najlepsze produkty dostosowane do Państwa potrzeb.

  1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie z dnia 29 maja 2017 r. (Dz. U. 2019 poz. 1267 z późn. zm.).
  2. https://www.pfron.org.pl/

 

 

Sposoby na jesienną chandrę

Jesienne przesilenie może być przyczyną gorszego samopoczucia u wielu osób. Jednak grupą szczególnie na nie narażoną są osoby starsze oraz osoby samotne. Ze względu na niższe temperatury i częste opady deszczu przebywamy mniej na świeżym powietrzu, co skutkuje niedotlenieniem naszego organizmu. Stajemy się apatyczni, przygnębieni, trudno nam o letni optymizm. Dopada nas zmęczenie.

Krótszy dzień i słabsze oddziaływanie promieni słonecznych wpływa na zmniejszenie produkcji witaminy D. Jej niedobór negatywnie oddziałuje na nasze ciało i umysł. Objawy takie jak szybkie przemęczanie się, spadek odporności czy ogólne osłabienie mogą być związane z niedoborem słońca, a co za tym idzie – witaminy D. Wraz z końcem bogatego w świeże warzywa i owoce lata zmienia się także nasza dieta, co nie zostaje bez wpływu na nasz organizm.

Objawy jesiennego przesilenia:

  • Fizyczne osłabienie
  • Spadek odporności
  • Podatność na infekcje
  • Przygnębienie i drażliwość
  • Unikanie kontaktów towarzyskich
  • Napady smutku i negatywne myśli
  • Brak motywacji do działania
  • Problemy ze snem
  • Pogorszona koncentracja

Jak przetrwać trudną lecz piękną porę roku jaką jest jesień?

Podpowiemy Wam jak nie dać się przygnieść jesiennej chandrze i przetrwać tą trudną porę roku. Przede wszystkim nawadniajmy się! Pamiętajmy aby wypijać co najmniej 2 litry płynów dziennie. Jesień to świetna pora aby dodać sobie energii pieczołowicie przygotowywanymi w lecie kompotami i sokami. Odporność wzmocnią rozgrzewające a zarazem pyszne herbaty np. z pomarańczą i imbirem. Wybierajmy produkty, które pobudzą funkcjonowanie układu trawiennego –  pełnoziarniste, zawierające dużą ilość błonnika. Korzystajmy z dostępnych jeszcze jesienią owoców i warzyw, takich jak np. jabłka, gruszki, buraki, cukinie, dynie. Pikantna zupa dyniowa doprawiona sokiem z pomarańczy rozgrzeje i poprawi nastój na resztę dnia! Ten wybór z pewnością zapobiegnie odkładaniu dodatkowych kilogramów i uczuciu ciężkości.

Witamina D źródłem dobrej energii

Bardzo ważne jest, aby jesienią dostarczyć naszym organizmom odpowiednią dawkę witaminy D. Korzystajmy więc z ładnej pogody i spacerujmy na świeżym powietrzu kiedy tylko mamy taką możliwość. Ponieważ większość ludzi to osoby potrzebujące kontaktu z innymi, wykorzystujmy ku temu każdy powód i każdą sytuację.  Zaplanujmy spotkania z rodziną i przyjaciółmi. To dobry czas na wspólne wyjścia do kina, teatru albo zorganizowanie spotkania ze znajomymi, których nie widzieliśmy wiele lat. Nakręcajmy pozytywne emocje, aby jak najbardziej sobie tą porę roku umilić. To najlepszy czas na nadrobienie ciekawych pozycji książkowych, filmowych czy słuchanie ulubionej muzyki po wyczerpującym dniu. Jednak najpotężniejszą bronią w walce z jesienną chandrą jest aktywność fizyczna. Kiedy ćwiczymy wytwarzają się endorfiny, czyli hormony szczęścia. Dzięki nim mamy większą energię i lepsze samopoczucie. Warto więc każdą wolną chwilę spędzać w ruchu i na spacerach. Nie zapominajmy też jak nieoceniony wpływ na nasze samopoczucie ma dobry sen. Dobrze zrobić sobie krótką drzemkę w ciągu dnia.

Ale najpierw włóżmy piękny szalik i pójdźmy na spacer. Podziwiać piękny dywan z liści, zbierać kasztany i obserwować wiewiórki robiące zapasy na zimę. To przecież nasza kolorowa piękna jesień!

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/uklad-dyni-plasko-swieckich_10806237.htm#page=1&position=19&from_view=search

https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/piekne-autumn-leaves-na-jesieni-czerwone-tlo-sunny-daylight-horizontal_1284513.htm#page=1&position=43&from_view=search

https://www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/natura-lato-suchy-zwierze-4597981/

BHP w opiece nad pacjentem niepełnosprawnym

BHP w pracy pielęgniarki

Pielęgniarki oraz opiekunowie medyczni, którzy wykonują przede wszystkim świadczenia pielęgnacyjne, lecznicze, diagnostyczne oraz rehabilitacyjne narażeni są na wiele różnych niebezpieczeństw i zagrożeń. Dlatego w odniesieniu do tej grupy zawodowej ważne jest przestrzeganie ustalonych zasad bezpieczeństwa pracy – zarówno w stosunku do pacjenta, jak i samego siebie. Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia zostały określone w Międzynarodowej Karcie Charakterystyki Zagrożeń Zawodowych. Karta ta dostępna jest na stronie Centralnego Instytutu Ochrony Pracy – Państwowego Instytutu Badawczego.

Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich negatywne skutki dla zdrowia

Wyżej wymieniona karta wymienia czynniki, które mogą wywoływać wypadki. Są to m.in. śliskie nawierzchnie, igły i ostre narzędzia, prąd elektryczny, gorące urządzenia sterylizacyjne, butle ze sprężonymi gazami, substancje chemiczne oraz podnoszenie ciężarów. To ostatnie może wywołać nagłe wystąpienie zespołu bólowego pleców. Karta opisuje także czynniki fizyczne takie jak promieniowanie laserowe i rentgenowskie. W ich rezultacie możliwe są uszkodzenia oczu, poparzenia skóry oraz wystąpienia chorób nowotworowych. Czynniki chemiczne i pyły, które mogą skutkować uczuleniami, zatruciami a nawet zapaleniami skóry i śluzówek. Następnie czynniki biologiczne w postaci mikroorganizmów chorobotwórczych w tym wirus HIV i wirusy zapalenia wątroby typu B i C.

Niebezpieczeństwo w pracy mogą wywołać również czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy. Zalicza się do nich m.in. praca w wymuszonej pozycji ciała, z pacjentami ciężko poszkodowanymi, praca zmianowa, nocna, w godzinach nadliczbowych. Pracownicy służby zdrowia często narażeni są na agresję ze strony pacjentów. Dzisiaj skupimy się na omówieniu czynników ergonomicznych oraz sposobów na ich niwelowanie.

Zagrożenia związane z pracą w wymuszonej pozycji 

Choroby z grupy MSD, czyli choroby układu mięśniowo-szkieletowego (Muscle Skeleton Disorder) są jedną z najczęstszych schorzeń występujących w pracy pielęgniarek i opiekunów medycznych. Praca w pozycji stojącej, długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej, jak i przyjmowanie wymuszonej pozycji ciała po dłuższym okresie aktywności zawodowej mogą powodować choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Są to w szczególności choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa, obręczy barkowej i nadgarstków. 

Normy ręcznego przenoszenia

Normy ręcznego przenoszenia ciężarów są ściśle określone w przepisach prawa. Nie są one jednak sprecyzowane jeśli chodzi o sektor ochrony zdrowia i pracę z pacjentem. Zgodnie z § 13. 1 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki społecznej z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:

1) dla kobiet – 12 kg przy pracy stałej oraz 20 kg przy pracy dorywczej,

2) dla mężczyzn – 30 kg przy pracy stałej oraz 50 kg przy pracy dorywczej.

W związku z powyższym niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie pacjentów o masie ciała większej niż 12 kg dla kobiet oraz 30 kg dla mężczyzn.

Zasady prawidłowego podnoszenia ciężaru

  • unikamy dużej częstotliwości podnoszenia ( duże tempo),
  • staramy się utrzymać ciężar w rękach jak najkrócej,
  • podczas podnoszenia minimalizujemy ruchy tułowia (pochylenie, skłony, skręcenia),
  • unikamy podnoszenia obiektów z przemieszczającym się środkiem ciężkości.  Ciężkie przedmioty podnosimy z ziemi z przysiadu , plecy powinny pozostać proste, pracujemy na zgiętych kolanach a czynność wykonujemy powoli.

Ciężkie przedmioty podnosimy z ziemi z przysiadu , plecy powinny pozostać proste, pracujemy na zgiętych kolanach a czynność wykonujemy powoli.

 

Aby zapobiegać schorzeniom a także zmniejszyć codzienne zmęczenie po pracy wykonując takie czynności jak podnoszenie i przenoszenie pacjenta, przy zabieraniu go na badania,  pielęgnacji, karmieniu i toalecie:

  • dbaj, aby sprzęt i meble w pomieszczeniach pracy zapewniały swobodny dostęp do stanowisk,
  • stosuj sprzęt pomocniczy przeznaczony do danej czynności: stoliki zabiegowe, wózki funkcyjne, podnośniki, pionizatory, rolki, maty ślizgowe,
  • ograniczaj lub eliminuj konieczność podnoszenia pacjentów leżących,
  • jeżeli pacjent korzysta z łóżka specjalistycznego wykorzystaj jego możliwości i dostosuj wysokość do swojego wzrostu,
  • podnoszenie ciężkich przedmiotów z ziemi powinno odbywać się na niskich nogach,
  • nie podnoś niczego z ziemi mając nogi wyprostowane i zgięte plecy. Ciężar, który przenosisz rozkładaj równomiernie na obie strony ciała,
  • pamiętaj o wykorzystaniu całej powierzchni siedziska, podparciu okolicy lędźwiowej kręgosłupa i przedramion na podłokietnikach,
  • unikaj skrętów tułowia i utrzymywania przez dłuższy czas nieruchomej pozycji ciała,
  • noś wygodne obuwie na grubej antypoślizgowej podeszwie,
  • regularnie korzystaj z przerw na odpoczynek, podczas których możesz wykonać kilka prostych ćwiczeń rozciągających i rozluźniających.

         

                                        

Podnoszenie pacjenta z podłogi i z łóżka przy pomocy podnośnika jezdnego Solar 185 

 

 W przypadku braku w zakładzie pracy sprzętu pomocniczego do przemieszczania pacjentów leżących/niepełnosprawnych lub jest on niesprawny powinno się zgłosić ten problem przełożonemu, służbie bhp lub społecznemu inspektorowi pracy. Po pracy pomyśl o aktywności fizycznej. Pomoże ona wzmocnić mięśnie grzbietu, brzucha i utrzymać w dobrym stanie Twój kręgosłup. Możesz zapisać się na zajęcia z jogi, pływanie, aerobik. Dowiedz się czy w Twoim miejscu pracy istnieje możliwość dofinansowania takich zajęć lub wykupienia kart abonamentowych. Pamiętaj, że przyjazna atmosfera w pracy niweluje stres, który wpływa negatywnie na obciążenie i napięcie mięśni, potęguje zmęczenie i dolegliwości.

 

Źródła:

https://www.ciop.pl/

https://www.pip.gov.pl/