Likwidacja barier architektonicznych i likwidacja barier technicznych, gdzie szukać informacji?

podwieszki do podnośnika

Osoby niepełnosprawne, które mają problemy z poruszaniem się często napotykają na różne przeszkody. Mogą to być utrudnienia występujące w mieszkaniu czy też w budynku, który zamieszkują. Omówimy dzisiaj dwa główne sposoby dofinansowania z PFRON.

Likwidacja barier architektonicznych

Likwidacja barier architektonicznych to kosztowne przedsięwzięcie, na które możecie się ubiegać Państwo ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nawet raz w roku. Z tytułu tego rodzaju likwidacji, aby ułatwić osobie niepełnosprawnej codzienne funkcjonowanie można wystąpić o pomoc w zakupie np. podnośnika jezdnego lub montażu podnośnika sufitowego LUNA, które to ułatwiają codzienne przemieszczanie osoby z ograniczoną mobilnością.

Likwidacja barier technicznych

Celem takiego przedsięwzięcia ma być umożliwienie lub w znacznym stopniu ułatwienie osobie niepełnosprawnej wykonywania codziennych czynności lub kontaktów z otoczeniem.

 Kryteria dofinansowań

O dofinansowanie z tytułu likwidacji barier architektonicznych mogą się ubiegać osoby niepełnosprawne mające trudności z poruszaniem się, które:

  • są właścicielami nieruchomości lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości, albo
  • posiadają zgodę właściciela lokalu lub budynku mieszkalnego, w którym stale zamieszkują;
  • mają znaczny, umiarkowany lub lekki stopień niepełnosprawności lub orzeczenie o niepełnosprawności w przypadku osób do 16 roku życia;
  • rodzaj ich niepełnosprawności jest potwierdzony (jeżeli nie jest określony w orzeczeniu) aktualnym, ważnym 3 miesiące od daty wystawienia, zaświadczeniem lekarskim „wymaga likwidacji barier architektonicznych”.

Podnośnik sufitowy Luna Winncare

W przypadku dofinansowania do likwidacji barier technicznych warunkiem jest znaczny, umiarkowany lub lekki stopień niepełnosprawności. Może nim być także orzeczenie o niepełnosprawności w przypadku osób do 16 roku życia. Druga przesłanka to oczywiście potrzeby wynikające z niepełnosprawności, które mogą zostać zrealizowane dzięki dofinansowaniu. Przedmiot wniosku ma za zadanie umożliwić lub w znacznym stopniu ułatwić wykonywanie podstawowych, codziennych czynności lub kontakty z otoczeniem.

 

Od stycznia 2015 r. wysokość dofinansowania likwidacji barier architektonicznych oraz technicznych wynosi dla osób niepełnosprawnych do 95% kosztów przedsięwzięcia. Nie może przekroczyć wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Wnioskodawca musi pokryć samodzielnie minimum 5% kosztów przedsięwzięcia.

Wniosek pisemny składamy do powiatowego centrum pomocy rodzinie (PCPR) właściwego dla miejsca realizacji przedsięwzięcia lub drogą elektroniczną – za pośrednictwem specjalnej platformy SOW https://sow.pfron.org.pl/.

PCPR informuje szczegółowo o zakresie informacji i dokumentów, które wniosek winien zawierać.

Pamiętajcie Państwo, że dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych nie może obejmować kosztów realizacji poniesionych przed przyznaniem środków finansowych i zawarciem umowy. Można go natomiast złożyć w każdym czasie (nie ma żadnych terminów składania wniosków). Pomoc udzielana jest do momentu, do którego powiatowe centrum pomocy rodzinie (PCPR) dysponuje środkami finansowymi na ten cel J

Dokumenty potrzebne przy składaniu wniosków:

  • orzeczenie o niepełnosprawności lub jego odpowiednik,
  • oświadczenie o wysokości dochodów i liczbie osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym,
  • udokumentowaną informację o innych źródłach finansowania zadania,
  • pozostałe załączniki określone przez miejscowy powiat.

Wykluczenia

Wykluczeniu podlegają osoby niepełnosprawne, które mają zaległości wobec PFRON. Również osoby, które w ciągu trzech lat przed złożeniem wniosku były stroną umowy o dofinansowanie PFRON, rozwiązanej z przyczyn leżących po stronie wnioskodawcy.

 

Podstawa prawna:

https://www.gov.pl/web/gov/skorzystaj-z-dofinansowania-do-likwidacji-barier-architektonicznych

Poradnik „Właściwe przemieszczanie pacjentów z ograniczoną mobilnością”

poradnik

Winncare wraz z Panią Joanną Szwedo, która jest pielęgniarką wyspecjalizowaną w opiece długoterminowej i paliatywnej stworzyło poradnik dla opiekunów osób niepełnosprawnych. Poradnik ten powstał w odpowiedzi na liczne problemy z jakimi spotykają się oni na co dzień. Dedykowany jest więc dla wszystkich, którzy zajmują się opieką i pielęgnacją pacjenta z problemami w poruszaniu się. W poradniku cenne informacje nt. przemieszczania znajdą zarówno profesjonaliści (pielęgniarki, położne, fizjoterapeuci, opiekunowie medyczni), sprawujący opiekę nad chorymi w zakładach opieki zdrowotnej oraz ośrodkach pomocy społecznej. Kierujemy go również do opiekunów nieformalnych (najczęściej rodzina, znajomi pacjenta) opiekujących się chorym (często bliskim) w warunkach domowych. Z poradnika dowiecie się Państw przede wszystkim o:

  • problemach związanych z przemieszczaniem chorych z ograniczeniami ruchowymi, problemach w codziennej pielęgnacji i opiece nad chorymi, upadkach osób starszych;
  • normach dotyczących ręcznego przemieszczania;
  • niebezpieczeństwach i skutkach nieprawidłowego przenoszenia i przemieszczania pacjenta;
  • prawidłowych technikach podnoszenia i przemieszczania chorych z problemami z mobilnością, zastosowaniu medycznego sprzętu pomocniczego.

📌Poradnik do pobrania na stronie: https://winncare.pl/poradnik/

Kim jest pacjent z ograniczoną mobilnością?

Pacjenci z ograniczoną mobilnością to głównie:

  • ludzie starzy ( u których występują zmiany inwolucyjne związane ze starzeniem się, a także często objawy zespołu słabości);
  • chorzy po urazach czaszkowo-mózgowych, po urazach rdzenia kręgowego (najczęściej ofiary zdarzeń komunikacyjnych, upadków z wysokości, skoków do wody i innych nieszczęśliwych wypadków);
  • pacjenci po udarach mózgu (w wyniku których występują niedowłady, porażenia znacznie utrudniające przemieszczanie się chorego jak również jego układanie);
  • chorzy z chorobami neurodegeneracyjnymi ( min. SM, SMA, SLA , u których dochodzi do stopniowej utraty sprawności oraz narastania problemów z mobilnością );
  • pacjenci niepełnosprawni ( w tym dzieci-dorośli, często z MPD, z wadami wrodzonymi);
  • pacjenci z dysfunkcjami narządu ruchu ( np. po amputacjach);
  • pacjenci z czasową dysfunkcją ruchową ( po zabiegach operacyjnych).

Najczęstsze problemy pojawiające się w codziennej pielęgnacji oraz opiece nad osobą z dysfunkcjami ruchowymi

Podstawy problem w codziennej opiece nad chorym z ograniczeniami ruchowymi,  stanowi utrzymanie higieny ciała. Często pacjent nie ma szans na kąpiel a jego toaleta to głównie mycie w obrębie łóżka.

Kolejnym jest zaspokojenie potrzeb fizjologicznych chorego. Przede wszystkim ograniczenia ruchowe, istnienie wielu chorób towarzyszących, deficyt opieki, bariery architektoniczne mają wpływ na trudności w dostosowaniu otoczenia dla indywidualnych potrzeb pacjenta.

Błędy podczas niewłaściwego przemieszczania chorego.

  1. Ciągnięcie pacjenta pod pachy

podnoszenie pacjenta

2. Niewłaściwe podnoszenia pacjenta do pozycji siedzącej w łóżku

podnoszenie pacjenta

3. Pionizacja przy łóżku – ciągnięcie pacjenta za ręce

podnoszenie pacjenta

4. Niewłaściwe podnoszenie pacjenta chwytającego opiekuna za szyję

podnoszenie pacjenta

5. Podnoszenie pacjenta obejmującego opiekuna w pasie

podnoszenie pacjenta

6. Nieprawidłowa pozycja opiekuna podczas czynności pielęgnacyjnych

podnoszenie pacjenta

 

Skutki błędnego postępowania dla opiekuna

Praca przy osobie niepełnosprawnej, bez możliwości zastosowania sprzętu ułatwiającego transfer, oraz w nieprawidłowej pozycji ciała, może doprowadzić do obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego, które skutkują urazami kumulacyjnymi i ostrymi kręgosłupa. Długotrwałe obciążenie kręgosłupa m.in. w odcinku lędźwiowym może stanowić zagrożenie zwyrodnieniami czy urazami ostrymi, skutkującymi niezdolnością do pracy oraz opieki nad chorym.

W poradniku szeroko omówiliśmy prawidłowe techniki podnoszenia i przemieszczania. Ponadto omówiliśmy zastosowanie różnego rodzaju sprzętów pomocnych podczas transferu chorego, kąpieli, korzystania z toalety oraz podnoszenia z podłogi.

 

Podsumowując powstaniu poradnika przyświecał jeden, główny cel: ułatwienie pracy z pacjentem, u którego występują ograniczenia ruchowe. Przedstawiliśmy  rozwiązania usprawniające przemieszczanie chorych oraz pielęgnację pacjentów. Poradnik jest swoistym kompendium wiedzy niezbędnej w pracy z chorym. Dodatkowym celem jest edukacja z zakresu prawidłowego postępowania. W rezultacie aby wszystkie działania przy osobie potrzebującej były bezpieczne, zarówno dla niej jak i opiekuna.

 

Poradnik do pobrania na stronie: https://winncare.pl/poradnik/

Obowiązki pacjenta

Obowiązki pacjenta to istotny temat wymagający świadomości zarówno dla pacjentów, jak i dla personelu medycznego. Dobrze poinformowany pacjent może być bardziej zaangażowany w proces leczenia oraz lepiej zrozumieć swoje prawa i obowiązki. W przypadku osób niepełnosprawnych, świadomość tych obowiązków jest szczególnie ważna, aby zapewnić optymalną opiekę medyczną.

 

Podstawowe obowiązki pacjenta

 

Uczciwość

Jako pacjent, mamy obowiązek być uczciwymi w swoich informacjach medycznych i kontaktach z personelem medycznym. Udostępnianie dokładnych informacji o swoim stanie zdrowia, chorobach przewlekłych, lekach i alergiach jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej opieki medycznej.

Współpraca

Pamiętajmy, aby wykazać się chęcią współpracy z lekarzem i innymi profesjonalistami medycznymi oraz stosować się do zaleceń dotyczących diagnostyki, leczenia i rehabilitacji. W przypadku osób niepełnosprawnych może to obejmować dostosowanie się do terapii lub korzystanie z pomocy technicznej.

Komunikacja

Efektywna komunikacja z lekarzem i innymi specjalistami zdrowia jest niezbędna do uzyskania efektywnej opieki medycznej. Wyrażenie swoich obaw, pytań i potrzeb umożliwia lepszemu zrozumieniu swojego stanu zdrowia oraz procesu leczenia.

Punktualność

Pacjenci mają obowiązek punktualnego uczestniczenia w umówionych wizytach i badaniach. Spóźnienia mogą powodować opóźnienia dla innych pacjentów oraz zakłócać pracę placówki medycznej.

Do podstawowych obowiązków pacjentów należy bezsprzecznie szanowanie godności i dobrego imienia personelu medycznego oraz innych pacjentów. Nie mniej istotne jest przestrzeganie zasad współistnienia pacjentów oraz przepisów porządkowych obowiązujących w placówce medycznej.

Szczególne obowiązki osób niepełnosprawnych

 

1. Informowanie o swojej niepełnosprawności

Ważne jest, aby poinformować personel medyczny o swojej niepełnosprawności oraz o wszelkich potrzebach specjalnych. Mowa tu m.in. o takich jak: potrzeba dostępu do pomocy technicznej, materiałów informacyjnych w alternatywnych formatach czy dodatkowego wsparcia i przystosowań na wizyty lekarskie.

 

2. Pozwolenie na kontakt z opiekunami

Jeśli osoba niepełnosprawna ma opiekuna lub współopiekuna prawnego, istotne jest, aby upewnić się, że personel medyczny wie, kto to jest i jak się z nim skontaktować. Dotyczy to sytuacji kiedy wystąpi konieczność podjęcia decyzji medycznych.

 

3. Przestrzeganie zaleceń dotyczących niepełnosprawności

Szczególne obowiązki pacjenta obejmują przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących zarządzania niepełnosprawnością. Dotyczy to korzystania z odpowiednich środków pomocniczych jak i przestrzegania wszelkich planów terapeutycznych, które zostały opracowane w celu poprawy zdrowia pacjenta.

 

Wiedza na temat obowiązków pacjenta, zwłaszcza dla osób niepełnosprawnych, jest kluczowa dla tego, aby osoby te mogły otrzymać najlepszą możliwą opiekę medyczną. Pamiętając o uczciwości, współpracy, komunikacji i punktualności oraz biorąc pod uwagę swoje indywidualne potrzeby i ograniczenia wynikające z niepełnosprawności, pacjenci mogą bardziej zaangażować się w swoje leczenie i poprawić jakość swojego życia.

Winncare partnerem kampanii Gedeon Richter „W kobiecym interesie”

Już po raz piąty, inicjator kampanii W kobiecym interesie firma Gedeon Richter, przypomina Polkom o konieczności wykonywania badań ginekologicznych. Tegoroczna edycja Dostrzegamy! Badamy szczególną uwagę poświęca kobietom po 59 roku życia oraz ze stwierdzoną niepełnosprawnością. Kobiety te bardzo często z racji na wiek wycofują się z wielu obszarów życia, w tym m.in. z gabinetów ginekologicznych. Z radością informujemy, że nasza firma jest w tym roku Partnerem kampanii.

 

Jak pokazały wyniki badania opinii [1], prawie co trzecia respondentka po 59 roku życia, w tym z niepełnosprawnością, nie odwiedziła ginekologa na przestrzeni ostatnich dwóch i więcej lat. Około 14% pytanych nie pamiętało, kiedy taka wizyta miała miejsce. Z kolei badanie zrealizowane w 2022 roku wykazało, że aż 77%  kobiet z niepełnosprawnością nie było w ciągu ostatniego roku u ginekologa, a 22% przyznało, że nie było nigdy w życiu. Wśród Polek ogółem, w wieku rozrodczym, 72% przyznało, że ma świadomość, iż regularne wizyty u ginekologa i badania pomagają wcześnie wykryć groźne choroby. Natomiast ze względu na różne ograniczenia (m.in. psychologiczne) tylko 1/3 Polek chodzi regularnie do ginekologa.[2]

 

W Polsce jest ok. 5,5 mln kobiet w wieku senioralnym, a z uwagi na starzejące się społeczeństwo do 2050 roku kobiety te będą stanowiły 22,2% ogółu ludności kraju.[3] Zdaniem ekspertów, wiek nie zwalnia z konieczności wykonywania profilaktycznych badań ginekologicznych, a zalecenia Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników wskazują na zasadność wykonywania wymazu cytologicznego minimum co 3 lata oraz testu w kierunku HPV raz na 5 lat.[4] Niestety, z badania opinii na temat profilaktyki ginekologicznej przeprowadzonego przez SW Research[5] na zlecenie Gedeon Richter Polska, oraz Fundacji Watch Health Care, kobiety po 59 roku życia nie wiedzą jak często należy wykonywać badania cytologiczne (20%) oraz test na HPV (aż 63%).

Bezpłatne badania ginekologiczne

Już 27 maja swoją trasę rozpocznie Mobilny Gabinet Ginekologiczny kampanii Dostrzegamy! Badamy. W kobiecym interesie, który odwiedzi 8 miast w trzech województwach:

  1. łódzkim – Łódź 27.05, Zduńska Wola 28.05,
  2. lubuskim – Zielona Góra 02.06, Międzyrzecz 03.06, Strzelce Krajeńskie 04.06,
  3. zachodniopomorskim – Szczecin 09.06, Świnoujście 10.06, Międzyzdroje 11.06.

Zainteresowane kobiety mogą skorzystać z darmowych konsultacji ginekologicznych oraz badań (cytologia płynna, USG ginekologiczne, test na obecność wirusa HPV). Istnieje także możliwość konsultacji z fizjoterapeutką uroginekologiczną. Mobilny Gabinet Ginekologiczny spełnia wymogi bezpieczeństwa oraz jest specjalnie przystosowany, by przyjąć pacjentki z niepełnosprawnościami.

 

Zapisy

Na badania mogą zapisać się wszystkie kobiety, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet 59+, bez względu na miejsce zamieszkania, narodowość czy stopień niepełnosprawności. Wymogiem jest posiadanie ze sobą dowodu osobistego lub paszportu.

W trosce o komfort kobiet zapisy będą odbywały się dwutorowo:

  • pacjentki bez orzeczenia o niepełnosprawności mogą zapisać się na wizytę osobiście, w dniu badania, na miejscu,
  • pacjentki w wieku 59+ (rok urodzenia 1964 i wcześniej) w tym z niepełnosprawnością mogą umawiać się na badanie pod numerem telefonu 452 852 886 (od poniedziałku do piątku
    w godz. 10:00-16:00, w soboty i niedziele od 8:00-16:00)
    lub e-mailowo: zapisy@wkobiecyminteresie.pl (konieczne podanie numeru Legitymacji Osoby z Niepełnosprawnością).

 

[1],5 Badanie opinii na temat profilaktyki ginekologicznej, SW Research na zlecenie firmy Gedeon Richter Polska oraz Fundacji Watch Health Care, z celową próbą Polek powyżej 59 roku życia, ze wsi i miast do 100 tys. mieszkańców, w tym 61 ankiet z kobietami ze stwierdzoną niepełnosprawnością, 332 ankiety

[2] Badanie zrealizowane przez Instytut ARC Rynek i Opinie na zlecenie Gedeon Richter Polska, maj-czerwiec 2022 r. CAWI,
N= 201 kobiet z niepełnosprawnościami ruchowymi, wzroku i słuchu. Badanie zrealizowane we współpracy z Fundacjami: Avalon, Kulawa Warszawa i Integracja, Polskim Związkiem Głuchych oraz Polskim Związkiem Niewidomych.

[3]  Raport: Sytuacja osób starszych w Polsce w 2021 r., GUS, GUS Białystok, Warszawa, Białystok 2022

[4]   Schemat postępowania w skriningu podstawowym raka szyjki macicy Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGiP) — czerwiec 2022 roku