Jak bezpiecznie przenosić i podnosić pacjenta?

Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo opiekuna i pacjent podczas przemieszczania.

Jak bezpiecznie przenosić czy podnosić pacjenta nie narażając zdrowia swojego czy osoby chorej? Przypominamy najważniejsze treści webinaru prowadzonego przez Joannę Szwedo, pielęgniarkę i specjalistkę opieki paliatywnej oraz autorkę artykułów z zakresu opieki nad osobami niepełnosprawnymi i długotrwale unieruchomionymi oraz z zakresu leczenia ran trudno gojących się. Webinar „Pacjent i opiekun. Komfort i bezpieczeństwo opiekuna i pacjenta podczas przemieszczania”, odbył się 22 października 2020 roku pod patronatem Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Opiekunów Medycznych oraz Koalicji na Pomoc Niesamodzielnym. Wracamy do bardzo ważnych informacji na temat:

  • pacjentów z dysfunkcjami motorycznymi;
  • błędów popełnianych przy transferze pacjenta;
  • skutków nieprawidłowego transferu osoby z ograniczoną mobilnością;
  • najważniejszych zasad jakie powinny towarzyszyć nam przy przenoszeniu i podnoszeniu osoby chorej.

Ważne jest aby zadbać zarówno o siebie jak i o swojego pacjenta.

W czasach, gdy brakuje personelu medycznego każdy, kto opiekuje się osobą z niepełnosprawnością (a duża liczba pacjentów z ograniczoną mobilnością pozostaje w opiece domowej) powinien wiedzieć, jak zadbać zarówno o siebie jak i o swojego pacjenta.

Pamiętajmy, że prawidłowy transfer minimalizuje także ryzyko upadku osoby starszej, którego skutki potrafią być bardzo poważne. W efekcie senior może cierpieć na zespół poupadkowy, a osoba do tej pory aktywna i sprawna, może stać się pacjentem leżącym wymagającym pomocy we wszystkich czynnościach. Więcej na temat przyczyn, objawów i zapobiegania upadkom, dowiesz się z tego artykułu: Zespół poupadkowy – przyczyny, objawy i leczenie.

Podnośnik Luna w instytucjach opiekuńczych i rehabilitacyjnych

Transfer pacjenta z zastosowaniem podnośnika sufitowego Luna

Kiedy mówimy o pacjentach z dysfunkcjami motorycznymi?

Opiekunowie zawodowi i niezawodowi zajmują się pacjentami z różnymi chorobami, które także ograniczają ich funkcje motoryczne. Do tego grona zaliczają się m.in.:

  • Osoby starsze – ograniczona mobilność jest skutkiem procesu starzenia się;
  • Osoby z niepełnosprawnościami – w tym osoby chorujące od dziecka, np. pacjenci z porażeniem mózgowym;
  • Osoby z dysfunkcjami narządu ruchu – np. po amputacjach kończyn;
  • Chorzy po urazach czaszkowo-mózgowych i po urazach rdzenia kręgowego – do ograniczenia funkcji motorycznych dochodzi z powodów mechanicznych;
  • Chorzy po udarach mózgu – cierpiące na niedowłady i porażenia;
  • Chorzy cierpiący na choroby neurodegeneracyjne – m.in. SMA, stwardnienie rozsiane.

Przemieszczanie pacjenta z ograniczoną mobilnością

Przemieszczanie pacjenta z ograniczoną mobilnością jest wyzwaniem zarówno dla opiekunów formalnych jak i nieformalnych niezależnie od warunków, w jakich odbywa się opieka. Sprawny transfer wymaga odpowiedniego przygotowania merytorycznego i sprzętowego oraz przystosowanego pomieszczenia.

Pamiętajmy że:

  • Nieprawidłowa technika podnoszenia może spowodować uraz, a w przypadku pacjenta dodatkowo zwiększa ryzyko uszkodzenia mechanicznego skóry oraz powstawania odleżyn w wyniku tarcia.
  • Pacjent często waży zbyt dużo i jego przemieszczenie wymaga udziału dwóch lub więcej osób.
  • Opiekun nie zawsze jest w stanie przewidzieć nagły ruch pacjenta.
  • W niektórych sytuacjach przyjęcie bezpiecznej pozycji jest utrudnione lub niemożliwe.

Jakie błędy może popełnić opiekun w trakcie ręcznego przemieszczania chorego?

  • Ciągnięcie po materacu – np. w sytuacji, gdy pacjent zsunął się z łóżka w wyniku zbyt wysokiego ustawienia materaca. Optymalna pozycja to ułożenie głowy pod kątem 30° od podłoża.
  • Ciągnięcie chorego za ręce podczas podnoszenia lub chodzenia.
  • Chwytanie pacjenta pod pachami, za szyję lub w okolicy pasa.
  • Nieergonomiczne wykorzystanie sprzętu pomocniczego, np. niedostosowanie wysokości łóżka do wzrostu opiekuna.
  • Nieprawidłowa postawa opiekuna podczas pracy i transferu.
Prawidłowa pozycja podczas przenoszenia pacjenta na krzesło.

Co może się wydarzyć kiedy w nieprawidłowy sposób przetransferujemy pacjenta?

Ręczne podnoszenie i przenoszenie podopiecznego wymaga od opiekuna dużego wysiłku fizycznego oraz podnosi ryzyko wypadku. W trakcie wykonywania tych czynności może dojść do zerwania ścięgien i więzadeł, skręcenia stawów, uszkodzenia nerwów, złamania kości, zapalenia mięśni bądź wypadnięcia krążka międzykręgowego.

Układ mięśniowo-szkieletowy osoby zajmującej się pacjentem z ograniczonymi funkcjami motorycznymi jest narażony na ogromne obciążenia poprzez obciążenie statyczne (w wyniku przebywania w jednej pozycji) oraz obciążenie dynamiczne (podczas poruszania się). Dlatego jednym z najcięższych problemów zdrowotnych występujących wśród opiekunów są zespoły bólowe kręgosłupa, które wynikają z dużego obciążenia odcinka lędźwiowego podczas nieprawidłowej pozycji w trakcie pracy. Urazy kręgosłupa mogą powstawać w wyniku wielokrotnego i/lub długotrwałego dźwigania nawet niewielkich ciężarów (urazy kumulacyjne) lub w wyniku przekroczenia normy podnoszenia ciężarów albo wypadku przy pracy (urazy ostre).

Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo opiekuna i pacjent podczas przemieszczania.
Prawidłowa postawa w trakcie podnoszenia ciężaru – ugięte kolana, wyprostowany kręgosłup

Najważniejsze zasady przy przenoszeniu i podnoszeniu pacjenta:

  1. Dopasuj wysokość łóżka do swojego wzrostu – jeśli nie możesz tego zrobić, wejdź na łóżko. W ten sposób odciążysz kręgosłup.
  2. W trakcie przemieszczania zawsze pracuj na ugiętych nogach.
  3. Utrzymuj prosty kręgosłup.
  4. Unikaj dźwigania i wykorzystuj środek ciężkości.
  5. Pracuj w bliskim kontakcie z ciałem pacjenta.
  6. Przy przemieszczaniu na wózek, zablokuj hamulec i unieś poręcz boczną tak, aby nie przeszkadzała podczas transferu.
  7. Podjeżdżaj wózkiem jak najbliżej miejsca, z którego chcesz przemieścić podopiecznego.
  8. Mierz siły na zamiary – nie dźwigaj ciężaru potencjalnie niebezpiecznego.
  9. Współpracuj z pacjentem, wykorzystuj jego możliwości.
  10. Nie pozwalaj pacjentowi chwytać Cię za szyję lub w okolicy pasa.
  11. Unikaj dźwigania ze skrętem kręgosłupa na boki.
  12. Wykonuj czynność sprawnie, ale bez pośpiechu.
  13. Bądź zawsze przy pacjencie, szczególnie gdy cierpi na zaburzenia spostrzegania przestrzeni lub boi się upadku.
  14. Zawsze sprawdzaj stan techniczny sprzętu przed transferem.
  15. Równomiernie rozkładaj ciężar.

Sprzęt usprawniający transfer pacjenta jest ogólnodostępny, dlatego warto stosować go w codziennej pracy. Pamiętaj, że do jego zakupu możesz otrzymać dofinansowanie z PFRON. Więcej informacji na ten temat dowiesz się z tego artykułu:

Pomoc dla opiekunów dzieci z orzeczoną niepełnosprawnością

Więcej interesujących i fachowych treści możecie zobaczyć Państwo także tutaj:

Profilaktyka odleżyn. Jak poprawić jakość życia pacjentów długotrwale unieruchomionych?

Śledź nasz profil na Facebooku!

Błędy popełniane przy ręcznym transferze chorego oraz ich skutki

podnoszenie pacjenta

Ręczne przemieszczanie pacjenta może nieść za sobą wiele zagrożeń zarówno dla pacjenta jak i jego opiekuna. Bezsprzecznie wynika to z nieznajomości technik prawidłowego transferu. Przyczyną jest też brak odpowiedniego sprzętu ułatwiającego opiekę jak np. podnośnik, pionizator czy poduszka podnosząca z pompą. Na większe ryzyko wypadków niewątpliwie mają wpływ małe pomieszczenia, wąskie progi i przejścia w lokalach, które zamieszkują chorzy.

Normy ręcznego przenoszenia

Na wstępie warto przypomnieć, że normy ręcznego przenoszenia ciężarów są ściśle określone w przepisach prawa. Nie są one jednak sprecyzowane jeśli chodzi o sektor ochrony zdrowia i pracę z pacjentem. Zgodnie z § 13. 1 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki społecznej z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:

1) dla kobiet – 12 kg przy pracy stałej oraz 20 kg przy pracy dorywczej,

2) dla mężczyzn – 30 kg przy pracy stałej oraz 50 kg przy pracy dorywczej.

W związku z powyższym niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie pacjentów o masie ciała większej niż 12 kg dla kobiet oraz 30 kg dla mężczyzn.

Najczęściej popełniane BŁĘDY przy transferze chorego:

  • ciągnięcie pacjenta pod pachy,

  • podnoszenie chorego do pozycji siedzącej poprzez ciągnięcie go za ręce,

  • pionizacja przy łóżku poprzez ciągnięcie za ręce,

  • chwytanie opiekuna za szyję przy wstawaniu z łóżka,

  • obejmowanie opiekuna w pasie przy podnoszeniu z łóżka,

  • nieprawidłowa pozycja opiekuna przy pielęgnowaniu chorego.

 

Skutki popełnianych błędów występujące u pacjentów

Podczas ciągnięcia pacjenta pod pachy może dojść do urazu w stawie barkowym, złamań patologicznych, oraz zwiększenia ryzyka powstania odleżyn (wzrost tarcia pomiędzy skórą chorego a jego bielizną). Wyobraźmy sobie, że leżymy w łóżku a ktoś z całych sił ciągnie nas za ręce próbując nas podnieść. Możemy sobie tylko wyobrazić związany z tym ból jak również ryzyko upadku gdy „ręce nam się wyślizną”. Urazy w stawie barkowym czy złamania powodują ból i znacznie ograniczają możliwość poruszania czy choćby zmiany pozycji ciała chorego. Pamiętajmy, że leczenie złamań u pacjentów z osteoporozą czy zmianami nowotworowymi jest bardzo trudne a czasami wręcz niemożliwe.

         

               Zwichnięcie stawu barkowego                                     Złamanie patologiczne

 

Skutki popełnianych błędów występujące u opiekunów

Sytuacja, w której opiekun stoi na wyprostowanych nogach i z całych sił próbuje udźwignąć chorego stwarza dla niego ryzyko przeciążenia w okolicy lędźwiowej i barkowej. Niesie to za sobą bolesne konsekwencje a nawet kalectwo. Do uszkodzeń, zwyrodnień czy urazów ostrych może prowadzić także chwytanie opiekuna za szyję czy obejmowanie przy pionizacji. Nieprawidłowa pozycja ciała podczas pracy z chorym, znacznie ją utrudnia. W sytuacji, kiedy opiekun pochyla się nad pacjentem a jego nogi pozostają  wyprostowane, na układ kostno-szkieletowy działają niekorzystne napięcia  i siły o dużym natężeniu. W rezultacie odczuwa on ból i przemęczenie co nierzadko niesie konsekwencje w postaci kontuzji i wypadków. Przyjmowanie pozycji, która zwiększa siłę nacisku na krążek międzykręgowy a także wykonywanie  nagłych skrętów tułowia podczas  nieruchomego ustawienia stóp to bardzo częsty błąd, który niepotrzebnie obciąża kręgosłup. Wyobraźmy sobie, że  podnoszenie ciężaru o wadze 50 kg generuje nacisk na krążek międzykręgowy o wartości 700-800 kg!

                                                     

Nacisk w pozycji leżącej to 25 kg      

                                                             

Nacisk w pozycji stojącej                                     Nacisk w pozycji siedzącej

   to ok. 100 kg                                                                  to ok.  140 kg

 

 

Pamiętajmy, że zgodnie z zasadami ergonomii pracę należy wykonywać w taki sposób, by zużyć jak najmniej energii podczas jej wykonania. Przestrzegajmy technik bezpiecznego przemieszczania pacjenta. Korzystajmy ze sprzętu pomocniczego takiego jak. podnośniki jezdne, sufitowe, krzesła toaletowe czy kąpielowe, balkoniki, chodziki, łatwoślizgi. Wykorzystujmy również w pełni  jego możliwości (np. regulacja wezgłowia, regulacja wysokości łóżka).
O prawidłowych technikach transferu pacjentów przeczytacie Państwo
w kolejnym artykule.