Skutki nieprawidłowego transferu pacjenta

Pacjent i opiekun. Komfort oraz bezpieczeństwo opiekuna i pacjent podczas przemieszczania.

W czasie, gdy brakuje personelu medycznego każdy, kto opiekuje się osobą z niepełnosprawnością, pielęgniarka, opiekun medyczny czy opiekun domowy, powinien wiedzieć jak zadbać zarówno o siebie jak i o swojego pacjenta. Ręczny transfer pacjenta niesie bowiem ogromne ryzyko wypadków i urazów. Wynika to m.in. z nieznajomości technik transferu, z braku sprzętu ułatwiającego transfer czy przeszkód lokalowych.

Warto przypomnieć, że do grona osób z dysfunkcjami ruchu zaliczamy osoby starsze, u których problem z poruszaniem się wynika z następującego procesu starzenia się organizmu, osoby z niepełnosprawnościami, po amputacji kończyn, po urazach czaszkowo-mózgowych i po urazach rdzenia kręgowego.
Do kręgu osób z ograniczoną mobilnością nalezą także chorzy po udarach mózgu, czy też cierpiący na choroby neurodegeneracyjne – m.in. SMA, stwardnienie rozsiane.

Skutki popełnianych błędów występujące u pacjentów

 

Zwichnięcie stawu barkowego

Do sytuacji takiej może dojść gdy opiekun musi podciągnąć chorego do pozycji wyjściowej. Ułożenie pacjenta w łóżku w pozycji zbyt wysokiej skutkuje tym, że pacjent (zwłaszcza z deficytami samodzielności i ruchomości) często się z niego zsuwa.

Opiekun bardzo często ciągnie pacjenta pod pachy, ponieważ nie zna technik bezpiecznego przemieszczania. Często nie dysponuje sprzętem ułatwiającym zmianę pozycji chorego. Jak wspomniano wyżej takie postępowanie może skutkować uszkodzeniem stawu barkowego a nawet jego zwichnięciem .

 

                           Zwichnięcie stawu barkowego

 

Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest znaczne ograniczenie mobilności  pacjenta, ból, obniżenie jakości życia, niechęć do wykonywania kolejnych czynności oraz narażenie na kolejne procedury medyczne w tym zabieg operacyjny oraz rehabilitacje.

Złamania patologiczne

Do takiej sytuacji dochodzi najczęściej gdy opiekun ciągnie chorego za ręce, zarówno przy podnoszeniu go do siadu czy też przy próbie pionizacji. Najbardziej  narażeni na złamania są chorzy z osteoporozą, wyniszczeni oraz pacjenci ze zmianami nowotworowymi, w tym przerzutami do kości.

Warto pamiętać, że w tej grupie chorych nawet zadziałanie siły o niewielkim natężeniu może spowodować uraz. Leczenie chorego ze złamaniem patologicznym jest trudne a czasem nawet niemożliwe.

 

                 Złamanie patologiczne
Upadki

W przypadkach opieki nad osobami osłabionymi, z niedowładami czy też zaburzeniami równowagi zwiększa się ryzyko upadku chorego podczas pionizacji. Pacjent ciągnięty za ręce nie ma stabilnego podparcia w opiekunie a sama pozycja może wygenerować upadek. Należy pamiętać żeby zadbać o to by pacjent znajdował się blisko ciała opiekuna.

Zwiększone ryzyko powstania odleżyn

Zachowanie prawidłowej techniki podnoszenia zmniejsza ryzyko powstawania odleżyn. Pamiętajmy, że nie należy pociągać za skórę pacjenta, ponieważ wzrost tarcia pomiędzy skórą chorego a jego bielizną powoduje powstawanie ran.

Skutki błędnego postępowania dla opiekuna

 

Obciążania układu mięśniowo-szkieletowego u opiekuna

Praca przy chorym z ograniczoną mobilnością, bez użycia sprzętu ułatwiającego transfer oraz w nieprawidłowej pozycji ciała, może doprowadzić do obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego, które skutkują urazami kumulacyjnymi i ostrymi kręgosłupa.

W sytuacji, gdy pacjent łapie opiekuna za szyje lub obejmuje w pasie, może dojść do dużych przeciążeń w odcinku szyjnym oraz lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa. Obciążenia te mogą prowadzić do mikrourazów we wspomnianych obszarach. Te zaś kumulując się mogą doprowadzić do zwyrodnień, ostrych urazów czy wręcz uniemożliwić poruszanie się i generować absencję w pracy.

                                                Pionizacja z zastosowaniem pionizatora Stellar 170

W codziennych czynnościach takich jak przemieszczanie, czynności higieniczne i pielęgnacyjne ogromne znaczenie ma pozycja ciała przyjęta przez opiekuna. Należy przypomnieć, że w zależności od przyjętej pozycji ciała opiekuna dochodzi do obciążenia krążka międzykręgowego w kręgosłupie. Podnoszenie zaś ciężaru o wadze 50 kg generuje nacisk na krążek międzykręgowy o wartości aż 700-800 kg.

Bezpieczny transfer pacjenta ergonomia w pracy opiekuna

Pamiętajmy, że długotrwałe obciążenie kręgosłupa m.in. w odcinku lędźwiowym może stanowić zagrożenie zwyrodnieniami czy urazami ostrymi. Skutek jest oczywisty- to niezdolność do opieki nad chorym i długotrwała absencja w pracy.

Reasumując, aby wyeliminować skutki niewłaściwego transferu należy odpowiednio przygotować się merytorycznie, zadbać o zaopatrzenie w specjalistyczny sprzęt oraz przystosować pomieszczenia. Prawidłowy transfer chorego przyczynia się do poprawy ergonomii wykonywanych czynności oraz zmniejszenia ilości urazów wśród osób opiekujących się chorymi. Więcej na ten temat we wpisie https://winncare.pl/akademia/porady/zasady-prawidlowego-transferu-pacjenta/

 

Sprzęt medyczny wspierający pracę opiekuna medycznego

podnoszenie pacjenta

Opiekun medyczny to osoba, która w profesjonalny sposób pomaga osobie chorej i niesamodzielnej w zaspokojeniu jej podstawowych potrzeb życiowych. Osoby posiadające tytuł opiekuna medycznego wykonują pracę w szpitalach, zakładach opiekuńczo-leczniczych, niepublicznych zespołach opieki zdrowotnej, domach i ośrodkach pomocy społecznej, fundacjach i stowarzyszeniach działających na rzecz osób chorych i niesamodzielnych, hospicjach oraz sanatoriach. Mogą także pracować w domach pacjentów, świadcząc opiekę indywidualną. Celem pracy opiekuna jest odciążenie pielęgniarek i pomoc w podstawowych czynnościach pielęgnacyjnych.

Omówimy propozycje urządzeń, które znacząco ułatwiąją opiekunowi medycznemu wykonywanie czynności pielęgnacyjno-opiekuńczych podczas ich codziennej pracy. Bez wątpienia zapewniają także poczucie bezpieczeństwa i komfortu osobom chorym. Do podstawowych sprzętów pomocnych w wykonywaniu opieki nad pacjentem zaliczamy z całą pewnością łóżko rehabilitacyjne, podnośniki ale również sprzęt kąpielowy, który ułatwia czynności kąpielowe i toaletowe.

Łóżko rehabilitacyjne

To niewątpliwie jedno z podstawowych i najważniejszych urządzeń, które powinny się znaleźć na wyposażeniu pokoju osoby leżącej. Opracowany przez Winncare system SAM (Mobility Aid System), który posiada cała gama akcesoriów do łóżek, przyczynia się do minimalizowania ryzyka nadwyrężenia partii grzbietowo-lędźwiowych podczas pracy przy łóżku.  Natomiast łóżko z regulacją wysokości i oparcia stanowi ogromne wsparcie nie tylko dla pacjenta, ale w dużej mierze dla jego opiekuna medycznego. Ma ogromny wpływ na ergonomię pracy – znacząco zmniejsza poczucie zmęczenia i obciążenia.

Podstawowe elementy jakie powinno posiadać łóżko rehabilitacyjne to:

  • wysięgnik nad łóżkiem,
  • barierki po jednej i drugiej stronie łóżka, które umożliwiają chwyt i obrót na bok,
  • regulacja wysokości łóżka, która umożliwia dostosowanie wysokości łóżka tak, aby nie nadwyrężać kręgosłupa (np. poprzez schylanie się),
  • możliwość regulacji oparcia,
  • kółka – ułatwiają mobilność i umożliwiają dowolne ustawienie łóżka w pomieszczeniu.

Łóżko rehabilitacyjne Aerys z barierkami 1/2.

 

 

Podnośniki

Zastanawiając się nad wyborem podnośnika należy wziąć pod uwagę możliwości architektoniczne i finansowe. Winncare ma w swojej ofercie podnośniki sufitowe lub jezdne. Przy częstym podnoszeniu pacjenta opiekun medyczny ryzykuje kontuzjami i przewlekłymi schorzeniami kręgosłupa i stawów, skarży się na częste bóle nadgarstków. Podnośnik sufitowy LUNA świetnie sprawdzi się zarówno w opiece domowej jak i instytucjach, w pomieszczeniach suchych ale również w  łazienkach i w miejscach, w których narażony jest na zachlapanie. Podnośnik Luna i innowacyjny system prowadnic są połączeniem funkcjonalności i estetyki. To idealny wybór, który potrafi sprostać rosnącym wymaganiom w zakresie bezpiecznego podnoszenia i przemieszczania pacjenta. W rezultacie jest to najlepszy wybór dla opiekunów medycznych do użytku domowego, w zakładach opiekuńczych, szpitalach czy domach pomocy społecznej.

podnośnik dla niepełnosprawnych

Podnosnik sufitowy Luna.

Podnośniki jezdne stanowią najbardziej popularną grupę wśród tych urządzeń. Umożliwiają przenoszenie osoby niepełnosprawnej bez użycia siły i są tańsze od podnośników sufitowych. Sterujemy nimi za pomocą pilota. W rezultacie urządzenie to znacznie ułatwia pracę opiekuna i eliminuje problemy zdrowotne, które wynikają z konieczności podnoszenia pacjenta. Niektóre modele, jak Solar 185, są wyposażone w elektrycznie rozsuwaną podstawę w kształcie litery V.  Poprawia to stabilność podnośnika oraz ułatwia dostęp do fotela, krzesła lub wózka inwalidzkiego.

podnośnik osób niepełnosprawnych

Podnoszenie pacjent z podłogi za pomoca podnośnika jezdnego Solar 185.

Wózkowanny i krzesła

Podczas czynności pielęgnacyjnych głównie w szpitalach i instytucjach świadczących usługi opiekuńcze, pracę opiekuna ułatwi wózkowanna. Sprzęt ten wymaga większej przestrzeni i łazienki dostosowanej do specjalnych potrzeb osób z problemami z poruszaniem. Będzie to optymalna pomoc dla opiekuna przy jednoczesnym zapewnieniu komfortu i bezpieczeństwa pacjenta.

 

                                                      Wózkowanna hydrauliczna

 

Inne sprzęty takie jak krzesła kąpielowe i toaletowe, sprawdzą się również w domu czy mieszkaniu – wymagają jedynie odpowiedniego prysznica (z kabiną walk-in, czyli bez brodzika).  Fotel Triton Dual zajmuje bardzo mało miejsca. Jest to fotel idealny do niewielkich łazienek. Stanowi niezbędną, techniczną pomoc w opiece nad pacjentem zwłaszcza, kiedy zajmuje się nim tylko jeden opiekun.

Pomocne i bardzo praktyczne są również pozycjonery i poduszki przeciwodleżynowe. Ułatwiają opiekunowi szybką zmianę pozycji chorego, jednocześnie zmniejszając nacisk na tkanki.

Jeśli placówka, w której pracujesz, nie zapewnia ułatwień w postaci podnośników do transportu pacjentów podpowiadamy o dofinansowaniu z ZUS na poprawę warunków pracy dla pracowników.

Pamiętajmy, że pomocy w dofinansowaniu sprzętów rehabilitacyjnych udzielają PCPR, MOPS i GOPS oraz PFRON. Więcej o dofinansowaniu z PFRON przeczytasz we wpisie: Podnośnik sufitowy na PFRON. Jak zdobyć nawet 95% dofinansowania?

Pionizator – nieoceniona pomoc w skutecznej rehabilitacji

Pionizator jako pomoc w skutecznej rehabilitacji

Powrót do zdrowia po wypadku lub poważnej chorobie to czasochłonny i wyczerpujący proces. Nierzadko wymaga użycia odpowiedniego sprzętu rehabilitacyjnego, pomagającego pacjentowi wzmocnić ciało w sposób stopniowy, systematyczny i bezpieczny oraz dużego zaangażowania osób bliskich.

Pionizacja pacjenta to część rehabilitacji

Pionizacja to odcinek rehabilitacji polegający na zmianie pozycji pacjenta z leżenia do chodzenia. Odbywa się etapami, z których każdy dostosowuje się do indywidualnych możliwości pacjenta. Inaczej proces ten będzie wyglądał u całkowicie sparaliżowanej osoby, a inaczej u pacjenta posiadającego choć częściowe możliwości ruchowe.

Odzyskiwanie mobilności i samodzielności to przecież najważniejszy cel rehabilitacji. Przy pionizacji bardzo pomocne są urządzenia, które poprawiają funkcjonowanie organizmu np. pionizator czy podnośnik. Są one ogromnym wsparciem zarówno dla pacjentów, ale też dla osób które się nimi opiekują – pozwalają na bezpieczne i łatwiejsze podniesienie pacjenta. Przykładem są nowoczesne, proste i intuicyjne w obsłudze urządzenia Winncare takie jak  Stellar i Luna.
pionizacja pacjenta
Pionizator Stellar
Profesjonalny sprzęt pionizujący minimalizuje możliwość upadku, dlatego czynność ta może być powtarzana kilkakrotnie. Warto zwrócić uwagę, że ciężar podnoszenia pacjenta przejmuje pionizator, dzięki czemu fizjoterapeuta nie nadwyręża kręgosłupa i ma większą kontrolę nad całym procesem rehabilitacji.

Ponieważ nie jesteśmy stworzeni do leżenia, konieczność długiego unieruchomienia w łóżku ma wiele negatywnych konsekwencji – m.in. ogólne osłabienie organizmu, zanik mięśni, odleżyny, zapalenie płuc, zwiększone ryzyko zatorowości płucnej, nasilenie osteoporozy, infekcje dróg moczowych
(najczęściej u osób korzystających z pampersów) oraz zmiany w stawach i strukturach okołostawowych.

Film: Pionizacja i rehabilitacja chodu.

Główne przyczyny długiego bądź przewlekłego unieruchomienia chorego to:

  • mózgowe porażenie dziecięce – różne postacie,
  • przepuklina oponowo-rdzeniowa,
  • różnego pochodzenia uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego,
  • choroby demielinizacji (stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne i inne),
  • choroby mięśni przebiegające z niedowładami i porażeniami oraz reumatyczne,
  • urazy mózgu, kręgosłupa, rdzenia kręgowego i kończyn dolnych,
  • zabiegi operacyjne.

Etapowa pionizacja od pozycji leżącej, poprzez siedzenie, stanie aż do samodzielnego chodzenia, pozwala uniknąć negatywnych skutków długotrwałego leżenia, mi.in. zaniku mięśni i odleżyn, wpływa na poprawę krążenia i co za tym idzie lepszą pracę serca, wspiera układ oddechowy i zapobiega infekcjom dróg oddechowych oraz zapaleniu płuc, ma pozytywny wpływ na układ pokarmowy – poprawia perystaltykę jelit, sprzyja utrzymaniu prawidłowych funkcji psychologicznych i pozytywnych emocji poprzez poprawę sprawności ruchowej u pacjentów.

Korzystanie z pomocy urządzeń wspomagających rehabilitację i pionizację pozwala na wcześniejsze rozpoczęcie ćwiczeń bez obaw o urazy z powodu przeciążenia. Są one w pełni bezpieczne dla pacjenta, który nie musi bać się upadku, a to daje większą motywację aby trenować częściej i bardziej intensywnie. Prosta obsługa pozwala opiekunom na szybkie przygotowanie do rehabilitacji i umożliwia pracę z kilkoma pacjentami w jednym czasie.

Pamiętajmy jednak, że bez odpowiedniej pielęgnacji oraz zabiegów rehabilitacyjnych, troski
i zaangażowania osób z bliskiego otoczenia, powrót do choć częściowej sprawności chorego z całą pewnością będzie wydłużony. Pamiętaj, że pionizator znajduje się na liście sprzętów rehabilitacyjnych refundowanych przez NFZ.

Zobacz także jak podnośnik sufitowy ułatwia pracę opiekunom, opiekunom medycznym, pielęgniarkom i fizjoterapeutom

Rehabilitacja po COVID-19 – nowe zasady

rehabilitacja po COVID-19 - nowe zasady kwiecień 2021

Pod koniec kwietnia 2021 roku Narodowy Fundusz Zdrowia ogłosił kompleksowy program rehabilitacji po COVID-19, realizowany w trybie stacjonarnym i w leczeniu uzdrowiskowym. Co to oznacza dla ozdrowieńców, których dotknęły powikłania po przebytej chorobie?

Rozszerzenie programu – łatwiejszy dostęp do rehabilitacji

Program, dotychczas realizowany w placówkach z oddziałami rehabilitacyjnymi i w uzdrowiskach, został rozszerzony o rehabilitację w trybie ambulatoryjnym. Teraz usługi takie mogą pełnić i rozliczać z NFZ także fizjoterapeuci z gabinetów zajmujących się rehabilitacją leczniczą. Zabiegi mogą odbywać się zarówno w gabinecie, jak i w domu pacjenta.

Rehabilitacja po COVID-19. Kto może skorzystać?

Aby skorzystać z refundowanej rehabilitacji po przebytym COVID-19, wystarczy otrzymać skierowanie od lekarza rodzinnego. Lekarz wystawi takie skierowanie wszystkim osobom, które:

  • są ozdrowieńcami,
  • przebyły COVID-19 w ciągu ostatnich 6 miesięcy,
  • borykają się z powikłaniami choroby, takimi jak np. duszności, które utrudniają codzienne funkcjonowanie.

Warto wspomnieć, że wymagana przez NFZ siła duszności, oceniana w 5-stopniowej skali mMRC (modified Medical Research Council), to minimum 1. Do rehabilitacji kwalifikują się zatem nawet ozdrowieńcy, którzy odczuwają jedynie zadyszkę przy szybkim marszu czy wchodzeniu na wzniesienie.

Dodatkowo o zakwalifikowaniu do rehabilitacji w domu decydują:

  • ocena 3-9 w skali oceny funkcjonalnej (0-10),
  • ocena siły mięśniowej MRC (0-5),
  • występowanie zespołu słabości po pobycie pacjenta na oddziale intensywnej terapii.

Przebieg rehabilitacji po COVID-19

Według przygotowanego przez NFZ planu, program rehabilitacyjny dla ozdrowieńców po COVID-19 obejmuje trzy fazy.

Wizyta wstępna

Pierwsza wizyta w gabinecie fizjoterapeuty trwa co najmniej 50 minut, a jeśli zapraszamy go do domu – minimum 90 minut. Jej głównym celem jest zbadanie pacjenta i ocena jego stanu. Rehabilitant najpierw przeprowadzi szczegółowy wywiad, a potem podstawowe próby i badania, m.in. oddechowe i wysiłkowe. Po zakończeniu programu posłużą one do oceny postępów.

Wizyty terapeutyczne

Terapeuta ustala z pacjentem indywidualny plan ćwiczeń i rehabilitacji. Założenia programu obejmują trzy wizyty tygodniowo, jednak, jeśli zdrowie pacjenta tego wymaga, możliwe jest zwiększenie częstotliwości spotkań. Terapia polega na wykonywaniu treningów oddechowych, wytrzymałościowych i interwałowych.

Jak podnośniki jezdne i sufitowe poprawiły warunki w DPS im. L. i A. Helclów?
Rehabilitacja w dobrze wyposażonym gabinecie pozwala szybciej odzyskać sprawność. Na zdjęciu rehabilitacja pacjenta z wykorzystaniem podnośnika Luna w DPS im. L. i A. Helclów w Krakowie.

 

Zależnie od miejsca spotkań z rehabilitantem, ich przebieg będzie się różnił. Dobry gabinet fizjoterapii wyposażony będzie w sprzęty ułatwiające ćwiczenia, takie jak system wspierający rehabilitację czy pionizatory, których próżno szukać w przeciętnym domu. Nie oznacza to jednak, że rehabilitacja domowa nie będzie skuteczna – najwięcej zależy od systematyczności i zaangażowania pacjenta. Podczas ćwiczeń w domu również można wykorzystać różne sprzęty, na przykład system podnośników sufitowych Luna dla osób z niepełnosprawnością, który wspiera pionizację, podnoszenie i przenoszenie pacjenta

Kilkanaście spotkań z fizjoterapeutą to nie wszystko – do odzyskania zdrowia po zakażeniu SARS-COV-2 niezbędna jest również własna, codzienna praca pacjenta. Dlatego zadaniem rehabilitanta jest także edukacja. Powinien on pokazać pacjentowi zestaw ćwiczeń, które można bezpiecznie wykonywać w domu pomiędzy wizytami, a także już po zakończeniu programu.

W zależności od potrzeb i stanu zdrowia chorego możliwe jest włączenie dodatkowych elementów terapii, m.in. treningu równowagi, technik odksztuszania czy specjalnych metod rehabilitacji dla pacjentów z problemami neurologicznymi.

Wizyta końcowa

Podczas końcowej wizyty powtórzone zostaną badania z wizyty wstępnej (oddechowe, zmęczeniowe i inne). Dzięki temu możliwa będzie ocena postępów, które poczynił pacjent w trakcie programu.

 

Pokonanie COVID-19 to często dopiero początek drogi do pełni zdrowia. Jeśli należysz do osób, które po przebyciu choroby odczuwają duszności, zmęczenie, bóle mięśniowo-stawowe, zmniejszoną sprawność – nie wahaj się i skorzystaj z refundowanej rehabilitacji dla ozdrowieńców.

Zobacz także: Pionizacja pacjenta po COVID-19