Kategoria: Porady

Kiedy w rodzinie pojawia się dziecko z niepełnosprawnością (wrodzoną lub nabytą z powodu choroby czy wypadku), życie wszystkich jej członków przewraca się do góry nogami. Nie oznacza to jednak, że zostaną pozostawieni z problemami sami. Rodzice mogą ułatwić sobie opiekę na wiele sposobów, korzystając z refundowanych rozwiązań. Wkrótce ma zmienić się także największa bolączka opiekunów osób z niepełnosprawnością – zakaz wykonywania pracy.

Opiekunowie pójdą do pracy

Zacznijmy od nadziei na dobre zmiany. Wiosną 2021 roku do konsultacji społecznych trafił bardzo korzystny projekt zmian w przepisach. Obecnie, by otrzymać świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 1971 zł miesięcznie, opiekun osoby z niepełnosprawnością musi powstrzymać się od wykonywania pracy zarobkowej – w przeciwnym razie zasiłek przepada. Nawet jeśli rodzic pozostający z dzieckiem w domu miałby możliwość dorobienia do skromnego budżetu, na przykład pracą zdalną lub chałupniczą, zarobienie choćby 10 zł wiąże się z utratą świadczenia.

Te przepisy mają ulec zmianie. Nie znamy jeszcze szczegółów i terminów. Nieoficjalnie wiadomo, że wypłata świadczenia będzie powiązana ze średnią krajową, która w 2020 wynosiła 5371 złotych brutto. Paweł Wdówik z Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej poinformował o planowanym “suwakowym” mechanizmie przyznawania świadczenia. Im więcej zarobi opiekun, tym niższa kwota zasiłku. Dopiero przekroczenie średniej krajowej całkowicie pozbawi opiekuna prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Jakie środki mogą otrzymać rodzice dzieci z niepełnosprawnością?

Na razie przepisy pozostają bez zmian – rodzic opiekujący się chorym dzieckiem nie może podjąć pracy. Jakie świadczenia przysługują takim opiekunom?

• Największym świadczeniem, na jakie mogą liczyć opiekunowie dzieci z niepełnosprawnością, jest wspomniane wyżej świadczenie pielęgnacyjne – 1971 zł.
• Kolejnym jest zasiłek rodzinny. W przypadku, gdy członkiem rodziny jest dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności, zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty 764 zł. Wówczas rodzice mogą liczyć na od 95 do 135 zł, w zależności od wieku dziecka.
• Dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego wynosi miesięcznie od 90 do 110 zł (w zależności od wieku dziecka).
• Zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 239,66 zł miesięcznie przysługuje m.in. niepełnosprawnemu dziecku do 16 roku życia. Obejmuje także osobę do 24 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności.
• Specjalny zasiłek opiekuńczy, wynoszący 620 zł miesięcznie, związany jest z kryterium dochodowym i przysługuje opiekunom powstrzymującym się od pracy zarobkowej.

Dofinansowanie celowe – nawet 15 średnich krajowych

Zasiłki i świadczenia otrzymywane co miesiąc nie są jedynymi środkami, na jakie mogą liczyć opiekunowie dzieci z niepełnosprawnością. Dostępne są także liczne możliwości dofinansowań celowych.

• Do PCPR / MOPS / MOPR warto zgłosić się o dofinansowanie turnusu rehabilitacyjnego – dla dziecka i opiekuna. Dofinansowanie wynosi maksymalnie 27% przeciętnego wynagrodzenia (dla dzieci i uczącej się młodzieży) oraz 18% przeciętnego wynagrodzenia dla opiekuna.
• Z PFRON można uzyskać zaopatrzenie w sprzęt rehabilitacyjny, ortopedyczny oraz środki pomocnicze. Chodzi tu m.in. o pieluchy, aparaty słuchowe czy okulary, kule, obuwie ortopedyczne, wózki inwalidzkie czy materace przeciwodleżynowe. Szczegółowe informacje na ten temat można uzyskać na stronie PFRON.
• Na szczególną uwagę zasługuje dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych. Wniosek należy złożyć we właściwym miejscowo centrum pomocy rodzinie (PCPR, MOPR). Wysokość dofinansowania to nawet 95% wartości inwestycji. Jego maksymalna wartość to aż piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia. Dofinansowanie może dotyczyć np. zakupu podnośnika jezdnego lub montażu podnośnika sufitowego, które ułatwiają codzienne przemieszczanie dziecka z niepełnosprawnością.

Jeśli jesteś opiekunem dziecka z niepełnosprawnością i nie korzystałaś/eś jeszcze w tym roku z dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, skontaktuj się z przedstawicielem Winncare z Twojego regionu. Pomoże on dobrać właściwe rozwiązanie dla Ciebie i Twojego dziecka. Dokona też wyceny, co umożliwi złożenie wniosku do PCPR / MOPS.

 W przypadku ograniczonej mobilności, pacjenci potrzebują pomocy w wielu sytuacjach – także związanych z higieną i pielęgnacją ciała. Hi­giena całego ciała osoby chorej, czynności toaletowe i odpowiednia pie­lęgnacja skóry są podstawowymi ele­mentami opieki, równie ważnymi jak odpowiednie żywienie. Zapewniają choremu nie tylko dobre samopoczucie, czystość i poczucie godności – są również elementem profilaktyki odleżyn i zapobiegają odparzeniom.  

 Podstawowe zasady pielęgnacji pacjenta  

1. Ciało każdego człowieka, także tego z ograniczoną mobilnością, powinno być myte przynajmniej raz dziennie. Używamy do tego wody i łagodnych środków myjących o pH 5,5.  
2. Częstszego mycia mogą wymagać narządy intymne (w razie potrzeby po wypróżnieniu).  
3. Ważne jest zachowanie higieny jamy ustnej. Zęby pacjenta myjemy co najmniej dwa razy dziennie, a najlepiej po każdym posiłku.  
4. Jeśli to możliwe, warto zapewnić pacjentowi kąpiel w wannie lub pod prysznicem co najmniej 1-2 razy w tygodniu.  
5. Włosy powinny zostać umyte 1-2 razy w tygodniu, chyba że wymagają częstszego mycia ze względu na dużą potliwość pacjenta. Pamiętaj o codziennym czesaniu. 
6. Jeśli to tylko możliwe, aktywizuj podopiecznego. Wyposaż sypialnię i łazienkę pacjenta w drabinki i uchwyty lub podnośnik. Pomogą zwiększyć jego udział w czynnościach higienicznych.  
7. Istotna jest właściwa kolejność. Zaczynamy od mycia zębów, poprzez mycie głowy i twarzy, ciała, kończąc na myciu nóg i miejsc intymnych. Używamy do tego kilku myjek, dbamy także o regularną wymianę wody. 
8. Raz na dwa tygodnie obetnij paznokcie dłoni, raz w miesiącu – stóp. Możesz wygładzić skrócone paznokcie pilniczkiem i zadbać o skórki. Jeśli opiekujesz się panią, która zawsze dbała o manicure, pomalowane na ulubiony kolor paznokcie z pewnością sprawią jej dużą przyjemność. 
9. Dbaj o swoje bezpieczeństwo, zwłaszcza w zakresie potencjalnych urazów kręgosłupa. Pomocne tu będą podnośniki (sufitowe lub jezdne) i inne sprzęty ułatwiające transport i pielęgnację.  
10. Zadbaj o komfort osoby, którą pielęgnujesz oraz o odpowiednie warunki. Oznacza to nie tylko zapewnienie intymności, ale także odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu.  
11. Rozmawiaj z osobą, którą pielęgnujesz, informując o kolejnych czynnościach. Nawet, jeśli pacjent nie odpowiada na komunikaty, nigdy nie wiesz, co słyszy i odczuwa.  
12. Nie zapomnij o regularnej zmianie pościeli i piżamy – zawsze wtedy, gdy jest brudna lub przepocona, nie rzadziej niż raz w tygodniu. 

Czego potrzebujesz do właściwej pielęgnacji osoby z problemami z mobilnością? 

Warto zgromadzić wszystkie przybory higieniczne tak, aby były dostępne pod ręką. Dobrym pomysłem jest przeznaczenie na nie podręcznej szafki czy wózka.  

Podstawowe produkty to jednorazowe rękawiczki, duża miska, myjka i dzbanek z ciepłą wodą, odpowiednie środki do mycia skóry, ręczniki, podkłady higieniczne, szczoteczka i pasta do mycia zębów, kosmetyki i preparaty do pielęgnacji skóry (balsam, środki ochronne). Dla mężczyzn potrzebne będą także przybory do golenia, a jeśli występują problemy z nietrzymaniem moczu lub nie ma możliwości transportowania pacjenta do toalety, także czyste pieluchomajtki czy basen.  

Ważne jest również to, aby myć chorego przynajmniej dwiema, a najlepiej trzema różnymi myjkami. Jedna myjka powinna służyć do mycia ciała chorego, druga wyłącznie do podmywania, trzecia – do mycia twarzy.  

Ogromnym ułatwieniem są wszelkie sprzęty, które możemy wykorzystać w czasie transportu do łazienki czy podczas czynności pielęgnacyjnych. Część z dostępnych rozwiązań, jak wózkowanny, sprawdzi się głównie w instytucjach zapewniających opiekę – wymagają one większej przestrzeni i łazienek dostosowanych do specjalnych potrzeb osób z problemami z poruszaniem. Inne, jak krzesła kąpielowe i toaletowe, sprawdzą się także w domu czy mieszkaniu – wymagają jedynie odpowiedniego prysznica (z kabiną walk-in, czyli bez brodzika).  

Zadbaj o swój kręgosłup

W przetransportowaniu pacjenta do łazienki czy toalety pomocne będą podnośniki – tu, w zależności od możliwości architektonicznych i finansowych, możemy zdecydować się na podnośnik sufitowy lub jezdny. Jest to szczególnie ważne dla bezpieczeństwa obu stron. Przy częstym podnoszeniu pacjenta opiekun ryzykuje kontuzjami i przewlekłymi schorzeniami kręgosłupa i stawów. Pacjent asekurowany wyłącznie siłą mięśni opiekuna ryzykuje natomiast upadkiem, który wiąże się nie tylko z potencjalnymi obrażeniami i bólem, ale także późniejszą traumą i lękiem przed wykonywaniem czynności higienicznych.  

Jeśli musisz dźwigać pacjenta siłą własnych mięśni, zadbaj o właściwą postawę. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo pacjenta i opiekuna podczas przemieszczania. 

Czym pielęgnacja bliskiego różni się od pielęgnacji pacjentów w instytucji?  

Choć w wielu przypadkach  procedura dbania o higienę pacjenta jest identyczna i wynika z logiki, w praktyce pielęgnacja osoby bliskiej w domu różni się od tego, jaką profesjonalni opiekunowie i pielęgniarki zapewniają podopiecznym w DPS-ach, szpitalach, hospicjach i innych instytucjach. 

• Jeśli profesjonalnie zajmujesz się opieką nad osobami z ograniczoną mobilnością, z jednej strony doskonale wiesz, jak zajmować się pielęgnacją podopiecznych i postępujesz zgodnie ze sprawdzoną rutyną. Z drugiej – stoi przed Tobą wyzwanie, jakim jest pielęgnacja wielu osób każdego dnia. Dlatego kluczowe jest zadbanie o zdrowie Twoich pleców. Jeśli placówka, w której pracujesz, nie zapewnia ułatwień w postaci podnośników do transportu pacjentów, powiedz im o dofinansowaniu z ZUS na poprawę warunków pracy dla pracowników. 
• Jeśli zajmujesz się osobą bliską w warunkach domowych, możesz czuć się zagubiona/y, bo większość poradników w Internecie skierowana jest do profesjonalistów. Odwagi. Nie ma niczego złego w tym, że początkowo czujesz skrępowanie czy lęk przed popełnieniem błędu. Pamiętaj, że zawsze możesz skorzystać z pomocy pielęgniarki czy profesjonalnego opiekuna – taka osoba pokaże Ci, jak prawidłowo zadbać o osobę bliską oraz jak wykonywać codzienne czynności w ergonomiczny sposób. Choć Twój bliski potrzebuje mniejszej lub większej pomocy z Twojej strony, wciąż jest Twoim bliskim – w warunkach domowych nie musisz przestrzegać wszystkich zaleceń idealnie. Na przykład – jeśli nie czujesz takiej potrzeby, gumowe rękawiczki będą zbędne przy większości czynności, jak mycie zębów i głowy czy manicure. Sięgnij także po ułatwienia, na które przysługuje dofinansowanie z PFRON – możesz otrzymać aż 95% środków na zakup podnośnika. 

Codzienna pielęgnacja i higiena jest sporym wyzwaniem w opiece nad osobą z ograniczoną mobilnością. Istnieje jednak wiele nowoczesnych rozwiązań, które odciążają opiekuna i sprawiają, że pacjent może wykonać wiele czynności samodzielnie. Warto po nie sięgnąć, tym bardziej, że na wszystkie można otrzymać duże dofinansowania, sięgające nawet 95% (w przypadku podnośników). 

Pojawienie się odleżyn na ciele osoby długotrwale unieruchomionej znacząco obniża jakość życia, samopoczucie i wymaga kompleksowego, skomplikowanego leczenia. Dlatego tak ważna jest profilaktyka odleżyn, a odpowiednia pielęgnacja skóry stanowi jej ważny element. Opiekujesz się osobą leżącą lub poruszającą się na wózku inwalidzkim? Sprawdź, jak chronić ją przed odleżynami dzięki codziennej pielęgnacji.

Odpowiednie żywienie ma kolosalny wpływ na zdrowie naszego organizmu. Może wspomagać leczenie, a jednocześnie zapobiegać wielu chorobom – w tym powstawaniu odleżyn u osób długotrwale unieruchomionych. Jak wykorzystać wiedzę o diecie w profilaktyce odleżyn? Oto kilka wskazówek.

W drugiej części porad dotyczących opieki nad osobami starszymi omawiamy dostępne rodzaje wsparcia, podpowiadamy, na co zwrócić uwagę, wybierając ośrodek opiekuńczy i omawiamy sprzęt niezbędny dla codziennego funkcjonowania osób niesamodzielnych.

Przenoszenie pacjenta to jednocześnie najtrudniejsza i najbardziej urazogenna czynność, związana z opieką nad osobą unieruchomioną. Urazy mogą przy tym dotknąć zarówno opiekuna, jak i jego pacjenta. Dlatego na naszej Akademii podpowiadamy, jak unikać problemów zdrowotnych związanych z transferem podopiecznego.

Samotność dotyczy prawie jednej trzeciej wszystkich seniorów. Na co dzień żyją oni samodzielnie, a ich kontakt z drugim człowiekiem jest sporadyczny. Izolacja seniorów jest zarówno powszechna, jak i niebezpieczna – wpływa na zdrowie fizyczne, psychiczne i komfort życia. Jak zatem można pomóc osobom starszym?