Ochrona przed nadmiernym słońcem i upałami nie jest tylko sprawą komfortu – to kwestia zdrowotna, zwłaszcza dla seniorów. W okresie letnim, kiedy temperatury drastycznie rosną, ryzyko odwodnienia znacznie wzrasta, sprawiając, że przygotowanie na te ekstremalne warunki staje się kluczowe. Przypominamy więc:
jak chronić się przed słońcem;
jak zmiejszyć ryzyko odwodnienia;
jak przygotować pomieszczenia na czas upału.
Ochrona przed słońcem
Głównym czynnikiem, na który należy uważać, jest słońce. Jego promienie mogą być szkodliwe, zwłaszcza dla starszych osób, które są bardziej narażone na efekty zdrowotne związane z nadmiernym nasłonecznieniem. Najważniejszym elementem ochrony jest stosowanie kremu z filtrem na odsłonięte części ciała, nawet wtedy, gdy jesteśmy w cieniu. Pamietajmy także, aby nosić kapelusze lub innego rodzaju ochronę na głowę. Dobrej jakości okulary przeciwsłoneczne to ochrona wzroku przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego a także przed bólem głowy.
Groźny upał
Ale słońce to nie tylko zewnętrzne ryzyko. Upał, który jest z nim związany, może prowadzić do odwodnienia – stanu, który może zagrażać życiu, zwłaszcza dla osób starszych. Symptomy odwodnienia obejmują osłabienie, suchość w ustach, a także uczucie ociężałości i sennności.
Jak więc seniorzy mogą zwiększyć swoją ochronę w okresie letnich upałów?
Przede wszystkim, pamiętajmy o regularnym piciu wody. W gorące dni powinniśmy pić nawet, jeśli nie odczuwamy pragnienia. Picie wody w czasie upałów może nas uchronić przed przegrzaniem i odwodnieniem organizmu. Należy pić minimum dwa litry wody dziennie, w czasie upałów nawet więcej. Drugim kluczem jest przygotowanie pomieszczenia, w którym planujemy spędzić większość dnia.
Proste zmiany w domu, takie jak zasłanianie okien ciężkimi zasłonami w celu ochrony przed słońcem, mogą znacząco pomóc w utrzymaniu temperatury na komfortowym poziomie. Klimatyzator lub wentylator mogą pomóc obniżyć temperaturę wewnątrz pomieszczenia. Jeśli korzystasz z klimatyzatora, pamiętaj o regularnym jego czyszczeniu, aby był efektywny i bezpieczny w użyciu.Wietrzenie pomieszczeń w godzinach, gdy temperatura na zewnątrz jest najniższa, zwykle wieczorem i wczesnym rankiem, to także dobry pomysł.
Jednak ochrona przed nadmiernym słońcem i upałami nie oznacza, że powinniśmy unikać przebywania na zewnątrz. Aktywność na świeżym powietrzu jest ważna dla naszego zdrowia psychicznego i fizycznego – musimy tylko pamiętać, aby zrobić to bezpiecznie.
Pamiętajmy, że ochrona przed słońcem i upałem jest kluczowa dla seniorów. Regularne picie wody, stosowanie kremu z filtrem, noszenie odpowiedniej odzieży, a także odpowiednie przygotowanie pomieszczenia, mogą pomóc w zapobieganiu skutkom zdrowotnym związanym z upałami. Przygotuj się na upały, zanim one nadejdą. Twoje zdrowie i dobre samopoczucie są najważniejsze. Pamiętaj, że ochrona przed słońcem i upałami to nie tylko kwestia komfortu, ale przede wszystkim bezpieczeństwa.
Osoby niepełnosprawne, które mają problemy z poruszaniem się często napotykają na różne przeszkody. Mogą to być utrudnienia występujące w mieszkaniu czy też w budynku, który zamieszkują. Omówimy dzisiaj dwa główne sposoby dofinansowania z PFRON.
Likwidacja barier architektonicznych
Likwidacja barier architektonicznych to kosztowne przedsięwzięcie, na które możecie się ubiegać Państwo ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nawet raz w roku. Z tytułu tego rodzaju likwidacji, aby ułatwić osobie niepełnosprawnej codzienne funkcjonowanie można wystąpić o pomoc w zakupie np. podnośnika jezdnego lub montażu podnośnika sufitowego LUNA, które to ułatwiają codzienne przemieszczanie osoby z ograniczoną mobilnością.
Likwidacja barier technicznych
Celem takiego przedsięwzięcia ma być umożliwienie lub w znacznym stopniu ułatwienie osobie niepełnosprawnej wykonywania codziennych czynności lub kontaktów z otoczeniem.
Kryteria dofinansowań
O dofinansowanie z tytułu likwidacji barier architektonicznych mogą się ubiegać osoby niepełnosprawne mające trudności z poruszaniem się, które:
są właścicielami nieruchomości lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości, albo
posiadają zgodę właściciela lokalu lub budynku mieszkalnego, w którym stale zamieszkują;
mają znaczny, umiarkowany lub lekki stopień niepełnosprawności lub orzeczenie o niepełnosprawności w przypadku osób do 16 roku życia;
rodzaj ich niepełnosprawności jest potwierdzony (jeżeli nie jest określony w orzeczeniu) aktualnym, ważnym 3 miesiące od daty wystawienia, zaświadczeniem lekarskim „wymaga likwidacji barier architektonicznych”.
W przypadku dofinansowania do likwidacji barier technicznych warunkiem jest znaczny, umiarkowany lub lekki stopień niepełnosprawności. Może nim być także orzeczenie o niepełnosprawności w przypadku osób do 16 roku życia. Druga przesłanka to oczywiście potrzeby wynikające z niepełnosprawności, które mogą zostać zrealizowane dzięki dofinansowaniu. Przedmiot wniosku ma za zadanie umożliwić lub w znacznym stopniu ułatwić wykonywanie podstawowych, codziennych czynności lub kontakty z otoczeniem.
Od stycznia 2015 r. wysokość dofinansowania likwidacji barier architektonicznych oraz technicznych wynosi dla osób niepełnosprawnych do 95% kosztów przedsięwzięcia. Nie może przekroczyć wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Wnioskodawca musi pokryć samodzielnie minimum 5% kosztów przedsięwzięcia.
Wniosek pisemny składamy do powiatowego centrum pomocy rodzinie (PCPR) właściwego dla miejsca realizacji przedsięwzięcia lub drogą elektroniczną – za pośrednictwem specjalnej platformy SOW https://sow.pfron.org.pl/.
PCPR informuje szczegółowo o zakresie informacji i dokumentów, które wniosek winien zawierać.
Pamiętajcie Państwo, że dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych nie może obejmować kosztów realizacji poniesionych przed przyznaniem środków finansowych i zawarciem umowy. Można go natomiast złożyć w każdym czasie (nie ma żadnych terminów składania wniosków). Pomoc udzielana jest do momentu, do którego powiatowe centrum pomocy rodzinie (PCPR) dysponuje środkami finansowymi na ten cel J
Dokumenty potrzebne przy składaniu wniosków:
orzeczenie o niepełnosprawności lub jego odpowiednik,
oświadczenie o wysokości dochodów i liczbie osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym,
udokumentowaną informację o innych źródłach finansowania zadania,
pozostałe załączniki określone przez miejscowy powiat.
Wykluczenia
Wykluczeniu podlegają osoby niepełnosprawne, które mają zaległości wobec PFRON. Również osoby, które w ciągu trzech lat przed złożeniem wniosku były stroną umowy o dofinansowanie PFRON, rozwiązanej z przyczyn leżących po stronie wnioskodawcy.
Winncare wraz z Panią Joanną Szwedo, która jest pielęgniarką wyspecjalizowaną w opiece długoterminowej i paliatywnej stworzyło poradnik dla opiekunów osób niepełnosprawnych. Poradnik ten powstał w odpowiedzi na liczne problemy z jakimi spotykają się oni na co dzień. Dedykowany jest więc dla wszystkich, którzy zajmują się opieką i pielęgnacją pacjenta z problemami w poruszaniu się. W poradniku cenne informacje nt. przemieszczania znajdą zarówno profesjonaliści (pielęgniarki, położne, fizjoterapeuci, opiekunowie medyczni), sprawujący opiekę nad chorymi w zakładach opieki zdrowotnej oraz ośrodkach pomocy społecznej. Kierujemy go również do opiekunów nieformalnych (najczęściej rodzina, znajomi pacjenta) opiekujących się chorym (często bliskim) w warunkach domowych. Z poradnika dowiecie się Państw przede wszystkim o:
problemach związanych z przemieszczaniem chorych z ograniczeniami ruchowymi, problemach w codziennej pielęgnacji i opiece nad chorymi, upadkach osób starszych;
normach dotyczących ręcznego przemieszczania;
niebezpieczeństwach i skutkach nieprawidłowego przenoszenia i przemieszczania pacjenta;
prawidłowych technikach podnoszenia i przemieszczania chorych z problemami z mobilnością, zastosowaniu medycznego sprzętu pomocniczego.
ludzie starzy ( u których występują zmiany inwolucyjne związane ze starzeniem się, a także często objawy zespołu słabości);
chorzy po urazach czaszkowo-mózgowych, po urazach rdzenia kręgowego (najczęściej ofiary zdarzeń komunikacyjnych, upadków z wysokości, skoków do wody i innych nieszczęśliwych wypadków);
pacjenci po udarach mózgu (w wyniku których występują niedowłady, porażenia znacznie utrudniające przemieszczanie się chorego jak również jego układanie);
chorzy z chorobami neurodegeneracyjnymi ( min. SM, SMA, SLA , u których dochodzi do stopniowej utraty sprawności oraz narastania problemów z mobilnością );
pacjenci niepełnosprawni ( w tym dzieci-dorośli, często z MPD, z wadami wrodzonymi);
pacjenci z dysfunkcjami narządu ruchu ( np. po amputacjach);
pacjenci z czasową dysfunkcją ruchową ( po zabiegach operacyjnych).
Najczęstsze problemy pojawiające się w codziennej pielęgnacji oraz opiece nad osobą z dysfunkcjami ruchowymi
Podstawy problem w codziennej opiece nad chorym z ograniczeniami ruchowymi, stanowi utrzymanie higieny ciała. Często pacjent nie ma szans na kąpiel a jego toaleta to głównie mycie w obrębie łóżka.
Kolejnym jest zaspokojenie potrzeb fizjologicznych chorego. Przede wszystkim ograniczenia ruchowe, istnienie wielu chorób towarzyszących, deficyt opieki, bariery architektoniczne mają wpływ na trudności w dostosowaniu otoczenia dla indywidualnych potrzeb pacjenta.
Błędy podczas niewłaściwego przemieszczania chorego.
Ciągnięcie pacjenta pod pachy
2. Niewłaściwe podnoszenia pacjenta do pozycji siedzącej w łóżku
3. Pionizacja przy łóżku – ciągnięcie pacjenta za ręce
4. Niewłaściwe podnoszenie pacjenta chwytającego opiekuna za szyję
5. Podnoszenie pacjenta obejmującego opiekuna w pasie
6. Nieprawidłowa pozycja opiekuna podczas czynności pielęgnacyjnych
Skutki błędnego postępowania dla opiekuna
Praca przy osobie niepełnosprawnej, bez możliwości zastosowania sprzętu ułatwiającego transfer, oraz w nieprawidłowej pozycji ciała, może doprowadzić do obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego, które skutkują urazami kumulacyjnymi i ostrymi kręgosłupa. Długotrwałe obciążenie kręgosłupa m.in. w odcinku lędźwiowym może stanowić zagrożenie zwyrodnieniami czy urazami ostrymi, skutkującymi niezdolnością do pracy oraz opieki nad chorym.
W poradniku szeroko omówiliśmy prawidłowe techniki podnoszenia i przemieszczania. Ponadto omówiliśmy zastosowanie różnego rodzaju sprzętów pomocnych podczas transferu chorego, kąpieli, korzystania z toalety oraz podnoszenia z podłogi.
Podsumowując powstaniu poradnika przyświecał jeden, główny cel: ułatwienie pracy z pacjentem, u którego występują ograniczenia ruchowe. Przedstawiliśmy rozwiązania usprawniające przemieszczanie chorych oraz pielęgnację pacjentów. Poradnik jest swoistym kompendium wiedzy niezbędnej w pracy z chorym. Dodatkowym celem jest edukacja z zakresu prawidłowego postępowania. W rezultacie aby wszystkie działania przy osobie potrzebującej były bezpieczne, zarówno dla niej jak i opiekuna.
Obowiązki pacjenta to istotny temat wymagający świadomości zarówno dla pacjentów, jak i dla personelu medycznego. Dobrze poinformowany pacjent może być bardziej zaangażowany w proces leczenia oraz lepiej zrozumieć swoje prawa i obowiązki. W przypadku osób niepełnosprawnych, świadomość tych obowiązków jest szczególnie ważna, aby zapewnić optymalną opiekę medyczną.
Podstawowe obowiązki pacjenta
Uczciwość
Jako pacjent, mamy obowiązek być uczciwymi w swoich informacjach medycznych i kontaktach z personelem medycznym. Udostępnianie dokładnych informacji o swoim stanie zdrowia, chorobach przewlekłych, lekach i alergiach jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej opieki medycznej.
Współpraca
Pamiętajmy, aby wykazać się chęcią współpracy z lekarzem i innymi profesjonalistami medycznymi oraz stosować się do zaleceń dotyczących diagnostyki, leczenia i rehabilitacji. W przypadku osób niepełnosprawnych może to obejmować dostosowanie się do terapii lub korzystanie z pomocy technicznej.
Komunikacja
Efektywna komunikacja z lekarzem i innymi specjalistami zdrowia jest niezbędna do uzyskania efektywnej opieki medycznej. Wyrażenie swoich obaw, pytań i potrzeb umożliwia lepszemu zrozumieniu swojego stanu zdrowia oraz procesu leczenia.
Punktualność
Pacjenci mają obowiązek punktualnego uczestniczenia w umówionych wizytach i badaniach. Spóźnienia mogą powodować opóźnienia dla innych pacjentów oraz zakłócać pracę placówki medycznej.
Do podstawowych obowiązków pacjentów należy bezsprzecznie szanowanie godności i dobrego imienia personelu medycznego oraz innych pacjentów. Nie mniej istotne jest przestrzeganie zasad współistnienia pacjentów oraz przepisów porządkowych obowiązujących w placówce medycznej.
Szczególne obowiązki osób niepełnosprawnych
1. Informowanie o swojej niepełnosprawności
Ważne jest, aby poinformować personel medyczny o swojej niepełnosprawności oraz o wszelkich potrzebach specjalnych. Mowa tu m.in. o takich jak: potrzeba dostępu do pomocy technicznej, materiałów informacyjnych w alternatywnych formatach czy dodatkowego wsparcia i przystosowań na wizyty lekarskie.
2. Pozwolenie na kontakt z opiekunami
Jeśli osoba niepełnosprawna ma opiekuna lub współopiekuna prawnego, istotne jest, aby upewnić się, że personel medyczny wie, kto to jest i jak się z nim skontaktować. Dotyczy to sytuacji kiedy wystąpi konieczność podjęcia decyzji medycznych.
3. Przestrzeganie zaleceń dotyczących niepełnosprawności
Szczególne obowiązki pacjenta obejmują przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących zarządzania niepełnosprawnością. Dotyczy to korzystania z odpowiednich środków pomocniczych jak i przestrzegania wszelkich planów terapeutycznych, które zostały opracowane w celu poprawy zdrowia pacjenta.
Wiedza na temat obowiązków pacjenta, zwłaszcza dla osób niepełnosprawnych, jest kluczowa dla tego, aby osoby te mogły otrzymać najlepszą możliwą opiekę medyczną. Pamiętając o uczciwości, współpracy, komunikacji i punktualności oraz biorąc pod uwagę swoje indywidualne potrzeby i ograniczenia wynikające z niepełnosprawności, pacjenci mogą bardziej zaangażować się w swoje leczenie i poprawić jakość swojego życia.
Już po raz piąty, inicjator kampanii W kobiecym interesie firma Gedeon Richter, przypomina Polkom o konieczności wykonywania badań ginekologicznych. Tegoroczna edycja Dostrzegamy! Badamy szczególną uwagę poświęca kobietom po 59 roku życia oraz ze stwierdzoną niepełnosprawnością. Kobiety te bardzo często z racji na wiek wycofują się z wielu obszarów życia, w tym m.in. z gabinetów ginekologicznych. Z radością informujemy, że nasza firma jest w tym roku Partnerem kampanii.
Jak pokazały wyniki badania opinii [1], prawie co trzecia respondentka po 59 roku życia, w tym z niepełnosprawnością, nie odwiedziła ginekologa na przestrzeni ostatnich dwóch i więcej lat. Około 14% pytanych nie pamiętało, kiedy taka wizyta miała miejsce. Z kolei badanie zrealizowane w 2022 roku wykazało, że aż 77% kobiet z niepełnosprawnością nie było w ciągu ostatniego roku u ginekologa, a 22% przyznało, że nie było nigdy w życiu. Wśród Polek ogółem, w wieku rozrodczym, 72% przyznało, że ma świadomość, iż regularne wizyty u ginekologa i badania pomagają wcześnie wykryć groźne choroby. Natomiast ze względu na różne ograniczenia (m.in. psychologiczne) tylko 1/3 Polek chodzi regularnie do ginekologa.[2]
W Polsce jest ok. 5,5 mln kobiet w wieku senioralnym, a z uwagi na starzejące się społeczeństwo do 2050 roku kobiety te będą stanowiły 22,2% ogółu ludności kraju.[3] Zdaniem ekspertów, wiek nie zwalnia z konieczności wykonywania profilaktycznych badań ginekologicznych, a zalecenia Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników wskazują na zasadność wykonywania wymazu cytologicznego minimum co 3 lata oraz testu w kierunku HPV raz na 5 lat.[4] Niestety, z badania opinii na temat profilaktyki ginekologicznej przeprowadzonego przez SW Research[5] na zlecenie Gedeon Richter Polska, oraz Fundacji Watch Health Care, kobiety po 59 roku życia nie wiedzą jak często należy wykonywać badania cytologiczne (20%) oraz test na HPV (aż 63%).
Bezpłatne badania ginekologiczne
Już 27 maja swoją trasę rozpocznie Mobilny Gabinet Ginekologiczny kampanii Dostrzegamy! Badamy. W kobiecym interesie, który odwiedzi 8 miast w trzech województwach:
łódzkim – Łódź 27.05, Zduńska Wola 28.05,
lubuskim – Zielona Góra 02.06, Międzyrzecz 03.06, Strzelce Krajeńskie 04.06,
Zainteresowane kobiety mogą skorzystać z darmowych konsultacji ginekologicznych oraz badań (cytologia płynna, USG ginekologiczne, test na obecność wirusa HPV). Istnieje także możliwość konsultacji z fizjoterapeutką uroginekologiczną. Mobilny Gabinet Ginekologiczny spełnia wymogi bezpieczeństwa oraz jest specjalnie przystosowany, by przyjąć pacjentki z niepełnosprawnościami.
Zapisy
Na badania mogą zapisać się wszystkie kobiety, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet 59+, bez względu na miejsce zamieszkania, narodowość czy stopień niepełnosprawności. Wymogiem jest posiadanie ze sobą dowodu osobistego lub paszportu.
W trosce o komfort kobiet zapisy będą odbywały się dwutorowo:
pacjentki bez orzeczenia o niepełnosprawności mogą zapisać się na wizytę osobiście, w dniu badania, na miejscu,
pacjentki w wieku 59+ (rok urodzenia 1964 i wcześniej) w tym z niepełnosprawnością mogą umawiać się na badanie pod numerem telefonu 452 852 886 (od poniedziałku do piątku w godz. 10:00-16:00, w soboty i niedziele od 8:00-16:00) lub e-mailowo: zapisy@wkobiecyminteresie.pl (konieczne podanie numeru Legitymacji Osoby z Niepełnosprawnością).
[1],5 Badanie opinii na temat profilaktyki ginekologicznej, SW Research na zlecenie firmy Gedeon Richter Polska oraz Fundacji Watch Health Care, z celową próbą Polek powyżej 59 roku życia, ze wsi i miast do 100 tys. mieszkańców, w tym 61 ankiet z kobietami ze stwierdzoną niepełnosprawnością, 332 ankiety
[2] Badanie zrealizowane przez Instytut ARC Rynek i Opinie na zlecenie Gedeon Richter Polska, maj-czerwiec 2022 r. CAWI,
N= 201 kobiet z niepełnosprawnościami ruchowymi, wzroku i słuchu. Badanie zrealizowane we współpracy z Fundacjami: Avalon, Kulawa Warszawa i Integracja, Polskim Związkiem Głuchych oraz Polskim Związkiem Niewidomych.
[3] Raport: Sytuacja osób starszych w Polsce w 2021 r., GUS, GUS Białystok, Warszawa, Białystok 2022
[4] Schemat postępowania w skriningu podstawowym raka szyjki macicy Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGiP) — czerwiec 2022 roku
Niepełnosprawność nie powinna stanowić przeszkody w korzystaniu z usług medycznych. Dlatego ważne jest, aby osoby niepełnosprawne były świadome swoich praw jako pacjentów. W tym artykule omówimy kluczowe aspekty praw pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji osób niepełnosprawnych. Przedstawimy również dostosowania, które mają ułatwić korzystanie z opieki zdrowotnej przez osoby niepełnosprawne.
Podstawowe prawa pacjenta
Zacznijmy od tego, jakie prawa przysługują każdemu pacjentowi korzystającemu z usług medycznych. Prawa te zostały uregulowane w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, która weszła w życie 26 listopada 2008 roku.
Równość i niedyskryminacja.
Każdy pacjent, niezależnie od stopnia sprawności, ma prawo do równego traktowania i braku dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. Prawo do korzystania usług medycznych na takim samym poziomie ma każda osoba, niezależnie od swojej płci, rasy, wyznania czy stopnia niepełnosprawności.
Dostęp do informacji.
Pacjenci mają prawo do uzyskania wszelkich informacji dotyczących ich stanu zdrowia, diagnozy, leczenia oraz prognoz.
Prawo do wyrażenia zgody lub odmowy leczenia.
Każdy pacjent ma prawo wyrazić zgodę na proponowane leczenie lub je odrzucić.
Prawo do przyjęcia lub odmowy udziału w eksperymencie medycznym.
Każdy pacjent ma prawo zdecydować, czy chce uczestniczyć w badaniach naukowych.
Prywatność i poufność.
Pacjenci mają prawo do ochrony swojej prywatności i poufności informacji medycznych.
Prawo do skargi.
Jeśli pacjent czuje się pokrzywdzony lub jego prawa zostały naruszone, ma prawo złożyć skargę na personel medyczny lub placówkę.
Dostosowania dla osób niepełnosprawnych
Dostęp do placówek medycznych. Osoby niepełnosprawne mają prawo do korzystania z placówek medycznych przystosowanych do ich potrzeb, takich jak rampy dla wózków inwalidzkich, windy czy odpowiednio wyposażone toalety.
Dostęp do informacji w sposób dostosowany do potrzeb. Pacjenci z niepełnosprawnościami mają prawo otrzymywać informacje o leczeniu i diagnozie w sposób dostosowany do ich potrzeb komunikacyjnych, np. za pomocą tłumacza języka migowego czy materiałów zapisanych dużym drukiem.
Wsparcie i asystowanie. Osoby niepełnosprawne mają prawo korzystać z usług asystentów osobistych, tłumaczy czy innych osób wsparcia podczas wizyt czy badania.
Leczenie przewlekłe i rehabilitacja. Pacjenci z niepełnosprawnościami mają prawo uzyskać odpowiednią opiekę zdrowotną, obejmującą leczenie przewlekłe i specjalistyczną rehabilitację.
Co robić, gdy Twoje prawa jako pacjenta są naruszone?
Jeśli uważasz, że ktoś naruszył Twoje prawa jako osoby niepełnosprawnej, istnieją różne kroki, które możesz podjąć. W większości przypadków wystarczy porozmawiać z personelem medycznym lub kierownictwem placówki i wyrazić swoje obawy. Zawsze można skorzystać z porad prawnych lub skonsultować się z organizacją zajmującą się prawami osób niepełnosprawnych. W ostateczności należy zgłosić problem do odpowiednich organów, takich jak Rzecznik Praw Pacjenta czy Państwowa Inspekcja Sanitarna. Po wyczerpaniu postępowania przed polskimi organami wymiaru sprawiedliwości możesz wnieść skargę do Komitetu Praw Człowieka działającego we współpracy z ONZ lub Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Osoby niepełnosprawne mają takie same prawa jak każdy inny pacjent. Niemniej jednak, mogą one wymagać dodatkowej troski ze strony personelu medycznego oraz dostosowania świadczeń do ich indywidualnych potrzeb. Dlatego warto, aby osoby niepełnosprawne były świadome swoich praw oraz umiały się o nie upominać.
Pamiętajmy że osoby niepełnosprawne mają prawo do korzystania z usług tłumacza języka migowego oraz do dostosowania placówek medycznych do ich potrzeb, np. poprzez instalację podjazdów czy wind dla wózków inwalidzkich.
Prawa pacjenta są fundamentalnym elementem opieki zdrowotnej, a osoby niepełnosprawne mają prawo do pełnego ich przestrzegania. Zrozumienie tych praw oraz dostęp do odpowiednich dostosowań to kluczowe aspekty, które umożliwią korzystanie z usług medycznych na równych zasadach dla wszystkich pacjentów.
Samotność osób starszych jest problemem, który dotyka coraz większej liczby ludzi na całym świecie. Niestety, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo ten stan może wpłynąć na ich życie. W tym artykule postaramy się omówić problemy dotyczące samotności w późniejszym życiu oraz jej skutki, a także wskazówki, które pomogą oswoić się z tym uczuciem.m.in.:
komplikacje zdrowotne;
sięganie po używki;
ryzyko choroby Alzheimera;
depresja;
sposoby walki z samotnością.
Samotność prowadzi do komplikacji zdrowotnych
Według badania przeprowadzonego na Uniwersytecie Brighama Younga, samotność jest tak samo śmiertelna jak palenie czy otyłość. Tymczasem naukowcy z University of Chicago zauważyli, że ciśnienie krwi i poziom stresu są znacznie wyższe u osób samotnych, zwłaszcza seniorów.
Samotni ludzie częściej sięgają po używki
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne udowodniło, izolacja społeczna często prowadzi do złych nawyków zdrowotnych. Samotni seniorzy częściej palą, piją w nadmiarze i zaniedbują potrzebę aktywności fizycznej.
Ryzyko choroby Alzheimera
Badania przeprowadzone przez Rush Institute for Healthy Aging potwierdziły, że samotność jest czynnikiem ryzyka pogorszenia funkcji poznawczych. Testy wykazały, że obecność choroby Alzheimera jest prawie dwukrotnie częściej odnotowywana u samotnych dorosłych, a osłabienie umysłowe następuje szybciej.
Depresja to często skutek samotności osób starszych
Mental Health America wymienia kilka zaskakujących faktów na temat seniorów żyjących w rozwiniętych krajach:
1 na 17 osób w wieku powyżej 65 lat cierpi na depresję;
77% starszych osób odczuwa lęk na myśl o przyszłości;
samotni seniorzy popełniają samobójstwa 20% częściej, niż ludzie mający regularny kontakt z bliskimi.
Wraz z wiekiem czasami pojawiają się zmiany, które mogą powodować stres i smutek. Przejście na emeryturę, śmierć ukochanej osoby lub diagnoza choroby mogą sprawić, że seniorzy czują się nieswojo, niespokojnie i nieszczęśliwie, co z czasem przyczynia się do rozwinięcia depresji.
Pomysły na wsparcie samotnych seniorów
Jednym ze sposobów na złagodzenie uczucia samotności jest angażowanie się w nowe działania i hobby. Dzięki temu seniorzy mają możliwość poznania nowych ludzi oraz nawiązywania relacji z rówieśnikami. Warto także dużo rozmawiać z rodziną i przyjaciółmi oraz korzystać z technologii – takich jak telefony komórkowe czy komunikatory internetowe – aby utrzymywać kontakt. Jak widać, samotność może mieć wiele negatywnych konsekwencji, dlatego warto podjąć wysiłek i wesprzeć starsze osoby w walce z izolacją oraz wykluczeniem. Jak to zrobić? Przedstawiamy kilka pomysłów:
Domy opieki dla osób starszych
Placówki, zapewniające całodobową opiekę nad seniorami, cieszą się w Polsce rosnącą popularnością. Nic dziwnego, ponieważ ich zalet jest wiele:
zapewniają dostęp do lekarzy specjalistów również dla osób cierpiących na uciążliwe schorzenia,
oferują troskliwą opiekę i monitorują stan zdrowia podopiecznych,
dzięki nowoczesnemu sprzętowi zapewniają skuteczną terapię przeciwodleżynową oraz rehabilitację dla osób z trudnościami w poruszaniu się,
umożliwiają prowadzenie aktywnego życia towarzyskiego,
wspierają samodzielność seniorów, dbając o to, by cieszyli się niezależnością jak najdłużej,
organizują zajęcia usprawniające, terapię zajęciową i wydarzenia kulturalno-artystyczny,
umożliwiają częste odwiedziny rodziny, bliskich oraz przyjaciół,
zapewniają wysoki standard życia w nowoczesnym otoczeniu, zaprojektowanym z myślą o potrzebach osób starszych.
Przeprowadzka z własnego mieszkania do pokoju w ośrodku bywa wyzwaniem dla seniora, ponieważ musi on zmienić swoje przyzwyczajenia i nawyki. Warto jednak podjąć ten wysiłek, by zaoferować osobie starszej dużo lepsze warunki życia, a przede wszystkim stałą opiekę specjalistów.
Fundacje, stowarzyszenia, akcje charytatywne
Istnieje wiele organizacji, wspierających osoby starsze, zarówno finansowo, jak i poprzez ich aktywizację oraz angażowanie w zajęcia. Wiele takich fundacji i stowarzyszeń działa na terenie całej Polski, a niektóre mają zasięg regionalny. Sprawdź, czy w twoim sąsiedztwie są organizacje, potrzebujące wsparcia. Dlatego to takie ważne? Ponieważ fundacje dla seniorów nie tylko niosą pomoc osobom, samotnym, schorowanym czy ubogim, ale także działają aktywnie na rzecz zapobiegania wykluczenia społecznego i marginalizacji osób starszych. Organizują akcje, nastawione na zmianę świadomości społeczeństw, dążąc do włączenia seniorów w codzienne życie. Weryfikują regulacje prawne, stojąc na straży ochrony dobra seniorów. Edukują i wspierają tych, którzy chcą włączyć się do działań.
Wolontariat
Jeśli nie masz możliwości, by wspierać fundacje finansowo, możesz zamiast pieniędzy poświęcić starszym osobom swój czas. Organizacje niosące pomoc seniorom nieustannie poszukują wolontariuszy, którzy będą w stanie zarezerwować kilka godzin w tygodniu. Może to być fundacja, działająca w twoim mieście albo pobliski dom seniora. Często sama obecność wolontariusza, który pogra z seniorem w karty albo poczyta mu książkę w zupełności wystarczą, by z dnia na dzień poprawiać ich jakość życia.
Pomoc osobom z otoczenia
Być może w twoim bliskim sąsiedztwie znajduje się osoba, potrzebująca wsparcia. Przyjrzyj się swoim sąsiadom, odwiedź starszą parę lub samotnego seniora, mieszkającego w twoim bloku. Pamiętaj, by taką bezpośrednią pomoc udzielać z dużą dozą empatii i delikatnością. Zacznij od poznania seniora, spędź z nim trochę czasu, zaoferuj pomoc w zakupach czy załatwieniu spraw na mieście, przynieś ciepły posiłek. Szanuj przy tym granice seniora i nie trać zapału, jeśli nie reaguje z takim entuzjazmem, jakiego oczekujesz. Osoby starsze potrafią być bardzo dumne, a lata samotności sprawiają, że zamykają się na innych. Jeśli czujesz, że jesteś w stanie podjąć się takiego wyzwania, na pewno wzbogacisz czyjeś życie.
Podsumowując, samotność seniorów nie musi być rzeczą nieuniknioną. Kluczem do budowania satysfakcjonującego życia w późniejszym wieku jest zaangażowanie się w działania społeczne, które umożliwiają nawiązywanie nowych relacji i utrzymanie poczucia przynależności. Warto podjąć wysiłek i wesprzeć starsze osoby w walce z izolacją oraz wykluczeniem aby zminimalizować ryzyko negatywnych konsekwencji jakie niesie życie w samotności.
W dzisiejszych czasach coraz więcej osób z niepełnosprawnościami angażuje się w różnorodne formy aktywności fizycznej. Sporty dla niepełnosprawnych przeżywają swoją rewolucję i coraz częściej dostępne są różne dyscypliny sportowe, które umożliwiają rozwijanie pasji oraz zdobywanie sukcesów. Osoby niepełnosprawne mają do dyspozycji coraz szersze możliwości, aby w pełni korzystać z życia. W tym artykule skupimy się na pozytywnych aspektach sportu i aktywności fizycznej dla osób niepełnosprawnych oraz na korzyściach jakie może przynieść zarówno dla nich samych, jak i dla społeczeństwa:
poprawa kondycji fizycznej;
pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne;
integracja społeczna;
rozwój osobisty;
przykłady zajęć sportowych, które oferują wybrane fundacje.
Sport to zdrowie
Przede wszystkim, sporty dla osób z niepełnosprawnościami pomagają poprawić ogólną kondycję fizyczną. Ćwiczenia wpływają na wzrost wytrzymałości, siły mięśniowej oraz koordynacji ruchowej. Poprawa tych aspektów przekłada się na lepszą sprawność w codziennym życiu oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Warto przez sport zadbać o zdrowie psychiczne
Aktywność fizyczna wpływa również pozytywnie na zdrowie psychiczne uczestników sportów dla niepełnosprawnych. Działa kojąco na nerwy, pomaga w redukcji stresu oraz zwiększa poczucie własnej wartości. Ponadto, osoby uprawiające sport mają większą motywację do pokonywania codziennych wyzwań oraz są bardziej odporne na problemy psychiczne.
Integracja społeczna
Kolejnym aspektem, na który warto zwrócić uwagę, jest integracja społeczna. Sporty dla niepełnosprawnych są doskonałym sposobem na nawiązywanie znajomości oraz budowanie więzi z innymi osobami. Drużyny i kluby sportowe stwarzają możliwość wymiany doświadczeń oraz wzajemnego wsparcia. To natomiast przyczynia się do zwiększenia poczucia przynależności oraz akceptacji przez innych.
Rozwój umiejętności
Sport dla osób niepełnosprawnych to również doskonała okazja do rozwijania swoich umiejętności, zarówno fizycznych, jak i mentalnych. Aktywność fizyczna pobudza rozwój koordynacji ruchowej, wytrzymałości czy siły, a także uczy samodyscypliny, koncentracji czy pracy w grupie.
Poprawa samooceny
Osoby niepełnosprawne często borykają się z ograniczoną pewnością siebie oraz mniejszym poczuciem własnej wartości. Uprawianie sportu daje im szansę na pokazanie swoich umiejętności, osiąganie sukcesów i wyznaczanie sobie kolejnych celów. Wszystko to wpływa na poprawę ich samooceny oraz przekonanie o własnych możliwościach.
Dostępność sportów dla osób niepełnosprawnych rośnie z każdym rokiem. Wiele miast i ośrodków sportowych oferuje zajęcia dostosowane do potrzeb osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Niektóre popularne dyscypliny to między innymi: goalball (piłka bramkowa) dla osób niewidomych, boccia dla osób z niepełnosprawnościami ruchowymi, siedząca siatkówka, koszykówka czy też rugby na wózkach inwalidzkich. Warto również szukać informacji na stronach internetowych fundacji.
Fundacja AKTYWNIbezBARIER organizuje szkolenia sportowe oraz obozy sportowo-rehabilitacyjne przeznaczone dla osób z niepełnosprawnością, które zainteresowane są zwiększaniem swojej aktywności fizycznej i usamodzielnianiem w życiu społecznym.
Innym przykładem jest Fundacja Avalon, która organizuje zajęcia sportowe stacjonarnie oraz online z takich aktywności jak cross trening, joga czy zumba.
Avalon Extreme w ramach projektu realizowanego we współpracy z PFRON prowadzi darmowe treningi kondycyjno-siłowe. Są one prowadzone dla osób z niepełnosprawnościami we wszystkich miastach wojewódzkich w Polsce.
Decydując się na uprawianie sportu, warto wybrać taką dyscyplinę, która przyniesie najwięcej satysfakcji i przyjemności. Oczywiście nie zapominamy skonsultować swojego wyboru z lekarzem lub specjalistą. To bardzo ważne aby upewnić się, że dana forma aktywności będzie odpowiednia dla stanu zdrowia danej osoby.
Podsumowując, sporty dla niepełnosprawnych przynoszą wiele korzyści ze sobą. Aktywność fizyczna poprawia kondycję zarówno fizyczną, jak i psychiczną osób z niepełnosprawnościami. Sport umożliwia integrację społeczną oraz daje szansę na rozwijanie pasji i zdobywanie sukcesów. Pamiętajmy, że sport dla osób niepełnosprawnych to więcej niż tylko forma rehabilitacji – to możliwość pełnego uczestnictwa w życiu społecznym oraz szansa na pokazanie swojej wartości.
Jak bezpiecznie przenosić czy podnosić pacjenta nie narażając zdrowia swojego czy osoby chorej? Przypominamy najważniejsze treści webinaru prowadzonego przez Joannę Szwedo, pielęgniarkę i specjalistkę opieki paliatywnej oraz autorkę artykułów z zakresu opieki nad osobami niepełnosprawnymi i długotrwale unieruchomionymi oraz z zakresu leczenia ran trudno gojących się. Webinar „Pacjent i opiekun. Komfort i bezpieczeństwo opiekuna i pacjenta podczas przemieszczania”, odbył się 22 października 2020 roku pod patronatem Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Opiekunów Medycznych oraz Koalicji na Pomoc Niesamodzielnym. Wracamy do bardzo ważnych informacji na temat:
pacjentów z dysfunkcjami motorycznymi;
błędów popełnianych przy transferze pacjenta;
skutków nieprawidłowego transferu osoby z ograniczoną mobilnością;
najważniejszych zasad jakie powinny towarzyszyć nam przy przenoszeniu i podnoszeniu osoby chorej.
Ważne jest aby zadbać zarówno o siebie jak i o swojego pacjenta.
W czasach, gdy brakuje personelu medycznego każdy, kto opiekuje się osobą z niepełnosprawnością (a duża liczba pacjentów z ograniczoną mobilnością pozostaje w opiece domowej) powinien wiedzieć, jak zadbać zarówno o siebie jak i o swojego pacjenta.
Pamiętajmy, że prawidłowy transfer minimalizuje także ryzyko upadku osoby starszej, którego skutki potrafią być bardzo poważne. W efekcie senior może cierpieć na zespół poupadkowy, a osoba do tej pory aktywna i sprawna, może stać się pacjentem leżącym wymagającym pomocy we wszystkich czynnościach. Więcej na temat przyczyn, objawów i zapobiegania upadkom, dowiesz się z tego artykułu: Zespół poupadkowy – przyczyny, objawy i leczenie.
Transfer pacjenta z zastosowaniem podnośnika sufitowego Luna
Kiedy mówimy o pacjentach z dysfunkcjami motorycznymi?
Opiekunowie zawodowi i niezawodowi zajmują się pacjentami z różnymi chorobami, które także ograniczają ich funkcje motoryczne. Do tego grona zaliczają się m.in.:
Osoby starsze – ograniczona mobilność jest skutkiem procesu starzenia się;
Osoby z niepełnosprawnościami – w tym osoby chorujące od dziecka, np. pacjenci z porażeniem mózgowym;
Osoby z dysfunkcjami narządu ruchu – np. po amputacjach kończyn;
Chorzy po urazach czaszkowo-mózgowych i po urazach rdzenia kręgowego – do ograniczenia funkcji motorycznych dochodzi z powodów mechanicznych;
Chorzy po udarach mózgu – cierpiące na niedowłady i porażenia;
Chorzy cierpiący na choroby neurodegeneracyjne – m.in. SMA, stwardnienie rozsiane.
Przemieszczanie pacjenta z ograniczoną mobilnością
Przemieszczanie pacjenta z ograniczoną mobilnością jest wyzwaniem zarówno dla opiekunów formalnych jak i nieformalnych niezależnie od warunków, w jakich odbywa się opieka. Sprawny transfer wymaga odpowiedniego przygotowania merytorycznego i sprzętowego oraz przystosowanego pomieszczenia.
Pamiętajmy że:
Nieprawidłowa technika podnoszenia może spowodować uraz, a w przypadku pacjenta dodatkowo zwiększa ryzyko uszkodzenia mechanicznego skóry oraz powstawania odleżyn w wyniku tarcia.
Pacjent często waży zbyt dużo i jego przemieszczenie wymaga udziału dwóch lub więcej osób.
Opiekun nie zawsze jest w stanie przewidzieć nagły ruch pacjenta.
W niektórych sytuacjach przyjęcie bezpiecznej pozycji jest utrudnione lub niemożliwe.
Jakie błędy może popełnić opiekun w trakcie ręcznego przemieszczania chorego?
Ciągnięcie po materacu – np. w sytuacji, gdy pacjent zsunął się z łóżka w wyniku zbyt wysokiego ustawienia materaca. Optymalna pozycja to ułożenie głowy pod kątem 30° od podłoża.
Ciągnięcie chorego za ręce podczas podnoszenia lub chodzenia.
Chwytanie pacjenta pod pachami, za szyję lub w okolicy pasa.
Nieergonomiczne wykorzystanie sprzętu pomocniczego, np. niedostosowanie wysokości łóżka do wzrostu opiekuna.
Nieprawidłowa postawa opiekuna podczas pracy i transferu.
Prawidłowa pozycja podczas przenoszenia pacjenta na krzesło.
Co może się wydarzyć kiedy w nieprawidłowy sposób przetransferujemy pacjenta?
Ręczne podnoszenie i przenoszenie podopiecznego wymaga od opiekuna dużego wysiłku fizycznego oraz podnosi ryzyko wypadku. W trakcie wykonywania tych czynności może dojść do zerwania ścięgien i więzadeł, skręcenia stawów, uszkodzenia nerwów, złamania kości, zapalenia mięśni bądź wypadnięcia krążka międzykręgowego.
Układ mięśniowo-szkieletowy osoby zajmującej się pacjentem z ograniczonymi funkcjami motorycznymi jest narażony na ogromne obciążenia poprzez obciążenie statyczne (w wyniku przebywania w jednej pozycji) oraz obciążenie dynamiczne (podczas poruszania się). Dlatego jednym z najcięższych problemów zdrowotnych występujących wśród opiekunów są zespoły bólowe kręgosłupa, które wynikają z dużego obciążenia odcinka lędźwiowego podczas nieprawidłowej pozycji w trakcie pracy. Urazy kręgosłupa mogą powstawać w wyniku wielokrotnego i/lub długotrwałego dźwigania nawet niewielkich ciężarów (urazy kumulacyjne) lub w wyniku przekroczenia normy podnoszenia ciężarów albo wypadku przy pracy (urazy ostre).
Prawidłowa postawa w trakcie podnoszenia ciężaru – ugięte kolana, wyprostowany kręgosłup
Najważniejsze zasady przy przenoszeniu i podnoszeniu pacjenta:
Dopasuj wysokość łóżka do swojego wzrostu – jeśli nie możesz tego zrobić, wejdź na łóżko. W ten sposób odciążysz kręgosłup.
W trakcie przemieszczania zawsze pracuj na ugiętych nogach.
Utrzymuj prosty kręgosłup.
Unikaj dźwigania i wykorzystuj środek ciężkości.
Pracuj w bliskim kontakcie z ciałem pacjenta.
Przy przemieszczaniu na wózek, zablokuj hamulec i unieś poręcz boczną tak, aby nie przeszkadzała podczas transferu.
Podjeżdżaj wózkiem jak najbliżej miejsca, z którego chcesz przemieścić podopiecznego.
Mierz siły na zamiary – nie dźwigaj ciężaru potencjalnie niebezpiecznego.
Współpracuj z pacjentem, wykorzystuj jego możliwości.
Nie pozwalaj pacjentowi chwytać Cię za szyję lub w okolicy pasa.
Unikaj dźwigania ze skrętem kręgosłupa na boki.
Wykonuj czynność sprawnie, ale bez pośpiechu.
Bądź zawsze przy pacjencie, szczególnie gdy cierpi na zaburzenia spostrzegania przestrzeni lub boi się upadku.
Zawsze sprawdzaj stan techniczny sprzętu przed transferem.
Równomiernie rozkładaj ciężar.
Sprzęt usprawniający transfer pacjenta jest ogólnodostępny, dlatego warto stosować go w codziennej pracy. Pamiętaj, że do jego zakupu możesz otrzymać dofinansowanie z PFRON. Więcej informacji na ten temat dowiesz się z tego artykułu:
Opieka długoterminowa to usługa świadczona dla osób wymagających stałej pomocy z powodu chorób, niepełnosprawności lub starości. Pomoc ta może obejmować zarówno wsparcie medyczne, jak i codzienne czynności, takie jak ubieranie się, jedzenie czy dbanie o higienę osobistą. Pierwszym miejscem, do którego warto się zwrócić, poszukując informacji na temat opieki długoterminowej, jest oczywiście Internet. W sieci znajdziemy wiele stron internetowych poświęconych tematyce niepełnosprawności i opieki długoterminowej. Dzisiaj omówimy najbardziej przydatne naszym zdaniem formy pomocy a także podpowiemy gdzie szukać informacji o :
pomocy oferowanej przez PFRON;
świadczeniu pielęgnacyjnym;
pielęgniarskiej opiece długoterminowej w domu;
Środowiskowych Domach Samopomocy;
Domach Pomocy Społecznej;
Zakładach Opiekuńczo-Leczniczych
ubezpieczeniach z opcją opieki długoterminowej.
Program PFRON dla osób niepełnosprawnych
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) to instytucja pomagająca osobom z niepełnosprawnościami w dostępie do usług rehabilitacyjnych, w tym także opieki długoterminowej.
Opieka długoterminowa świadczona przez PFRON to zespół usług mających na celu wsparcie osób niepełnosprawnych w ich domach lub placówkach opiekuńczych. Obejmuje ona m.in. pielęgnację medyczną, terapie rehabilitacyjne, pomoc psychologiczną i doradztwo zawodowe. Opieka długoterminowa jest dostępna zarówno dla dzieci, młodzieży jak i dorosłych z różnego rodzaju niepełnosprawnościami – fizycznymi, psychicznymi czy intelektualnymi.
Po więcej informacji → https://www.pfron.org.pl/o-funduszu/struktura-organizacyjna/oddzialy-funduszu/
Świadczenie pielęgnacyjne
Osoby niepełnosprawne mogą ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, które jest przeznaczone dla osób wymagających całodobowej opieki. W rezultacie świadczenie to może być wykorzystywane na pokrycie kosztów związanych z opieką długoterminową. Aby ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, osoba niepełnosprawna musi posiadać orzeczenie o niepełnosprawności oraz spełniać wymagania dotyczące dochodu. Po więcej informacji na ten temat, należy zgłosić się do właściwego Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie (MOPS) lub Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR).
Szczegółowych informacji szukamy na stronach internetowych ośrodków znajdujących się w miejscowości zamieszkania lub okolicy,
W ramach programów rządowych istnieje możliwość korzystania z usług opieki długoterminowej świadczonej we własnym domu. Zajmuje się tym specjalistyczny personel, tak jak pielęgniarki, terapeuci czy opiekunowie. Usługi te są często finansowane przez gminy i obejmują między innymi pomoc w codziennych czynnościach (np.: kąpiel, ubieranie), wsparcie w rehabilitacji czy podawanie leków.
Środowiskowe Domy Samopomocy (ŚDS) to placówki oferujące opiekę długoterminową dla osób niepełnosprawnych z zaburzeniami psychicznymi. W ramach tych domów oferowane są różnorodne usługi takie jak rehabilitacja, terapia zajęciowa czy grupy wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin. Program rządowy wspiera finansowo funkcjonowanie ŚDS oraz umożliwia niepełnosprawnym dostęp do usług opieki długoterminowej.
Dom opieki społecznej to instytucja, która świadczy usługi w zakresie opieki długoterminowej dla osób niepełnosprawnych oraz starszych. Zapewnia ona swoim mieszkańcom 24-godzinną opiekę oraz zaplecze medyczne i rehabilitacyjne. Dom opieki społecznej oferuje również wsparcie psychologiczne oraz różnego rodzaju zajęcia terapeutyczne i integracyjne.
Zakład Opiekuńczo-Leczniczy to jednostka medyczna, której celem jest opieka długoterminowa nad pacjentami wymagającymi szczególnego wsparcia, głównie ze względu na stan zdrowia. W ZOL pacjent otrzymuje kompleksową, indywidualnie dobraną opiekę, obejmującą usługi medyczne, rehabilitację oraz pomoc w codziennym funkcjonowaniu.
Ubezpieczenie na życie z opcją opieki długoterminowej
Warta rozważenia jest opcja ubezpieczenia na życie z dodatkową opcją obejmującą opiekę długoterminową. Ubezpieczając się w ten sposób, można zapewnić sobie środki na pokrycie kosztów opieki, gdy zajdzie taka potrzeba. Warto jednak dokładnie sprawdzić warunki ubezpieczenia oraz dostępność takiego rozwiązania na rynku.
Opieka długoterminowa jest niezbędnym elementem życia wielu osób niepełnosprawnych i ich rodzin. W Polsce istnieje kilka programów rządowych umożliwiających dostęp do usług związanych z opieką długoterminową, takich jak Program PFRON, świadczenie pielęgnacyjne, usługi opieki w domu. Działają Środowiskowe Domy Samopomocy, DPS-y czy ZOL-e.
Korzystanie z tych programów może znacznie ułatwić życie osobom niepełnosprawnym oraz ich rodzinom, zapewniając im odpowiednią pomoc i wsparcie. Jeśli jesteś osobą niepełnosprawną lub opiekunem takiej osoby, warto zapoznać się z dostępnymi formami pomocy i skonsultować się z lekarzem lub pracownikiem socjalnym w celu uzyskania dodatkowych informacji na temat opieki długoterminowej.
Dzięki temu może działać prawidłowo, a my przy okazji możemy zbierać informacje do celów analitycznych, reklamowych i społecznościowych. Spokojnie - nikomu obcemu ich nie pokażemy. Ale jeśli chcesz, możesz je wyłączyć wybierając zakładki po lewej stronie.
Ściśle niezbędne ciasteczka
Niezbędne ciasteczka powinny być zawsze włączone, abyśmy mogli zapisać twoje preferencje dotyczące ustawień ciasteczek.
Jeśli wyłączysz to ciasteczko, nie będziemy mogli zapisać twoich preferencji. Oznacza to, że za każdym razem, gdy odwiedzasz tę stronę, musisz ponownie włączyć lub wyłączyć ciasteczka.
Google Analytics
Korzystamy z Google Analytics. Nie tak często, jakbyśmy chcieli, ale korzystamy. Pomaga to nam analizować i lepiej dostosować stronę do komfortowego przeglądania.
Dlatego bylibyśmy wdzięczni, gdyby ta opcja pozostała nadal włączona.
Najpierw włącz ściśle niezbędne ciasteczka, abyśmy mogli zapisać twoje preferencje!
